Σπύρος Σακελλαρόπουλος

ΣΠΥΡΟΣ ΣΑΚΕΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
Το άρθρο αυτό ασχολείται με την αντίκρουση της επιχειρηματολογίας που έχουν αρθρώσει στελέχη της κυβέρνησης Σύριζα επιχειρώντας να δικαιολογήσουν την μη εφαρμογή της λαϊκής εντολής που είχαν για την κατάργηση των μνημονιακών πολιτικών.

του Σπύρου Σακελλαρόπουλου
Η απόφαση του Κ. Μητσοτάκη να προτείνει τον Κ. Τασούλα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας συνιστά μια σαφή πολιτική ήττα για τον Πρωθυπουργό.

της Όλγας Μοσχοχωρίτου
Το ασθενοφόρο με τη σειρήνα του στη διαπασών, είχε μπλοκάρει στην κίνηση της Δροσοπούλου, παραμονές Χριστουγέννων, 7 το απόγευμα, μ’ ένα ψιλόβροχο να νοτίζει τα πεζοδρόμια και το οδόστρωμα και τον κόσμο της παλιάς αυτής γειτονιάς να παλεύει ανάμεσα στις σακούλες με τα τελευταία ψώνια και τις ομπρέλες που ο νοτιάς γύριζε ανάποδα.

Παρέμβασή μου για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα στο κυπριακό κανάλι Sigma στην εκπομπή του Χρήστου Μιχάλαρου "Μεσημέρι και κάτι"
Από το 1.23.30'' μέχρι το 1.30.30''

Ομιλία μου με θέμα "Η αριστερά στην Ευρώπη (και όχι μόνο) σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι" στο πλαίσιο της εκδήλωσης  "Η Αριστερά στο παγκόσμιο σκηνικό του 21ου αιώνα" που πραγματοποιήθκε στις 9/11/24 και διοργανώθηκε από τον Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνων Προμηθέας και από το ΑΚΕΛ

https://www.militaire.gr/militaire-channel/

Ομιλία μου για την  τουρκική εισβολή  11/8/24

Ομιλία μου στην Ιακωβάτειο Βιβλιοθήκη στο Ληξούρι (8/5/24) σχετικά με την τουρκική εισβολή του 1974

Συνέντευξή μου για τα 50 χρόνια από τη Μεταπολίτευση

ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΑΜΝΑΚΗΣ
Η παράσταση της Ορέστειας στην Επίδαυρο από το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία του Θόδωρου Τερζόπουλου, την περασμένη Παρασκευή 12 και το Σάββατο 13 Ιουλίου είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον αυτή καθεαυτή αλλά και εξ αιτίας των αντιδράσεων του κοινού.

Συνέντευξή μου στο δημοσιογράφο Διονύση Ελευθεράτο για τα 50 χρόνια της Τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο  

Παναγιώτης Σωτήρης
Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 88 ετών, ο ιδρυτής των εκδόσεων La fabrique, του γαλλικού εκδοτικού οίκου που είναι συνώνυμος με τη ριζοσπαστική ανατρεπτική σκέψη

Συνέντευξή μου στο δημοσιογράφο Χρήστο Αβραμίδη στο jakobin.gr για τον απολογισμό των τελευταίων 3-0 χρόνων του νεπαλέζικου κομμουνιστικού κινήματος  

Το νομοσχέδιο που κατέβασε η Κυβέρνηση για την εγκατάσταση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων στη χώρα, που για επικοινωνιακούς λόγους βαπτίστηκαν «Μη Κερδοσκοπικά», δεν αφορά μόνο τα τελευταία αλλά περιλαμβάνει πλήθος διατάξεων και για τα Δημόσια ΑΕΙ. Σίγουρα, πολλές από αυτές περιλαμβάνουν τεχνικές, φαινομενικά, διαστάσεις της λειτουργίας των ΑΕΙ που όμως έχουν και πολιτικό περιεχόμενο αφού αποσκοπούν στην ενδυνάμωση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους. Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί το σύνολο αυτών των αλλαγών, ωστόσο θα επικεντρωθώ σε μια πλευρά η σημασία της οποίας δε έχει αναδειχθεί όσο απαιτεί το περιεχόμενό της.

του Σπύρου Σακελλαρόπουλου
Το 16ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ) – πιο απλά της Ομοσπονδίας των Καθηγητών στα Δημόσια Πανεπιστήμια της χώρας- πραγματοποιήθηκε υβριδικά μεταξύ 2 και 4 Φεβρουαρίου 2024. 

