«Η πανδημία έχει ανοίξει τα μάτια της Εργατικής Τάξης των ΗΠΑ»

Συνέντευξη στο Δημήτρη Κούλαλη και τη Λαμπρινή Θωμά

Ο Κρις Χελάλι, είναι υποψήφιος του Κόμματος Κομμουνιστών των ΗΠΑ για τη γερουσία, στο Βερμόντ. Ελληνικής καταγωγής, αγρότης και στρατιώτης κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, μίλησε στη σαββατιάτικη εκπομπή των Δημήτρη Κούλαλη και Λαμπρινής Θωμά για την υποψηφιότητά του, την αφύπνιση των συνειδήσεων στις ΗΠΑ, και τις ιδιαιτερότητες του Βερμόντ, αλλά και εν συντομία για την προσωπική του ιστορία, που τον κρατά κομμουνιστή στην κοιλιά του κτήνους:  «ο παππούς μου ηταν στην ΕΠΟΝ, ο αδελφός του ο Γιώργος ήταν στον ΕΛΑΣ και εκτελέστηκε το 1947 στο Γύθειο κι ο άλλος αδελφός του, ο Νικόλαος, ηταν στο ΕΑΜ και μετά στο ΔΣΕ».

 

Γιατί κατεβαίνουν φέτος οι Κομμουνιστές των ΗΠΑ στις εκλογές

«Αυτό γίνεται μετά από παραπάνω από 30 χρόνια, τελευταία φορά κατεβήκαμε σε εκλογές το 1984, όλοι παίξανε με αυτό το χρόνο και τον Όργουελ τότε, και κατεβήκαμε με το Γκας Χωλ για την προεδρία και την Άντζελα Ντέηβις για την αντιπροεδρία.. Τώρα, μες στην πανδημία και όλο το χάος [που υπάρχει στις ΗΠΑ], είπα ας κατεβούμε και στις εκλογές, ας το κανουμε! Πήγα, κατέθεσα την υποψηφιότητά μου, και αρχίσαμε απο κει. Δεν ήξερα ότι τα πράγματα θα ήταν όπως είναι τώρα… Έχουμε πολύ κόσμο να μας πλησιάζει, πάρα πολύ κόσμο που μας στέλνει μηνύματα, ακόμη και ψηφοφόρους του Τραμπ που λένε ότι πρώτη φορά θα ψηφίσουν κομμουνιστή».

 

Τα δύο Βερμόντ

«Το βερμοντ εχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Πριν 1960, πριν έρθουν οι χίππυς, με την επιστροφή στη γη, να γίνουν αγρότες και να φτιάξουν κομμούνες, ηταν πολύ δεξιά πολιτεία. Το Βερμόντ το πέρνανε οι Ρεπουμπλικάνοι, ενώ υπήρχε και τρίτο κόμμα, εναντίον των μασόνων, όπως υπήρχε εμφανώς και η Κου Κλουξ Κλάν. Το Βερμόντ έχει αλλάξει, ακόμη μιλάμε για την ιστορία των δύο Βερμόντ (tale of two Vermonts). Έχει το Μπέρλινγκτον, μια πόλη 60.000 κατοίκων που είναι πάρα πολλοί οι αριστεροί, και έχει και τα χωριά, εδώ, που ζω κι εγώ, σαν αγρότης.. Είναι πάρα πολλοί δεξιοί αυτοί που ζούνε έξω από την πόλη. Έχουμε την ιστορία των δύο Βερμοντ, και γι’ αυτό το κόμμα μας αποφάσισε να απευθυνθεί στους αγρότες και τους εργάτες, και τώρα πια έχουμε [εργατικό και αγροτικό] κόσμο που μας στηρίζει. Είναι κάτι απίστευτο, δεν το περίμενα».

 

Η διάσπαση των Αμερικάνων Κομμουνιστών

«Ήμουν μέλος στο Κομμουνιστικό Κόμμα, και έφυγα όταν διασπαστήκαμε. Το πρόβλημα είναι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει αλλάξει το σκεπτικό του, έχει πάει πιο κοντά στο Δημοκρατικό Κόμμα, ας πούμε στηρίζουν και το Μπάιντεν, με τη λογική που ο Δημητρώφ μίλησε για Λαϊκό Μέτωπο.. Φύγαμε όσοι δε συμφωνούμε σε αυτό και το [νέο] κόμμα μας έχει μείνει αντι-ρεβιζιονιστικό. Φύγαμε από το Κομμουνιστικό Κόμμα το 2014 και φτιάξαμε το δικό μας κόμμα, με το σκεπτικό ότι πρέπει να μιλήσουμε για τους πολέμους, για τον αντι-ιμπεριαλιστικό αγώνα, για τα θέματα που νομίζουμε ότι μπορούν να ενώσουν πολύ κόσμο. Η Αμερική είναι είκοσι χρόνια τώρα σε πολέμους, στη Μέση Ανατολή.

