Γκουλάγκ ή γκιλοτίνα

Γκουλάγκ ή γκιλοτίνα


Κάθε χρόνο, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ξεσπά και ένα κύμα καταλήψεων σε σχολεία της χώρας, με το συγκεκριμένο μέσο να έχει αποκτήσει, η αλήθεια είναι, έναν τελετουργικό χαρακτήρα. Προβλήματά φυσικά στα σχολεία υπάρχουν και είναι πολλά – ελλείψεις σε καθηγητές, υποβαθμισμένα έως ακατάλληλα κτήρια κ.ο.κ., αλλά συναντούν την αδιαφορία του υπουργείου, παρά τις διαμαρτυρίες των μαθητών. Οι καταλήψεις λοιπόν, κάνουν τον κύκλο τους και σε λίγες μέρες κλείνουν αθόρυβα.
 Έχουμε δικαίωμα να λέμε «Δεν είναι αθώοι»;

Έχουμε δικαίωμα να λέμε «Δεν είναι αθώοι»;



Έχουν δικαίωμα οι πολίτες να εκφέρουν άποψη για μια ποινική δίκη πριν την έκδοση της απόφασης; Το ερώτημα αυτό, που αποτελεί παραλλαγή της γνωστής συζήτησης για το αν οι δικαστικές αποφάσεις κρίνονται, απασχόλησε τις τελευταίες μέρες τον δημόσιο λόγο με αφορμή τις αναρτήσεις χιλιάδων ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την επικείμενη απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Η φράση “Δεν είναι αθώοι” – ή ακόμα χειρότερα “Είναι ένοχοι” – στηλιτεύτηκε ως παρέμβαση στη δικαιοσύνη και ως καταπάτηση του τεκμηρίου της αθωότητας. “Αφήστε τη δικαιοσύνη να κάνει απερίσπαστη το έργο της”, είναι η επωδός όσων αντέδρασαν στο αυτοκόλλητο που ξεφύτρωσε σε χιλιάδες φωτογραφίες προφίλ, αλλά και στα ψηφίσματα και τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα μετά την ανακοίνωση της ημερομηνίας έκδοσης της απόφασης για την 7η Οκτωβρίου.
 
1987–1988: H χαμένη μάχη για τη μοναστηριακή περιουσία

1987–1988: H χαμένη μάχη για τη μοναστηριακή περιουσία

Γιώργος Καραγιάννης
Το 1985 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με υπουργό Παιδείας τον Απόστολο Κακλαμάνη,  λίγους μήνες μετά τη δεύτερη εκλογική νίκη  στις εκλογές της 2ας Ιουνίου, επιχειρεί να δώσει μια λύση στο χρονίζον ζήτημα της μοναστηριακής περιουσίας. Καταθέτει λοιπόν  στη Βουλή  ( 14.10.1985), νομοσχέδιο  για τη «ρύθμιση θεμάτων μοναστηριακής περιουσίας». Η κατάθεση αυτή αποτέλεσε και την απαρχή μιας σύγκρουσης που κορυφώθηκε στη διετία 1987/1988 και κατέληξε σε μια νίκη (ποιάς άλλης) της Εκκλησίας αφού οι ψήφοι και το ποίμνιο υπερτερούσαν των εξαγγελιών του Ανδρέα Παπανδρέου και του κόμματός του ( σάμπως υλοποίησαν και τίποτα από αυτά που επαγγέλονταν μέχρι το 1981;).
Το φάντασμα του Μεντερές καταδιώκει τον Ερντογάν

Το φάντασμα του Μεντερές καταδιώκει τον Ερντογάν

Κώστας Ράπτης

Οικονομική κρίση, αποδυνάμωση του κυβερνώντος πολιτικού μπλοκ, όξυνση της θρησκευτικής ρητορικής, στροφή στον εθνικισμό προς τα έξω και στον αυταρχισμό εντός των συνόρων. Η Τουρκία έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση και στο παρελθόν: για την ακρίβεια, επί των ημερών του Αντνάν Μεντερές, ο οποίος αποτελεί ένα από τα πρότυπα του Ταγίπ Ερντογάν – πλην κατέληξε στην αγχόνη.
Δεν ξεχνώ τον Παύλο Φύσσα και γι’ αυτό θέλω να δω τους ναζί στη φυλακή

Δεν ξεχνώ τον Παύλο Φύσσα και γι’ αυτό θέλω να δω τους ναζί στη φυλακή

Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
7 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, πρέπει επιτέλους να αποδοθεί δικαιοσύνη. Πρέπει οι ναζί της Χρυσής Αυγής να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει
Να γιατί είναι πρόσφυγες, φασίστα

Να γιατί είναι πρόσφυγες, φασίστα

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Το 84% των φυλακισμένων στα νησιά του Αιγαίου (το 52% γυναικόπαιδα) προέρχονται από 5 εμπόλεμες ζώνες – Επίσημα στοιχεία
Μετά τα γεγονότα στη Μόρια, ένας εθνικιστικός εσμός, επιδοτούμενος από πολιτικά και μιντιακά κέντρα, επιδίδεται στη συνήθη σκατοψυχιά με «όπλο» το ψέμα, την παραχάραξη, τον δικολαβισμό, την πρόκληση καταγμάτων στο αυτονόητο, στο οφθαλμοφανές, στην αλήθεια.
Κάποια στιγμή σταματάει να είναι αστείο

Κάποια στιγμή σταματάει να είναι αστείο


Με την κυβέρνηση Μητσοτάκη έχουμε «την τιμή και τη χαρά» να παρακολουθούμε υποθέσεις, τη γελοιότητα των οποίων δεν είχαμε φανταστεί. Ποιος θα περίμενε άλλωστε ότι οι έννοιες «σκόιλ ελικικού» και «μετζή του νεούκτη» θα διεκδικούσαν θέση στο λεξικό της ελληνικής; Γελάμε ναι, προφανώς, κατά μία έννοια περνάμε καλά, όταν εξάλλου φαίνεται η γύμνια των «αυτοκρατόρων» δεν είναι εύκολο να κρατηθείς. Από την άλλη όμως, υπάρχει έντονη και η προσβολή προς τα μέλη της κοινωνίας που υφίστανται τις συνέπειες όπως και η αδιαφορία, στην καλύτερη, για το δημόσιο χρήμα. Αυτά δεν είναι αστεία.
Δημιουργώντας πρόσφυγες: Ο εκτοπισμός που προκλήθηκε από τον «πολέμο κατά της τρομοκρατίας» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους

Δημιουργώντας πρόσφυγες: Ο εκτοπισμός που προκλήθηκε από τον «πολέμο κατά της τρομοκρατίας» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους


Άντζελα Ιωαννίδου
Τουλάχιστον 37 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί μετά τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» των ΗΠΑ, σύμφωνα με νέα έκθεση. Οι λεπτομέρειες περιέχονται σε μια καταδικαστική έκθεση ενώ η εισροή προσφύγων από χώρες που έχουν υποστεί πολέμους συνεχίζεται προς τα δυτικά κράτη.