Το αποτέλεσμα των πρόσφατων Προεδρικών εκλογών στην  Κύπρο δίνει τροφή για πολλούς προβληματισμούς οι οποίοι, όμως, στρέφονται γύρω από τον άξονα Τομής/ Συνέχειας.
 

Εκδήλωση με αντικείμενο τις πρόσφατες Προεδρικές Εκλογές 
Συντονίζει ο Χ. Τσαρδανίδης και ομιλητές είναι οι Γ. Μαυρής, Π. Τσάκωνας και Σ. Σακελλαρόπουλος 

Greece, especially after the fall of so-called “existing socialism”, has been transformed into a recipient country for immigrants. An examination, employing Marxist methodology, is undertaken of the social stratification of the foreign labour force in Greece before (2001) and during (2017) the crisis. The changes are highlighted and their causes investigated. In addition to this, a comparison is made between  the social stratification of the country's total workforce and that of the foreign workers (2017), and an interpretation offered of the differences that emerge.

The recent emergence of the COVID pandemic which continues globally, apart from its given medical-biological consequences, presents significant aspects, with which this article will deal with.
 

Στο παρόν κείμενο εξετάζεται η ζωή και η πολιτική διαδρομή του Νίκου Βαβούδη μέσα από τη χρήση σοβιετικών και ελληνικών αρχείων. Αναδεικνύεται η ένταξή του κομμουνιστικό κίνημα από πολύ μικρή ηλικία στη Μυτιλήνη καθώς και η δράση του στο συνδικαλισμό στον Πειραιά, η μετέπειτα εκπαίδευσή του στην ΕΣΣΔ αλλά και η στράτευσή του στο πλευρό των Δημοκρατικών στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο.  Η επιστροφή του στην Ελλάδα τον βρίσκει στο πολύ νευραλγικό πόστο  του ανταποκριτή πληροφοριών από την Ελλάδα προς την έδρα του ΚΚΕ στο Βουκουρέστι και αντίστροφα. Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις ήταν κάτι περισσότερο αφού λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της παρανομίας λειτουργούσε και σαν καθοδηγητής των παράνομων οργανώσεων. Σε αυτό συνέβαλε και η εκτίμηση με την οποία τον περιέβαλαν οι Σοβιετικοί αλλά και η ηγεσία του ΚΚΕ. Οι μετά θάνατον κατηγορίες που του αποδόθηκαν για «χαφιεδισμό», τόσο δικό του όσο και του Ν. Πλουμπίδη, σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονταν στην αλήθεια,  αλλά αντανακλούσαν το κλίμα της ήττας της εποχής και της εύκολης ανεύρεσης ενόχων. Ωστόσο και η έκθεση αποκατάστασής του που συντάχθηκε από την «αντιζαχαριαδική» πλευρά λίγα χρόνια αργότερα, περισσότερο  αποσκοπούσε στη νομιμοποίηση της πλευράς Κολιγιάννη παρά στην ανάδειξη των πραγματικών αιτίων που οδήγησαν στη σπίλωση ενός πολύ σημαντικού αγωνιστή.

Αν θελήσει κανείς να επικεντρωθεί στις πιο σημαντικές εξελίξεις στη διεθνή σκηνή των τελευταίων εβδομάδων θα μπορούσε να αναφέρει την πραγματοποίηση του Βrexit, τα πρόσφατα γεγονότα στη Συρία με την προσπάθεια των δυνάμεων του Άσαντ να καταλάβουν την Ιντλτίμπ και την παλινδρόμηση στη Λιβύη μεταξύ της έντασης των πολεμικών αντιπαραθέσεων και των προσπαθειών διεθνούς μεσολάβησης. Η κοινή συνισταμένη των τριών αυτών γεγονότων, πέραν το ότι επηρεάζουν πολύ περισσότερους διεθνείς παράγοντες από αυτούς που με μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται να αφορούν, είναι πως αναδεικνύεται ο κυριαρχικός ρόλος του Έθνους- Κράτους.
 

Το παρόν άρθρο ασχολείται με την ταυτόχρονη συνύπαρξη δύο κομμουνιστικών κομμάτων στην κυπριακή πολιτική ζωή (Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου και ΑΚΕΛ, όπου το πρώτο αποτελεί παράνομο τμήμα του δεύτερου).