Και το άλλο είναι τα θέματα παιδείας, το θέμα της δημόσιας υγείας… Αυτά τα δύο είναι τα καυτά θέματα σήμερα στις ΗΠΑ. Το θέμα της υγείας το έφερε στο προσκήνιο κι ο Μπέρνυ [Σάντερς] με το Υγεία Για Ολους (Medicare for All). Στην Ελλάδα ο κόσμος έχει δημόσια υγεία, μπορεί να πάει σε ένα νοσοκομείο, αλλά εδώ στην Αμερική οι άνθρωποι χάνουνε τα σπίτια τους, είναι όλοι καταχρεωμένοι, με δάνεια [για να μπορέσουν να έχουν περίθαλψη]…»

 

Τι συμβαίνει με την Πανδημία

«Η πανδημία έχει ανοίξει τα μάτια της εργατικής τάξης, έχουνε δει τη βαρβαρότητα του συστήματος που έχουμε εδώ, έχουνε δει ότι το κράτος δεν προστατεύει τους εργάτες και τους αγρότες, προστατεύει τα μονοπώλια. Το κράτος έχει δώσει τρισεκατομμύρια δολάρια στις αεροπορικές εταιρίες, στις εταιρίες που διοργανώνουν κρουαζιέρες, στις φαρμακευτικές εταιρίες, στις εταιρίες όπλων, έχουν δώσει όλα τα λεφτά εκεί, και η εργατική τάξη…

Λάβαμε απο 1200 δολάρια, αλλα σκέψου, ας πούμε, τη δική μου περίπτωση: έχασα τη δουλειά μου, ήμουν άνεργος για τέσσερις μήνες, έχουμε όλα τα δάνεια να πληρώσουμε για τη γη που αγοράσαμε [ως αγρότες], για το σπίτι μας, και τα 1200 που δώσανε δεν φτάνανε για τίποτε. Η ζωή εδώ είναι πολύ ακριβή, σκέψου ότι μας έδωσαν 1200 δολάρια και οι φόροι μόνο για το κτήμα, για τη φάρμα μας, είναι 1800 δολάρια. Άρα τα λεφτά πήγανε εκεί πάλι, στο κράτος. Αυτά τα χρήματα δεν προσέφεραν κάτι σημαντικό στους εργάτες και αγρότες. Είναι πολύ λίγα, είναι ψίχουλα. Κι ο λαός εδώ το έχει καταλάβει αυτό. Το λένε τώρα: αν έχουμε λεφτά να δώσουμε στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, παντού, γιατί δεν έχουμε να δώσουμε και στους εργάτες και τους αγρότες; Και έχουν κλείσει και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και έχουν κλείσει και οι λαϊκές αγορές, που εκεί πηγαίναμε να πουλήσουμε την παραγωγή μας. Έχουμε χάσει το εισόδημά μας και αυτά [το επίδομα των 1200 δολαρίων] δεν είναι παρά παιγνίδια του συστήματος, να μας πει ότι έχουνε κάνει κάτι. Αλλά από πίσω τα περισσότερα λεφτά πάνε πάλι στα μονοπώλια και στο Πεντάγωνο. Δεν πάνε στο λαό.».

 

Ποιό είναι το μεγαλύτερο ζήτημα για τις ΗΠΑ σήμερα

«Για μένα προσωπικά το πρώτο θέμα είναι οι πόλεμοι.  Πολέμησα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στη Συρία, για να σπουδάσω. Εδώ για να σπουδάσεις θες 50-60 χιλιαδες το χρόνο για δίδακτρα στο πανεπιστήμιο. Πήγα στο στρατό για να πληρώσουν εκείνοι, και τα είδα από μέσα. Το πρώτο, λοιπόν, είναι να σταματήσουν όλους τους πολέμους.  Να φύγουν από το ΝΑΤΟ, να μην υπάρχει ΝΑΤΟ. Να κλείσουμε όλες τις βάσεις που έχουμε εκτός συνόρων. Έχουμε πάνω από χίλιες βάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και εδώ λένε ότι δεν έχουν λεφτά αλλά για να συντηρούν χίλιες βάσεις έχουν».

