Ενδιαφέρουσες απόψεις

Συνέντευξη
«Πολέμησα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στη Συρία, για να σπουδάσω. Εδώ για να σπουδάσεις θες 50-60 χιλιαδες το χρόνο για δίδακτρα στο πανεπιστήμιο. Πήγα στο στρατό για να πληρώσουν εκείνοι, και τα είδα από μέσα. Το πρώτο, λοιπόν, είναι να σταματήσουν όλους τους πολέμους.  Να φύγουν από το ΝΑΤΟ, να μην υπάρχει ΝΑΤΟ. Να κλείσουμε όλες τις βάσεις που έχουμε εκτός συνόρων. Έχουμε πάνω από χίλιες βάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και εδώ λένε ότι δεν έχουν λεφτά [για τους εργάτες και τους αγρότες] αλλά για να συντηρούν χίλιες βάσεις έχουν». Συνέντευξη με τον Κρις Χελάλι, υποψήφιο του Κόμματος Κομμουνιστών των ΗΠΑ, στο Βερμόντ, για το Κογκρέσο.

Λαμπρινή Θωμά

Νίκος Μπογιόπουλος

«Ώρα έντεκα π.μ. – Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ – Οι Γερμανοί εκκενώνουν οριστικά την πρωτεύουσα – Ο γερμανός διοικητής και όλο το στρατηγείο του Λυκαβηττού ανεχώρησαν – Η Αθήνα κηρύχτηκε ανοχύρωτη».

Μηνάς Κωνσταντίνου

Το έγραψε ο Πρωθυπουργός σε άρθρο του το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το αναπαρήγαγαν οι εκπρόσωποι του κόμματος και διάφορα στελέχη, το αναμάσησαν εργολαβικά μέσα από τα χωνιά τους οι πληρωμένες πένες και το τάγμα της τηλεοπτικής και έντυπης ενημέρωσης, για να το επαναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο μικρόψυχο μήνυμά του μετά την ανακοίνωση της καταδίκης. «Οι πλατείες του μίσους και τα θολά νερά των αντιμνημονίων» έφεραν τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Μία ξεκάθαρα φτιαγμένη σε γραφεία επικοινωνία «γραμμή» που εάν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είχε την οποιαδήποτε σχέση με την αλήθεια, θα σήμανε τον εξοστρακισμό του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά και της δράκας του. Φευ. Στην πραγματικότητα  βρισκόμαστε μπροστά σε μία συκοφαντική και δόλια παραχάραξη της ιστορίας. Και αυτό δεν μπορεί να περάσει έτσι.
 

Του Κώστα Ράπτη
Η αιφνιδιαστική ανακοίνωση χθες Τρίτη από τον Ταγίπ Ερντογάν και τον "πρωθυπουργό” της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου Ερσίν Τατάρ ότι την Πέμπτη ανοίγει τμήμα, μήκους περίπου δύο χιλιομέτρων, του παραλιακού μετώπου των Βαρωσίων, δηλ. της περίκλειστης και εγκαταλελειμμένης από το 1974 πόλης της Αμμοχώστου, αποτελεί μια κίνηση με τριπλή στόχευση.

Θάνος Καμήλαλης
«Ο διάλογος πρέπει να γίνεται με ανοικτά σχολεία» λέει και ξαναλέει αυτές τις μέρες η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως. Εύηχο και χαριτωμένο, επικοινωνιακά γλυκό. Μόνο που στα αιτήματα μηνών της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και στις προτάσεις των λοιμωξιολόγων, η απάντησή της για τα σχολεία ήταν παγουρίνο και δωρέαν μάσκες - αερόστατα. Μόνο που απέναντι στο κύμα αντιδράσεων και καταλήψεων, οι απαντήσεις της, μετά τις απόπειρες συκοφάντησης των μαθητών, γίνονται ολοένα και πιο αυταρχικές. Ένας αυταρχισμός που διαπνέει σωρεία σημαντικών αποφάσεων της για την Παιδεία, από την αύξηση των μαθητών εν μέσω πανδημίας, στην ιδιωτική εκπαίδευση και στα βιβλία της ιστορίας. Ένας αυταρχισμός που μαζί με την αδιαφορία και ανεπάρκεια που έχουν προηγηθεί, μαζί με τις κοροϊδίες περί «μέσων όρων», υποκινεί τις μαζικές αντιδράσεις που παρακολουθούμε.

2310net
Εκδότες-σιχάματα που έστηναν ρεπορτάζ για γριούλες που προστατεύονται από τα πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής. Τα ακριβοπληρωμένα παπαγαλάκια του «τον σκότωσαν για το ποδόσφαιρο». Πανελίστριες που έβρισκαν σέξι τον ναζιστή Κασιδιάρη και συμπλεγματικοί κάθε είδους που αναφωνούσαν ‘καλά της έκανε’ όταν σήκωσε το βρώμικο, ματωμένο χέρι του για να χτυπήσει την Λιάνα Κανέλλη.

Λαμπρινή Θωμά

Δεν υπάρχει κανείς που να γνώρισε τη Μαφάλντα και να μην την αγάπησε. Δεν υπάρχει κανείς που να γνώρισε τη Μαφάλντα, το Νάντο, τη Σουζανίτα, το Μανωλίτο, το Φελίπε και να μη θυμάται κάποιες από τις πανέξυπνες, πολιτικές με έναν άμεσο και αστείο τρόπο, ατάκες που μας χάρισε ο Κίνο. Ένα ακόμη από τα σημαντικά τέκνα της μεγάλης αργεντίνικης σχολής των κόμικς, ο Quino μας, κατά κόσμον Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάντο Τεόν, που έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω ένα τεράστιο καλλιτεχνικό έργο, το οποίο αγαπήθηκε σε κάθε άκρη της γης. Και μια ηρωίδα οικουμενική και πάντα φρέσκια, τη Μαφάλντα.
 

Παναγιώτης Σωτήρης
Η σκέψη της Ροσάντα εξαρχής σφραγίζεται από ένα ιδιαίτερο κριτικό πνεύμα

Μιχάλης Παναγιωτάκης
“Μια εβδομάδα καταλήψεων μας πρόσφερε πολύ περισσότερη γνώση για την πολιτική και την ιδιότητα του πολίτη από ότι πολλά χρόνια σπουδών στην τάξη” – Ana Júlia Pires Ribeiro, 16χρονη τότε μαθήτρια, καταθέτοντας στο κοινοβούλιο της Βραζιλιάνικης επαρχίας του Παρανά για τις μαθητικές καταλήψεις του 2016