Critical Sociology vol 35, no1, pp. 57-78, 2009.

The aim of this article is to illustrate why the notions of mode of production and of social formation are still necessary for understanding the transformations taking place in the modern phase of imperialism.The basic object is to demonstrate the enduring significance of the Leninist theory of imperialism as a method used to analyse the current era of the capitalist development. What we have been witnessing over the last years is not the emergence of a new mode of production or the transition to a new stage of capitalism, so-called globalization, but merely imperialism in its modern phase.

Δημοσιεύτηκε στη νέα Σελίδα στις 11/3/2018


Ενα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχουν απασχολήσει τη δημόσια σφαίρα τα τελευταία χρόνια είναι το κατά πόσο η εφαρμογή των μνημονίων και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης συνέβαλαν ή όχι στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτό που θα δείξουμε σε αυτή τη σύντομη παρέμβαση είναι ότι αφενός αυξήθηκαν οι κοινωνικές ανισότητες αλλά ότι αφετέρου υπήρξαν ανακατατάξεις και στο εσωτερικό των ευπορότερων στρωμάτων.

Όλγα Μοσχοχωρίτου
Ψηφίστηκε χτες ο νόμος που μετατρέπει μια σειρά από δημόσια σχολεία σε Ωνάσεια. Και, πιθανόν λέω, αν αυτό σήμαινε ότι θα ερχόταν το Ίδρυμα να σκάσει λεφτά για να μην πέφτουν σοβάδες στα κεφάλια, να τοποθετηθεί καμιά μπασκέτα της προκοπής και σαπούνι στις τουαλέτες, να μην φωνάζαμε τόσο πολύ. Παρόλο που το να ανοίξεις κερκόπορτα καλωσορίζοντας ευεργεσίες από κάθε λογής ιδρύματα πάρα πολύ πλούσιων τύπων δεν είναι και ό,τι καλύτερο, καθώς κανείς πάρα πολύ πλούσιος δεν τα κάνει αυτά για την ψυχή της μάνας του και πολύ σύντομα θα ζητήσει ανταλλάγματα.

Γράφει ο Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Η συγκέντρωση στο Σύνταγμα και τις άλλες πόλεις για τα Τέμπη είναι η απόδειξη ότι η κοινωνία δεν ξεχνά και δεν ανέχεται τη συγκάλυψη

Παναγιώτης Σωτήρης
Μάλλον θα πρέπει να ξανασκεφτούμε τι είναι αυτό που προβάλλεται ως ανάπτυξη

του Σωτήρη Ρούσσου
Ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Θρησκείας στη Μέση Ανατολή, Σωτήρης Ρούσσος, γράφει για την επίτευξη συμφωνίας για εκεχειρία στη Γάζα και για τα προβληματικά στοιχεία που μπορούν να ναρκοθετήσουν την πλήρη εφαρμογή της.
 

 των Σ. Ρομπόλη & Β. Μπέτση
Η υπεραπόδοση της ανάπτυξης της περιόδου 2019 – 2024 στην  Ελλάδα δεν συνέβαλε στην εξισορρόπηση των εισοδηματικών και κοινωνικών ανισοτήτων

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ
Εξιδανικεύσεις, αγιογραφίες, αλλά και εύστοχες επισημάνσεις: Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για τον «μεγάλο εκσυγχρονιστή» Κώστα Σημίτη, μετά τον θάνατό του. Εμείς εδώ θα επικεντρωθούμε σε έξι νευραλγικά θέματα του  οικονομικού και εργασιακού πεδίου, λαμβάνοντας υπόψη τι αναφέρθηκε κατά κόρο και τι δεν συζητήθηκε (κατά τη γνώμη μας) επαρκώς τις τελευταίες ημέρες, όταν και  «επανήλθε» στη δημόσια σφαίρα η περίοδος 1996 – 2004. Τα έξι θέματα που προτάσσουμε αντιστοιχούν σε ισάριθμα κατ’ ευφημισμό  επιτεύγματα της εποχής Σημίτη.