 

Black Lives Matter και Μπέρνυ Σάντερς

«Το Black Lives Matter έχει φέρει ενδιαφέρον για τις κομμουνιστικές ιδέες, έχει φέρει τη ριζοσπαστικοποίηση του κόσμου, έχουν αρχίσει να διαβάζουν πάλι αυτά που δεν διάβαζε κανένας για δεκαετίες εδώ, κι αυτό έγινε και λόγω του Μπέρνυ Σάντερς, που επανέφερε στην καθημερινότητα τη λέξη “σοσιαλιστής”, την οποία τώρα την ακούς στα μήντια ξανά και όχι ως κάποια κακή λέξη.

Ναι, τον έχω ψηφίσει το Μπέρνυ [στο Βερμόντ, όπου εκλέγονταν ως ανεξάρτητος], πιστεύοντας στην ενότητα της αριστεράς και για να βοηθήσουμε τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Γνωρίζω ότι ο Μπέρνυ δεν είναι σοσιαλιστής όπως το λέμε παγκόσμια, όμως θέλαμε να σπρώξουμε τη δημόσια συζήτηση προς τα αριστερά. Εδώ όλο πάνε και πιο δεξιά, αναμετριούνται ποιός είναι περισσότερο εναντίον της Ρωσίας, εναντίον της Κίνας, εναντίον των Κομμουνιστών.. Ναι, η νεολαία και οι εργάτες που είναι στο δρόμο για το Black Lives Matter έχει ανεβάσει τους σοσιαλιστές, και συζητά τις σοσιαλιστικές ιδέες».

 

Διαφορές Τραμπ – Μπάιντεν

«Το σκεπτικο μου είναι ότι και οι δύο ειναι ίδιοι, δεν υπάρχει διαφορετική πολιτική Τραμπ και Μπάιντεν σε θέματα πολέμου και Ιμπεριαλισμού. Μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια, και εδώ δεν ακούγεται, ο Τραμπ έχει πλήξει Βενεζουέλα και Ιράν, έχει κάνει περισσότερους βομβαρδισμούς στην Υεμένη και το Αφγανιστάν, στο Παλαιστινιακό είναι με τους σιωνιστές… Κι ο Μπάιντεν έχει ψηφίσει υπέρ όλων των πολέμων τα τελευταία 40 χρόνια, ακόμη και στη Γιουγκοσλαυία.

Άρα, δεν υπάρχει διαφορά. Κι οι δύο είναι ιμπεριαλιστές. Γι’ αυτό και δεν στηρίζουμε τον Μπάιντεν. Το κόμμα μας έχει μιλήσει ενάντια στο φασισμό, αλλά ο Τραμπ δεν είναι φασίστας, ακροδεξιός είναι. Ίσως κάποια στιγμή πρέπει να γυρίσουμε πίσω, να ξαναδιαβάσουμε όσους έγραψαν για το φασισμό. Ο Τραμπ δεν είναι φασίστας, είναι οπορτουνιστής, πρώτα ήταν στους Δημοκρατικούς, μετά πήγε με τους Ρεπουμπλικάνους…. Ο Τραμπ είναι μόνο για τον Τραμπ και τις μπίζνες του.».

 

Μετά τις εκλογές

«Για πρώτη φορά στην Ιστορία εδώ θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα μετά τις εκλογές. Υπάρχει ένα κομμάτι της δεξιάς που δε θα δεχθεί τη νίκη Μπάιντεν, αν αυτός κερδίσει. Και εδώ έχουν όλοι όπλα, είναι πολύ διαφορετικά [απ’ ότι στην Ευρώπη] σε αυτά τα θέματα. Πιθανότατα θα κερδίσει ο Τραμπ, γιατί ο Μπάιντεν έχει χάσει τους προοδευτικούς, αυτούς που στηρίζανε το Μπέρνυ. Υπάρχουν εκατομμύρια που στήριζαν το Μπέρνυ το 2016 και μετά πήγαν και ψήφισαν Τραμπ. Και τον ψήφισαν γιατί τότε δήλωνε ότι είναι κατά των πολέμων, ενώ η Κλίντον ήταν υπέρ όλων των πολέμων. Και το αν κερδίσει ή δεν κερδίσει υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το ξέρουμε δύο εβδομάδες μετά τις εκλογές, όταν θα έχει τελειώσει η καταμέτρηση και της επιστολικής ψήφου. Και αν πάρει δύο εβδομάδες να μάθουμε το νικητή των εκλογών, εδώ θα γίνει χαμός. Ήδη είναι πολύς ο κόσμος εδώ που φοβάται. Οι γείτονές μου, που είναι κατά της οπλοκατοχής, αγόρασαν όπλα και καταλαβαίνω πολύ καλά τι φοβούνται μετά το Κάντε Πίσω και Περιμένετε (stand back and Stand by) που είπε ο Τραμπ στην ακροδεξιά. Είναι κάτι που φοβίζει το λαό εδώ».