Ενδιαφέρουσες απόψεις

Παναγιώτης Σωτήρης
Με την οικονομική κρίση να τροφοδοτεί την κοινωνική δυσαρέσκεια, το ερώτημα των πρόωρων εκλογών επανέρχεται στην Τουρκία

Δημήτρης Κ. Ψυχογιός
Δικαίως λοιπόν απαλείφονται εντελώς οι εικαστικές τέχνες από το λύκειο, μόνο έτσι μπορούμε να ευελπιστούμε ότι μαθητές και μαθήτριες θα επιδεικνύουν διαγωγή «κοσμιωτάτη», αντάξια των ευκλεών προγόνων τους και των προδιαγραφών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Κώστας Ράπτης Είναι βιώσιμη η παραμονή της Ιταλίας στη νομισματική και οικονομική ένωση; Το ερώτημα μπορεί να ακούγεται φιλολογικό, όμως μετά από δύο δεκαετίες στασιμότητας, που συμπίπτουν με τη συμμετοχή της στο πείραμα του ευρώ η γειτονική μας χώρα περνά, μετά και το πλήγμα του κορονοϊού, μια οικονομική δοκιμασία, η οποία δύσκολα μπορεί επιλυθεί στο πλαίσιο της υπάρχουσας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Η “ώρα της αλήθειας” πλησιάζει τόσο για τους Βόρειους και τους Νότιους της Ε.Ε., όποιες και αν είναι οι υποκειμενικές τους προθέσεις – που και αυτές δεν εμφανίζονται τελευταία πολύ φιλικές.

Διεθνείς διαστάσεις αποκτά το τσουνάμι διαδηλώσεων που κατέκλυσε τις ΗΠΑ
Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
 

Παναγιώτης Σωτήρης
Η σκέψη του Κέινς, ενός διανοουμένου που αναμετρήθηκε με τις επιπτώσεις του πολέμου και της κρίσης στην οικονομία και που δεν ήταν αποκομμένος από τις πολιτικές διαδικασίες, ήταν πάντα πολιτική

Πέτρος Παπακωνσταντίνου
Ήταν πέρυσι, περίπου τέτοιο καιρό, που ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης στην Αθήνα εκμυστηρευόταν σε στενό δημοσιογραφικό κύκλο την έκπληξή του: «Έφυγα προ ετών από μια Ελλάδα που είχε δεξιά κυβέρνηση και ευρέως διαδεδομένο αντιαμερικανισμό και επέστρεψα σε μια Ελλάδα με αριστερή κυβέρνηση και φιλοαμερικανική κοινή γνώμη».

του Δημήτρη Ελευθερόπουλου
Ημουν 22 χρονών, το καλοκαίρι του 1999, όταν η λήξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων μας βρήκε πρωταθλητές, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, με την ομάδα του Ολυμπιακού.
Αποφασίζουμε, μαζί με ένα συμπαίκτη μου, να βγούμε για φαγητό σε ένα από τα πιο δημοφιλή εστιατόρια της παραλιακής. Στην αναμονή για να μπούμε, αναγνωρίζω μπροστά από εμάς, έναν πασίγνωστο πρώην ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού. Τον θαύμαζα απεριόριστα, παρότι αγωνιζόταν σε αντίπαλη ομάδα. Είχε αποσυρθεί μόλις ένα χρόνο πριν. Ήταν πολύ κομψά ντυμένοι και εκείνος και η γυναίκα του και ο τρόπος που ήταν αγκαλιασμένοι γοήτευσε το βλέμμα μου.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Παρατήρηση 1^η: Είναι τέτοια η ένταση, είναι τέτοια η κραυγή, είναι τόσο το πλήθος και τόσο το μέγεθος της οργής, που μόνο όποιος δεν θέλει να δει δεν βλέπει, μόνο όποιος δεν θέλει να καταλάβει δεν καταλαβαίνει ότι για το «δεν μπορώ να αναπνεύσω» που ξεχειλίζει στους δρόμους των ΗΠΑ, ο στυγνός φόνος του Φλόιντ ήταν η θρυαλλίδα. Το ποτήρι ήταν ήδη γεμάτο. Λόγω της εκμετάλλευσης. Λόγω της ανισότητας. Λόγω της περιθωριοποίησης. Λόγω της αδιαφορίας. Λόγω της εγκατάλειψης.

Του Κώστα Μάρκου
Δεν υπάρχει ίσως πιο συγκλονιστική, αλλά και πιο συμβολική εικόνα της αμερικανικής εξέγερσης από αυτή των στρατιωτών, ακόμη και των αστυνομικών, που γονατίζουν μαζί με τους διαδηλωτές για να αποτίσουν φόρο τιμής στον δολοφονημένο Τζορτζ Φλόιντ.