Παναγιώτης Σωτήρης
Η σημαντική αναβάθμιση της Τουρκίας μετά τη μεγάλη ανατροπή στη Συρία φέρνει σε αμηχανία την ελληνική πλευρά

, του Διονύση Ελευθεράτου
Εμπεδώστε το, επιτέλους! Ανελλιπώς το «διδάσκουν» κυβερνητικά στελέχη – πρωτίστως ο Άδωνις Γεωργιάδης – και φιλοκυβερνητικοί δημοσιολόγοι: Στην Ελλάδα δεν υπάρχει εκτεταμένη δυσπραγία, υπάρχει εκτεταμένη μεμψιμοιρία. Το βασικό πρόβλημα, κατά τους «διδάκτορες», δεν είναι τα χαμηλά εισοδήματα που αδυνατούν ν’ αντιμετωπίσουν το θεριεμένο κόστος ζωής, αλλά το χαμηλό ηθικό.

Παναγιώτης Σωτήρης
Η ανατροπή της κυβέρνησης Άσαντ στη Συρία διαμορφώνει ένα νέο συσχετισμό στην ευρύτερη περιοχή

Αλεξ Κάντζιας-Ρόντε
Η φωτογραφία της ιρανής φοιτήτριας που μέσα σε ελάχιστες ώρες έκανε το γύρο του διαδικτύου δείχνει το πώς μια δίκαιη διαμαρτυρία ενάντια στην (έμφυλη) καταπίεση μπορεί να εργαλειοποιηθεί και να αξιοποιηθεί από διάφορα κέντρα. Σε μια εμφανώς «πειραγμένη» εκδοχή της προωθήθηκε στα ΜΚΔ από το Ινστιτούτο Tavaana, το οποίο ιδρύθηκε με επιχορήγηση από το Γραφείο Δημοκρατίας, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Εργασίας του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, υπουργείο Εξωτερικών της Ολλανδίας, την USAID, την Google, και το National Endowment for Democracy, μια αμερικάνικη ΜΚΟ «προώθησης της δημοκρατίας». Είναι ένας ιστότοπος απόλυτα στρατευμένος στο συνασπισμό ΗΠΑ – Ισραήλ, με βασικό του στόχο την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν. Καθόλου τυχαία τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης έσπευσαν να σταθούν στο πλευρό της φοιτήτριας. Δεν ήταν βέβαια τα μόνα….
 

Θέμης Τζήμας
Σε μια δημοκρατία υπάρχουν εκλογές αλλά όπου λαμβάνουν χώρα εκλογές δεν υπάρχει απαραιτήτως δημοκρατία.

Γράφει ο Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Δεν είναι τυχαίο ότι αισθανόμαστε ακόμη δέος και υπερηφάνεια για εκείνη τη στιγμή όπου ένας λαός μπόρεσε να πει ΟΧΙ, ακόμη και εάν ήξερε ότι αυτό θα είχε κόστος

του Γιώργου Παυλόπουλου
Τον περασμένο μήνα δημοσιεύθηκε η έκθεση Ντραγκι με τίτλο «το μέλλον της Ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας». Αφορά έκθεση 400 σελίδων που ανάθεσε η Ευρωπαϊκή επιτροπή στον γνωστό τραπεζίτη Ντράγκι, και την οποία δεσμεύτηκε ότι θα έχει στο πρόγραμμα της η σημερινή πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Το ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί ανέθεσαν στον γνωστό τραπεζίτη την σύνταξη της έκθεσης δεν είναι φυσικά τυχαίο, αυτό όμως που αυξάνει την σημασία της είναι ότι αυτή εκφράζει εκτός από τους θεσμούς της ΕΕ και την αγωνία σημαντικών κομματιών των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων με τις οποίες ο Ντράγκι είναι σε επικοινωνία. Αυτή η «υπαρξιακή πρόκληση» της Ε.Ε όπως την χαρακτηρίζει στον πρόλογο της η έκθεση, συνοπτικά συνίσταται στα κάτωθι.

Μίκα Αγραφιώτου
Δεν περιμένουμε τίποτα καλύτερο από εκείνους που δεν ήξεραν από «λαϊκισμούς/αντί-λαϊκισμούς» σε άλλες τραγωδίες.

