Ενδιαφέρουσες απόψεις

του Κώστα Λαπαβίτσα
Η παραίτηση της Τερέζα Μέι, η άνοδος του Νάιτζελ Φάρατζ  και οι εκλογές για την ηγεσία των Συντηρητικών έχουν φέρει στο φως τα διλήμματα που αντιμετωπίζει το Εργατικό Κόμμα. Φαίνεται πως παρά τις συχνές διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου, η ισορροπία ανάμεσα στους υποστηρικτές της παραμονής και σε αυτούς της εξόδου δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά από το δημοψήφισμα. Μόλις υπήρξε πολιτική ηγεσία, η λαϊκή στήριξη της αποχώρησης από την Ε.Ε. επαναβεβαιώθηκε, σε ολόκληρη την Αγγλία και την Ουαλία, ακόμη και στα προπύργια των Εργατικών ανάμεσα στα εργατικά στρώματα.

Toυ Παναγιώτη Σωτήρη

Οι Συντηρητικοί και ο Μπόρις Τζόνσον κερδίζουν τις εκλογές επικεντρώνοντας στην ανάγκη να ολοκληρωθεί το Brexit, την ώρα που οι Εργατικοί και ο Τζέρεμι Κόρμπιν πλήρωσαν το κόστος των ταλαντεύσεών τους. Την ίδια ώρα οι διαιρέσεις της Βρετανικής κοινωνίας έρχονται στο προσκήνιο

Στις 15 Νοεμβρίου η κυβέρνηση Πινιέρα και βουλευτές της αντιπολίτευσης, με εξαίρεση αυτούς του Κομμουνιστικού Κόμματος Χιλής (ΚΚΧ), υπέγραψαν τη «Συμφωνία για την Κοινωνική Ειρήνη και για ένα νέο Σύνταγμα». Η συμφωνία προβλέπει κάτι το οποίο πριν από τις ριζοσπαστικές κινητοποιήσεις του τελευταίου μήνα θα φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας σε μια χώρα που για 30 χρόνια δεν έχει έρθει σε ουσιαστική ρήξη με τους θεσμούς που κληρονόμησε από τη δικτατορία: τη διενέργεια δημοψηφίσματος με σκοπό τη θέσπιση νέου Συντάγματος.

της Μαρίας Δεναξά

Την πρώτη ψηφιακή δικτατορία ετοιμάζεται να θέσει σε εφαρμογή η Κίνα από το 2020. Με τη βοήθεια της βιντεοεπιτήρησης και τους σαρωτές αναγνώρισης προσώπων, θα επιτηρεί λεπτό προς λεπτό, κάθε έναν από τα 1,5 δισεκατομμύρια πολίτες της. Το πρόγραμμα ονομάζεται «κοινωνική πίστωση» και εφαρμόζεται ήδη πιλοτικά σε 40 πόλεις της αχανούς χώρας. Επί της ουσίας είναι ένας μαζικός έλεγχος των πολιτών, σε πραγματικό χρόνο, με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.

αναρτήθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 27/10/1927
Σημαντικό κείμενο της Πανεπιστημιακού Ευγενίας Παλιεράκη για την τρέχουσα κρίση στη Χιλή

«Το πρόβλημα δεν είναι τα τριάντα πέσος, είναι τα τριάντα τελευταία χρόνια» Μια κινητοποίηση που ξεκίνησε από μαθητές Λυκείου με αφορμή την επιβολή αύξησης 30 πέσος στην τιμή των εισιτηρίων του μετρό «ξέθαψε» το αληθινό πρόσωπο του προέδρου Πινιέρα, που αρχίζει να μοιάζει επικίνδυνα με εκείνο του Αουγκούστο Πινοσέτ... ● Η κυβέρνηση επέβαλε απαγόρευση κυκλοφορίας, οι πολίτες την αψήφησαν και έτσι ξεκίνησε ένα όργιο καταστολής, αυθαιρεσίας και αγριότητας από την αστυνομία, αλλά και τον στρατό που κλήθηκε -μάταια- να σβήσει την κοινωνική φλόγα...

αναρτήθηκε στο The Press Project στις 12/11/ 2019

του Ατίλιο Μπορόν
(μετάφραση Λαμπρινή Θωμά)
 

Μια καθαρή ματιά στον τρόπο που δουλεύουν σήμερα οι Αμερικάνοι και οι ελίτ στη Λατινική Αμερική (και όχι μόνον).

 

 του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Οι φοιτητές δεν χρειάζονται ούτε ΜΑΤ ούτε συλλήψεις, αλλά κάποιον που να ακούσει την οργή τους

του Περικλή Γκόγκα

Το κείμενο αυτό βασίζεται στο σχετικό κεφάλαιο του νέου μου βιβλίου «Σύγχρονοι Ελληνικοί Μύθοι» από τις εκδόσεις Κριτική. Το βιβλίο έχει διττό στόχο καθώς επιχειρεί να:

1. Να αποδομήσει και να καταρρίψει μερικούς από τους πιο δημοφιλείς μύθους της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.
   Να δώσει το έναυσμα στον αναγνώστη για να διατηρεί πάντα μία κριτική και επιφυλακτική στάση σε ό,τι δεν έχει επιβεβαιώσει ο ίδιος μέσα από τη δική του ενδελεχή έρευνα.
   
    

Των Κώστα Λαπαβίτσα και Στάθη Κουβελάκη

Το κυριότερο πολιτικό πρόβλημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης του 2007-9 ήταν – και παραμένει – να συνδυάσει το αίτημα για βαθιά κοινωνική αλλαγή σε σοσιαλιστική κατεύθυνση με το αίτημα για εθνική και λαϊκή κυριαρχία.