Γιώργος Αλεξάτος
«Του Μπολονάκη η φάμπρικα σφυρίζει, ξημερώνει. Βόηθα, Χριστέ, την ορφανή, στον αργαλειό που λιώνει»
Οι στίχοι του λαϊκού τραγουδιού που ακουγόταν στις εργατογειτονιές, τα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες του Πειραιά στα τέλη του 19ου αιώνα, είναι χαρακτηριστικοί της κατάστασης την οποία βίωναν οι εργάτριες της εποχής κατά την οποία έκανε την εμφάνισή του ένα σχετικά ολιγάριθμο γυναικείο προλεταριάτο. Οι γυναίκες που συμμετείχαν στην πρώτη συγκρότηση της ελληνικής εργατικής τάξης.
«Του Μπολονάκη η φάμπρικα σφυρίζει, ξημερώνει. Βόηθα, Χριστέ, την ορφανή, στον αργαλειό που λιώνει»
Οι στίχοι του λαϊκού τραγουδιού που ακουγόταν στις εργατογειτονιές, τα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες του Πειραιά στα τέλη του 19ου αιώνα, είναι χαρακτηριστικοί της κατάστασης την οποία βίωναν οι εργάτριες της εποχής κατά την οποία έκανε την εμφάνισή του ένα σχετικά ολιγάριθμο γυναικείο προλεταριάτο. Οι γυναίκες που συμμετείχαν στην πρώτη συγκρότηση της ελληνικής εργατικής τάξης.