Παναγιώτης Σωτήρης
Οι δυναμικές που καταγράφονται
Οι δυναμικές που καταγράφονται
Έχουμε φτάσει στο σημείο μίας τραγικής απάθειας, στο σημείο που η αποτυχία μέτρων που ανακοινώνονται είναι προδιαγεγραμμένη και η ανακοίνωσή τους γίνεται απλά για τον περίγελο στα κοινωνικά δίκτυα και για να δυσκολέψει λίγο παραπάνω η καθημερινότητα. Για μία σημαντική μερίδα των πολιτών, η κυβερνητική και κυρίως, η επιστημονική διαχείριση της πανδημίας έχουν χάσει κάθε ίχνος σοβαρότητας. Ίσως να υπερβάλλω, ίσως όντως αυτό που χρειαζόμασταν να ήταν να πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ που βρίσκεται εντός δύο χιλιομέτρων και ίσως ένας πολίτης που δεν πάει με τα πόδια να αθληθεί να κολλάει κορονοϊό στο αμάξι του.
Ευρυδίκη Μπερσή
Εχουμε μία γιγάντια αποθήκη με πυρομαχικά, γύρω της έχει πιάσει φωτιά κι εμείς πανηγυρίζουμε για το γεγονός ότι σε λίγο, με πολύ κόπο, θα κατορθώσουμε να ασφαλίσουμε μια μικρή γωνιά. Κάπως έτσι ηχούν οι υποσχέσεις της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Βρετανίας ότι ως τα τέλη του καλοκαιριού θα έχει εμβολιαστεί το σύνολο του ενήλικου πληθυσμού τους. Θα είναι μια αξιοθαύμαστη προσπάθεια, ίσως τόσο αξιοθαύμαστη όσο μία τρύπα στο νερό. Με τα τωρινά δεδομένα, πολλές χώρες του κόσμου δεν πρόκειται να δουν εμβόλιο πριν το 2022 και οι εμβολιασμοί των κατοίκων τους, στην καλύτερη περίπτωση, δεν πρόκειται να ολοκληρωθούν ως το 2024.
Εχουμε μία γιγάντια αποθήκη με πυρομαχικά, γύρω της έχει πιάσει φωτιά κι εμείς πανηγυρίζουμε για το γεγονός ότι σε λίγο, με πολύ κόπο, θα κατορθώσουμε να ασφαλίσουμε μια μικρή γωνιά. Κάπως έτσι ηχούν οι υποσχέσεις της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Βρετανίας ότι ως τα τέλη του καλοκαιριού θα έχει εμβολιαστεί το σύνολο του ενήλικου πληθυσμού τους. Θα είναι μια αξιοθαύμαστη προσπάθεια, ίσως τόσο αξιοθαύμαστη όσο μία τρύπα στο νερό. Με τα τωρινά δεδομένα, πολλές χώρες του κόσμου δεν πρόκειται να δουν εμβόλιο πριν το 2022 και οι εμβολιασμοί των κατοίκων τους, στην καλύτερη περίπτωση, δεν πρόκειται να ολοκληρωθούν ως το 2024.
Υγεία: Το τίμημα της κοινωνικής ανισότητας
Δυο εκθέσεις, μία από τις ΗΠΑ και μία από την Αγγλία έρχονται να υπογραμμίσουν τον βαθμό στον οποίο η κοινωνική ανισότητα μεταφράζεται και σε ανισότητα στην υγεία
Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, η ζωή δεν ήταν και τόσο σκληρή με τον κ. Στέφανο Μάνο. Πρόεδρος του ΣΕΒ ο παππούς του, ιδιοκτήτρια της βιομηχανίας “Αλλατίνη” η μητέρα του, διευθυντής του Ευαγγελισμού ο πατέρας του. Μετά τις σπουδές του στη Ζυρίχη και το Χάρβαρντ, δεν δυσκολεύτηκε να βρει δουλειά. Ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση προτού πουλήσει τις μετοχές του και αφοσιωθεί, ζάπλουτος πια, στην πολιτική. Ως υπουργός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, υπερασπίστηκε το περιβάλλον με εμβληματικά μέτρα, όπως η επιβολή κεφαλικού φόρου 50 δραχμών στη βενζίνη- τότε ήταν που γνώρισε μέρες δόξας το σύνθημα “καλύτερα παπάκι, παρά με Μητσοτάκη”. Αλλά το μεγάλο πάθος του ήταν το λιγότερο κράτος. Μπροστά του, ακόμη και η Μάργκαρετ Θάτσερ φάνταζε κρυπτοσοσιαλίστρια. Ξανά και ξανά έλεγε ότι αυτός ο τόπος δεν θα δει άσπρη μέρα αν δεν απολυθούν 400.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Οι εκπαιδευτικοί του δημοσίου ήταν ο αγαπημένος του στόχος. Υποστήριζε εντελώς σοβαρά ότι πρέπει να μειωθούν από 170.000 σε 50.000 κι ότι αυτό δεν θα βλάψει κανέναν, όπως κατά τη γνώμη του υποδήλωνε το παράδειγμα της Φινλανδίας.
Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, η ζωή δεν ήταν και τόσο σκληρή με τον κ. Στέφανο Μάνο. Πρόεδρος του ΣΕΒ ο παππούς του, ιδιοκτήτρια της βιομηχανίας “Αλλατίνη” η μητέρα του, διευθυντής του Ευαγγελισμού ο πατέρας του. Μετά τις σπουδές του στη Ζυρίχη και το Χάρβαρντ, δεν δυσκολεύτηκε να βρει δουλειά. Ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση προτού πουλήσει τις μετοχές του και αφοσιωθεί, ζάπλουτος πια, στην πολιτική. Ως υπουργός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, υπερασπίστηκε το περιβάλλον με εμβληματικά μέτρα, όπως η επιβολή κεφαλικού φόρου 50 δραχμών στη βενζίνη- τότε ήταν που γνώρισε μέρες δόξας το σύνθημα “καλύτερα παπάκι, παρά με Μητσοτάκη”. Αλλά το μεγάλο πάθος του ήταν το λιγότερο κράτος. Μπροστά του, ακόμη και η Μάργκαρετ Θάτσερ φάνταζε κρυπτοσοσιαλίστρια. Ξανά και ξανά έλεγε ότι αυτός ο τόπος δεν θα δει άσπρη μέρα αν δεν απολυθούν 400.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Οι εκπαιδευτικοί του δημοσίου ήταν ο αγαπημένος του στόχος. Υποστήριζε εντελώς σοβαρά ότι πρέπει να μειωθούν από 170.000 σε 50.000 κι ότι αυτό δεν θα βλάψει κανέναν, όπως κατά τη γνώμη του υποδήλωνε το παράδειγμα της Φινλανδίας.
Λεωνίδας Βατικιώτης
Από τη Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου, όταν ξεκίνησαν οι πρώτες διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, η Ελλάδα περνάει από το… ταμείο. Όχι για να πληρώσει την κακοκαιρία· και σιγά την κακοκαιρία άλλωστε, χιονόπτωση διάρκειας μίας ημέρας, αναμενόμενη εδώ και δύο εβδομάδες. Η Ελλάδα περνάει από το ταμείο για να πληρώσει το κόστος των ιδιωτικοποιήσεων που έχουν διαβρώσει, σε βαθμό ακυρώσεως για εξαιρετικές περιπτώσεις όπως μια κακοκαιρία, τη λειτουργία όλων των πάλαι ποτέ δημόσιων οργανισμών!
Από τη Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου, όταν ξεκίνησαν οι πρώτες διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, η Ελλάδα περνάει από το… ταμείο. Όχι για να πληρώσει την κακοκαιρία· και σιγά την κακοκαιρία άλλωστε, χιονόπτωση διάρκειας μίας ημέρας, αναμενόμενη εδώ και δύο εβδομάδες. Η Ελλάδα περνάει από το ταμείο για να πληρώσει το κόστος των ιδιωτικοποιήσεων που έχουν διαβρώσει, σε βαθμό ακυρώσεως για εξαιρετικές περιπτώσεις όπως μια κακοκαιρία, τη λειτουργία όλων των πάλαι ποτέ δημόσιων οργανισμών!
Κωνσταντίνος Π. Χρήστου
Γιατί τα Ελληνικά πανεπιστήμια δεν είναι τα χειρότερα στον κόσμο;
ή αλλιώς
Πώς εξηγείται ότι τα Ελληνικά πανεπιστήμια συνεχίζουν να βρίσκονται σε σχετικά καλές θέσεις στη διεθνή αξιολόγηση ενώ όλα συνηγορούν για το αντίθετο;
Γιατί τα Ελληνικά πανεπιστήμια δεν είναι τα χειρότερα στον κόσμο;
ή αλλιώς
Πώς εξηγείται ότι τα Ελληνικά πανεπιστήμια συνεχίζουν να βρίσκονται σε σχετικά καλές θέσεις στη διεθνή αξιολόγηση ενώ όλα συνηγορούν για το αντίθετο;
Δημήτρης Τσίρκας
Η επίθεση της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια έχει δύο σκέλη. Το πρώτο είναι ιδεολογικό και έχει να κάνει με την περιβόητη κουλτούρα της Μεταπολίτευσης που στο φαντασιακό της Δεξιάς ευθύνεται για όλα τα δεινά της χώρας και η οποία δήθεν, κυριαρχεί στα πανεπιστήμια. Ήρθε η ώρα να τελειώσουμε με τη Μεταπολίτευση και την υπερβολική δημοκρατία της η οποία οδήγησε σε ασυδοσία και ανομία, επαναλαμβάνουν συνεχώς.
Η επίθεση της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια έχει δύο σκέλη. Το πρώτο είναι ιδεολογικό και έχει να κάνει με την περιβόητη κουλτούρα της Μεταπολίτευσης που στο φαντασιακό της Δεξιάς ευθύνεται για όλα τα δεινά της χώρας και η οποία δήθεν, κυριαρχεί στα πανεπιστήμια. Ήρθε η ώρα να τελειώσουμε με τη Μεταπολίτευση και την υπερβολική δημοκρατία της η οποία οδήγησε σε ασυδοσία και ανομία, επαναλαμβάνουν συνεχώς.
Νίκος Γεωργακάκης
Η τελευταία περίοδος, που μπορεί να χαρακτηριστεί σαν περίοδος μεγάλης υποχώρησης κινητοποιήσεων, συγκεντρώσεων κλπ, λόγω της πανδημίας και όχι μόνο, βλέπουμε με αφορμή κάποιες επετείους, να παρουσιάζονται σημαντικά φαινόμενα καταστολής και αυταρχισμού(πχ κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου και άλλες εκδηλώσεις), που κάθε ψύχραιμος παρατηρητής διερωτάται, αν δικαιολογούνται τέτοια φαινόμενα, αστυνομοκρατίας, σήμερα.
Για την ανάλυση των φαινομένων αυτών, προσεγγίζουμε και μελετάμε τις γενικότερες μεταβολές που έχουν συντελεστεί και συντελούνται στα διάφορα υπουργεία της Δημόσιας Διοίκησης, τόσο στο αρμόδιο υπουργείο Δημόσιας Τάξης όσο και γενικότερα.
Η τελευταία περίοδος, που μπορεί να χαρακτηριστεί σαν περίοδος μεγάλης υποχώρησης κινητοποιήσεων, συγκεντρώσεων κλπ, λόγω της πανδημίας και όχι μόνο, βλέπουμε με αφορμή κάποιες επετείους, να παρουσιάζονται σημαντικά φαινόμενα καταστολής και αυταρχισμού(πχ κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου και άλλες εκδηλώσεις), που κάθε ψύχραιμος παρατηρητής διερωτάται, αν δικαιολογούνται τέτοια φαινόμενα, αστυνομοκρατίας, σήμερα.
Για την ανάλυση των φαινομένων αυτών, προσεγγίζουμε και μελετάμε τις γενικότερες μεταβολές που έχουν συντελεστεί και συντελούνται στα διάφορα υπουργεία της Δημόσιας Διοίκησης, τόσο στο αρμόδιο υπουργείο Δημόσιας Τάξης όσο και γενικότερα.
Είθισται, γενικά, οι διαδηλώσεις να πραγματοποιούνται με συγκεκριμένα αιτήματα, τα οποία η κυβέρνηση δεν ικανοποιεί. Είθισται επίσης, να είναι η αντίδραση σε κάποιο νομοσχέδιο της εκάστοτε κυβέρνησης, από το οποίο μία μερίδα της κοινωνίας αισθάνεται ότι πλήττεται. Όταν έχεις πανδημία και «φοβάσαι» ότι οι μαζικές κινητοποιήσεις μπορεί να προκαλέσουν έξαρση κρουσμάτων (παρά το ότι κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί), μπορείς, αντί να εκδίδεις αντιδημοκρατικές απαγορεύσεις ή να βρίζεις και να συκοφαντείς τους πολίτες, να κάνεις κάτι πολύ απλό: Να αποσύρεις ή τουλάχιστον να αναβάλεις ένα νομοσχέδιο για το οποίο είναι όλοι εναντίον σου και δεν λύνει καμία πρακτική ανάγκη σήμερα, στον καιρό της πανδημίας. Στο κάτω κάτω, συναίνεση για την «εθνική προσπάθεια» στον κορονοϊό δεν θέλετε;