Γιατί ο Μακρόν πρότεινε να σπάσει το «ταμπού» για την παρουσία στρατιωτών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία

Γιατί ο Μακρόν πρότεινε να σπάσει το «ταμπού» για την παρουσία στρατιωτών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία


Παναγιώτης Σωτήρης
Οι δηλώσεις του Γάλλου προέδρου αντανακλούν την αμηχανία απέναντι στον συσχετισμό που έχει διαμορφωθεί στο μέτωπο του πολέμου στην Ουκρανία
Είναι «ιδιωτικό» πανεπιστήμιο το MIT; Διαφέρει από το κρατικό Berkeley;

Είναι «ιδιωτικό» πανεπιστήμιο το MIT; Διαφέρει από το κρατικό Berkeley;



Περικλής Γκόγκας
Πολλά λέγονται για το θέμα της ίδρυσης μη-κρατικών πανεπιστημίων, αλλά συνήθως από ανθρώπους που δεν έχουν είτε καμία σχέση, είτε βαθιά γνώση στο θέμα. Έτσι τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών είναι ελλιπέστατα και πολλές φορές αστεία. Περιορίζονται, έτσι, σε ιδεοληψίες και «απόψεις» επιφανειακές έως και τραγικά λανθασμένες και σχεδόν πάντα με κομματικό πρόσημο
Ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η νέα μας Μεγάλη Ιδέα

Ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η νέα μας Μεγάλη Ιδέα

Παντελής Κυπριανός, Πανεπιστήμιο Πατρών πρώην  πρόεδρος της ΑΔΙΠ
Τα πρώτα πανεπιστήμια στην Ευρώπη ήταν «ιδιωτικά». Συντεχνίες καθηγητών ή φοιτητών αρχικά, πέρασαν στη συνέχεια στον έλεγχο των εκκλησιών, Ηγεμόνων, πόλεων. Με εξαιρέσεις (Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών, το σημερινό Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών στη Γαλλία), αυτά καταργήθηκαν ή έγιναν δημόσια παντού στο πλαίσιο του εθνικού κράτους. Μεταπολεμικά, λόγω του σοβιετικού ανταγωνισμού, οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν όλα τα δικά τους ΑΕΙ, δημόσια και ιδιωτικά, με στόχο την ανταγωνιστική κατάρτιση του πολυπόθητου ανθρωπίνου κεφαλαίου. Στη δεκαετία του 1980, άνοιξε ένας νέος κύκλος με την απόσυρση του κράτους και τη μετατροπή της εκπαίδευσης από αγαθό σε υπηρεσία, εξέλιξη που οδήγησε τα ΑΕΙ στην αναζήτηση πόρων και στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Έκτοτε λίγα πράγματα άλλαξαν, με σημαντικότερο τη διεκδίκηση της ταχύτατα αυξανόμενης «αγοράς» των φοιτητών.