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
 
Το ημερολόγιο έγραφε Παρασκευή, 22 Σεπτεμβρίου του 2023 όταν ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου σκιαγραφούσε από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το όραμα, ή μάλλον τη φαντασίωσή του, για μια “Νέα Μέση Ανατολή”. Με ένα χάρτη της περιοχής στο ένα του χέρι και έναν μαρκαδόρο στο άλλο, χάραζε ενεργειακούς διαδρόμους και μεταφορικά δίκτυα που θα συνέδεαν το Ισραήλ με τα αραβικά κράτη, στη λογική του “make business, not war”. Στον χάρτη του Νετανιάχου έλαμπε διά της απουσίας της η Παλαιστίνη, καθώς ολόκληρο το τρίγωνο από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα εμφανιζόταν ως Ισραήλ. Αυτή ήταν άλλωστε η λογική των περίφημων “Συμφωνιών του Αβραάμ” που είχε υπογράψει τρία χρόνια νωρίτερα το εβραϊκό κράτος με το Μπαχρέιν και τα Εμιράτα, με τις ευλογίες του Ντόναλντ Τραμπ: μια PAX ISRAELIAMERICANA, που θα άφηνε το Παλαιστινιακό στο ράφι.
 

Δέσποινα Κουτσούμπα
Μερικά πράγματα δεν τα απαντάς. Ντρέπεσαι να το κάνεις. Μερικά πράγματα τα σέβεσαι. Και το βουλώνεις.

Ο ουρανός ιδιωτικοποιείται;
του Θανάση Σκαμνάκη

Το καλοκαίρι του 2023 ρεμβάζοντας τη νύχτα και την αστροφεγγιά είδα έκπληκτος ένα φωτισμένο τρένο να ταξιδεύει ανάμεσα στα άστρα. Αναρωτήθηκα αν ήμουν ξύπνιος. Αλλά ήμουν. Αν είχα παραισθήσεις. Δεν είχα.

 του Θανάση Σκαμνάκη
Όταν χρησιμοποιούμε τον όρο γεωπολιτική ή γεωστρατηγική εννοούμε τους πολιτικούς συσχετισμούς, τις ανατροπές, τις ζώνες επιρροής και ισχύος των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη και εντός του πλανήτη. Αλλά ήδη έχει μπει στο παιχνίδι δυναμικά ένας ακόμη παράγοντας που δίνει στις αντιπαραθέσεις ακόμη ευρύτερες διαστάσεις, κυριολεκτικά διαπλανητικές.

Θέμης Τζήμας
Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο είναι προϊόν μιας θεμελιώδους αδυναμίας. Της αδυναμίας των πιο ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων να καταστούν ηγεμονικές κοινωνικώς και εκλογικώς

Άγγελος Κωσταμπάρης

Η στάση της Βραζιλίας και της Κολομβίας απέναντι στο μετεκλογικό τοπίο της Βενεζουέλας.

Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Κάποιοι πρέπει να μάθουν από την αρχή την αλφαβήτα της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και της δημοσιογραφίας

Επιμέλεια Στράτος Ιωακείμ
Από τον εφιάλτη των μνημονίων μέχρι σήμερα το συνολικό εργατικό δυναμικό της χώρας συρρικνώνεται απελπιστικά. Πάνω από ένα εκατ. άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα. Το brain drain ανά ηλικιακή κατηγορία.
 

Γράφει ο Διονύσης Γ. Δημητρακόπουλος, Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και πρώην μέλος του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας – Ανάλυση στο Ινστιτούτο ΕΝΑ

η νίκη αυτή σημαίνει ότι οι Βρετανοί πολίτες ένθερμα υποστηρίζουν το πολιτικό πρόγραμμα των Εργατικών. Μάλλον όχι είναι η απάντηση...

Χρήστος Λάσκος
Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, ο μαλακοπίτουρας είναι ο χαζός, ο νωχελικός ή, απλά, ο αντιπαθής. Στην πραγματικότητα, ο μαλακοπίτουρας είναι και χαζός και αντιπαθής. Η έννοια εισήχθη, πρόσφατα, στην πολιτική συζήτηση, με άρθρο, στην Εφημερίδα των Συντακτών της 29ης Ιουνίου, από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Ο τίτλος ήταν «Ας μιλήσουμε για το 2015: Τι λέμε εμείς οι μαλακοπίτουρες».

Γράφει ο Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Κάποια στιγμή πρέπει να συμφωνήσουμε ότι το «Κέντρο» είναι μια ιδεολογική κατασκευή και όχι κάτι που αντιστοιχεί στην πραγματικότητα - μια κατασκευή με θεμέλιο λίθο την πελατειακή προσέγγιση

 Ειδικός Συνεργάτης, Αρθρογράφος
Απονενοημένη πρόβλεψη του αποτελέσματος του β' γύρου στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές της Κυριακής.