Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Σε ατμόσφαιρα κοινωνικής εξέγερσης περιδινίζεται αυτό τον καιρό η Γαλλία. Μία εβδομάδα μετά την επιβολή του νομοσχέδιου για τις συντάξεις με προεδρικό διάταγμα και μία ημέρα μετά την τηλεοπτική παρέμβαση του Εμανουέλ Μακρόν- την ήθελε πυροσβεστική, αλλά έριξε λάδι στη φωτιά- οι Γάλλοι πλημμύρισαν τους δρόμους 285 πόλεων. Ήταν οι πιο ογκώδεις διαδηλώσεις (1,1 εκατομμύριο σύμφωνα με την αστυνομία, 3,5 εκατομμύρια σύμφωνα με τα συνδικάτα) από τα μέσα Ιανουαρίου, όταν κατατέθηκε το επίμαχο νομοσχέδιο. Στο διάστημα αυτό μετράμε εννέα γενικές απεργίες, με τη δέκατη να ακολουθεί την ερχόμενη Τρίτη, 28 Μαρτίου και να υποχρεώνει τον Βρετανό βασιλιά να αναβάλει προγραμματισμένη επίσκεψή του στο Παρίσι. Η αναταραχή ξεπερνάει κατά πολύ το θέμα των συντάξεων και αποκτά χαρακτηριστικά γενικευμένης κοινωνικής ανυπακοής, που τροφοδοτείται από την οργή για την ακρίβεια, τις ανισότητες, τον αυταρχισμό και τον ελιτισμό της Μακρονίας- παράγοντες που είναι ενεργοί όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά στις περισσότερες χώρες της Δύσης. Το άρθρο που ακολουθεί είχε γραφτεί λίγο πριν τις μεγάλες διαδηλώσεις της περασμένης Πέμπτης, που ενίσχυσαν τα βασικά του συμπεράσματα.