Ενδιαφέρουσες απόψεις

Συχνά φοιτητές και φοιτήτριές μου με ρωτούν αν αξίζει τον κόπο να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε επίπεδο διδακτορικού διπλώματος.Νομίζω πως την πληρέστερη απάντηση την έχουν δώσει  δύο πολύ μεγάλοι του ελληνικού Θεάτρου, η Έλλη Λαμπέτη και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος εκπονώντας "επιστολή προς έαν νέο ηθοποιό". Δύο τμήματα αυτών των απαντήσεων πιστέυω πως ταιριάζουν στο ερώτημα των νέων φοιτητών. Το πρώτο (αυτό της Λαμπέτη) αφορά το αν πρέπει να γίνει κανείς ηθοποιός (να ξεκινήσει το δύσβατο το δρόμο μιας επιστημονικής πορείας στην περίπτωσή μας) και το δεύτερο (αυτό του Μιχαλακόπουλου) στο πως να κινηθεί αφού έχει ακολουθήσει αυτό το δρόμο.  

Του Θάνου Καμήλαλη

Σαν να μην έφτανε στην κυβέρνηση το κάζο στα ποδοσφαιρικά, οι χειρισμοί των οποίων έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις ένθεν κακείθεν, ήρθε και μία μικρή «ανταρσία» του Αντώνη Σαμαρά, για να δέσει το γλυκό των ημερών. Ο πρώην Πρωθυπουργός μάλιστα, έστειλε μέσω διαρροής σαφές μήνυμα ότι «ούτε έδωσε, ούτε του ζητήθηκαν, ούτε θα μπορούσαν να του έχουν ζητηθεί» εξηγήσεις, αδειάζοντας με έμφαση το Μέγαρο Μαξίμου, που άτυπα υποστήριζε το ακριβώς αντίθετο, ελάχιστες ώρες πριν. Χωρίς το μεγάλο αξίωμα που μάλλον θα επιθυμούσε, αλλά και χωρίς περιστροφές, ο Σαμαράς δείχνει ότι «είναι εδώ», με ενεργό ρόλο και τη δική του ατζέντα. Το ερώτημα είναι, τι θα συμβεί όταν και αν η θέση του θα σημαίνει εσωκομματική αντιπολίτευση και όταν και αν θα έρθει ένα ζήτημα πολύ πιο «ευαίσθητο» και σοβαρό από μία τροπολογία για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Του Κώστα Ράπτη
Τη θέση που θεωρεί ότι της αντιστοιχεί στη διεθνή σκηνή η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν την διεκδικεί ακροβατώντας ανάμεσα στα συμφέροντα διαφορετικών μεγάλων δυνάμεων, αξιοποιώντας τον κενό χώρο που αφήνουν οι δικοί τους ανταγωνισμοί και χρησιμοποιώντας, τρόπον τινά, τη μία εις βάρος της άλλης.

του Περικλή Γκόγκα

Συνήθως τα γραφόμενα στα social media δεν αποτελούν τεκμηριωμένες με γεγονότα γνώμες. Αφορούν εκτιμήσεις που τις περισσότερες φορές είναι απλά άκριτη αναπαραγωγή απόψεων άλλων και γι' αυτό κρύβουν πολλές ανακρίβειες ή πλάνες. Το έχουμε δει πάρα πολλές φορές αυτό με fake news. Το φαινόμενο αυτό το κάνουμε όλοι μας χειρότερο όταν αναπαράγουμε άκριτα ό,τι ακούμε. Στο σημείο αυτό θα αναφερθώ στο θέμα των Πανεπιστημίων

 Ο αποκλεισμός της Ελλάδας από τη Σύνοδο του Βερολίνου για την κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη συγκεφαλαιώνει πραγματικά προβλήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα ελληνικά αιτήματα

Του Θανάση Αλεξίου

Όταν έχουμε μπροστά μας ένα πτυχίο από δημόσιο πανεπιστήμιο γνωρίζουμε περίπου τις διεργασίες (τρόπος εισαγωγής, πρόγραμμα σπουδών, ακαδημαϊκό προσωπικό, εργαστήρια κ.λπ.) που χρειάστηκαν για την απόκτησή του. Μάλιστα οι κοινωνικοί αγώνες του ’60 και ΄70 θα αναδείξουν στη κοινωνική συνείδηση το πανεπιστήμιο ως οιονεί χώρο αναστοχασμού της κοινωνίας.

του Ανδρέα Κομνηνού

Αναφορικά με το σχέδιο της κυβέρνησης ΝΔ για σύνδεση του 20% της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων με την επίδοσή τους βάσει κριτηρίων θέλω να παρατηρήσω τα παρακάτω. Η ιδέα, τουλάχιστο όπως παρουσιάζεται, είναι ότι θα πρέπει να “επιβραβευθούν” κάπως οι καλύτεροι, και να δοθούν κίνητρα σε όλα τα ιδρύματα να βελτιώσουν την επίδοσή τους και την ποιότητα των σπουδών που προσφέρουν. Διαισθητικά, κατανοεί κανείς ότι η λογική αυτή έχει αρκετά προβλήματα

Της Δέσποινας Σπανού

Τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια αλλά τουλάχιστον δεν είναι συνειδητά ψέματα
Τα παραμύθια όμως που μας «σερβίρουν» καθημερινώς είναι συνειδητά ψέματα.
Αυτό αποδεικνύεται και στην περίπτωση εκλογής νέου προσώπου για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

του Κώστα Ράπτη

Δύο 24ωρα μετά τη Διάσκεψη του Βερολίνου η κατάσταση στη Λιβύη μόνο σε εκτόνωση της έντασης δεν παραπέμπει – με τις εχθροπραξίες στα περίχωρα τις Τρίπολης να συνεχίζονται, τις προσκείμενες στον Εθνικό Λιβυκό Στρατό του Χαλίφα Χαφτάρ δυνάμεις να συνεχίζουν τον αποκλεισμό πετρελαιοπηγών και λιμένων και τον επικεφαλής της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης Φαγέζ αλ Σαράτζ να προειδοποιεί ότι "η κατάσταση θα είναι καταστροφική, αν συνεχιστεί έτσι”.

Του Παναγιώτη Σωτήρη
Η πρόθεση να επιτραπεί ο διορισμός στην εκπαίδευση κατόχων τίτλων σπουδών από ιδιωτικά ιδρύματα που εντάσσονται στο ευρωπαϊκό πλαίσιο αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων αλλά όχι στο ελληνικό πλαίσιο αναγνώρισης ακαδημαϊκών τίτλων προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις.