Εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο, και σε δύο φάσεις, έχει ξεσπάσει μια έντονη αντιπαράθεση μεταξύ ενός σημαντικού τμήματος των ελλήνων κοινωνικών επιστημόνων σχετικά με το πόσο απαραίτητη είναι η αναθεώρηση ορισμένων μεθοδολογικών εργαλείων στις κοινωνικές επιστήμες και ιδιαίτερα στο χώρο της ιστορίας.
Το Παρόν μέσα από τις φιλόξενες στήλες του ξεκίνησε εδώ και μία εβδομάδα ένα ενδιαφέροντα διάλογο σχετικά με τις εξελίξεις στο χώρο της ελληνικής Κεντροαριστεράς και το επικείμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, για να προσεγγίσουμε όλα αυτά θα πρέπει να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα πιο αρχειακού χαρακτήρα: Γιατί επιλέγουμε να χρησιμοποιούμε τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο τον όρο Κεντροαριστερά (ως το δυνητικό άθροισμα των πέραν της ΝΔ πολιτικών δυνάμεων) αντί του όρου Αριστερά
Η πρόσφατη απόφαση της νέας κυβέρνησης για «απογραφή» των μεγεθών των δημοσίων οικονομικών και οι «αγωνιώδεις» κραυγές των διαφόρων γραφίδων ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν πλείστες όσες «μαύρες τρύπες» οι οποίες θα πρέπει να πληρωθούν (από ποιους άραγε;), έφεραν για μια ακόμη φορά στην επιφάνεια το μέγεθος του ελληνικού δημόσιου χρέους ως μοχλού τρομοκράτησης των λαϊκών τάξεων.
Πολύ συχνά λέγεται πως το Κυπριακό αποτελεί πρόβλημα δύο κοινοτήτων, ή δύο κρατών που βρίσκονται σε ένα διαρκή ανταγωνισμό. Ωστόσο, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί ο σημαντικότατος ρόλος που διαδραμάτισαν οι διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όλα αυτά τα χρόνια. Το Κυπριακό πρόβλημα ουσιαστικά ξεκινά από την παραχώρηση της Κύπρου από την παραπαίουσα Οθωμανική αυτοκρατορία στην ισχυρή, τότε, Βρετανική το 1878.
Το τελευταίο διάστημα βομβαρδιζόμαστε από ένα ορυμαγδό απόψεων, θέσεων, αναλύσεων κλπ κλπ, οι οποίες αποσκοπούν στο να αναδείξουν ότι η πηγή όλων των κακών της ελληνικής κοινωνίας είναι τα γερασμένα, γραφειοκρατικά κόμματα, αυτοί οι αρτηριοσκληρωτικοί δυνάσαυροι που λειτουργούν τόσο μακριά από τις ανάγκες και τα προβλήματα του ελληνικού λαού.
Σε λιγότερο από ένα χρόνο θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας οι Ολυμπιακοί Αγώνες- μια διοργάνωση για την οποία έχουν γραφτεί πολλά, αλλά έχουν αποκρυφτεί ακόμα περισσότερα. Έχει διαφημιστεί ως η νέα μεγάλη ιδέα για μόνο που κανείς από τους διάφορες μεγαλοσχήμονες επισήμους δεν έχει μιλήσει για το τι είναι οι Ολυμπιακοί (μια σύμπραξη πολυεθνικών με κυριότερο μέτοχο την ADIDAS), μια καλή ευκαιρία για τρελά κέρδη για τις κατασκευαστικές εταιρίες και τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, παχυλότατοι μισθοί για το εκάστοτε κογκλάβιο της επιτροπής διοργάνωσης και μια σειρά από σοβαρότατες επιπτώσεις για τα λαϊκά στρώματα της χώρας που «υποδέχεται» τους Ολυμπιακούς: σημαντικότατα δημόσια ελλείμματα (που κάποιοι θα πρέπει να πληρώσουν) αύξηση της καταστολής και περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων (που χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για εγκαθίδρυση νέων κατασταλτικών πλαισίων τα οποία διατηρούνται) σοβαρότατα περιβαλλοντικά προβλήματα (τα οποία παραμένουν).
«Δουλεύω στα Ολυμπιακά, κάθε μέρα αντικρύζω μια μακάβρια πραγματικότητα, τα αφεντικά μάς πιέζουν για υπερωρίες, οι βάρδιες διαρκούν 11 ώρες, συνέχεια μας απειλούν πως θα μας διώξουν γιατί έχουμε ανάγκη το μεροκάματα, οι εργολάβοι δεν παίρνουν κανένα μέτρο ασφάλειας. Κάθε μέρα έχουμε εργατικά αυχυήματα. Πριν λίγες μέρες σκοτώθηκε ένας εργάτης στα έργα, δούλευε στη διπλανή σκαλωσιά από μένα, ήταν ο πέμπτος εργάτης νεκρός μέσα σε λίγους μήνες. Πόσοι ακόμα θα βάλουν το αίμα τους στον εφιάλτη που λέγεται Ολυμπιακοί αγώνες;»
Νομίζουμε πως το χαρακτηριστικό αυτό απόσπασμα από τη διήγηση ενός εργαζόμενου στα Ολυμπιακά έργα δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το τι σημαίνουν Ολυμπιακοί αγώνες. Βέβαια στα πλαίσια ενός άρθρου στον περιορισμένο χώρο των Κακώς Κειμένων δεν είναι δυνατό να αναδειχθούν όλες οι πλευρές αυτού του ζητήματος
Νομίζουμε πως το χαρακτηριστικό αυτό απόσπασμα από τη διήγηση ενός εργαζόμενου στα Ολυμπιακά έργα δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το τι σημαίνουν Ολυμπιακοί αγώνες. Βέβαια στα πλαίσια ενός άρθρου στον περιορισμένο χώρο των Κακώς Κειμένων δεν είναι δυνατό να αναδειχθούν όλες οι πλευρές αυτού του ζητήματος
Αναμφίβολα τα πολιτικά πράγματα στη χώρα μας θα σημαδευτούν από τη Σύνοδο κορυφής των Κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα διεξαχθεί στη Θεσσαλονίκη στις 20-21 Ιουνίου. Τι είναι, όμως. Η Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποια η ιστορική της εξέλιξη και ποια τα βασικά της χαρακτηριστικά; Ποιες οι λειτουργίες των θεσμών της και ποια συμφέροντα αντιπροσωπεύει; Σε αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με το άρθρο αυτό.
Οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος έδειξαν πως ο Λαός θέλει να βάλει στο επίκεντρο των εξελίξεων την Αριστερά. Η κοινωνική καταστροφή που έχει επιβληθεί από τις πολιτικές δυνάμεις των Μνημονίων, ντόπιες και ξένες, είναι αισθητή σε όλους μας.
Τον τελευταίο καιρό έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση στη χώρα μας σχετικά με τη σημασία της δράσης των Μη Κυβερνητικών Οργανισμών (ΜΚΟ) αλλά και του εθελοντισμού που αποτελεί βασικό στηχείο της όλης δραστηριότητας των ΜΚΟ. Ήδη έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια προπαγάνδισης της σημασίας που θα έχει ο εθελοντισμός για την επιτυχή διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ενώ από παντού διατυμπανίζεται ο ρόλος των ΜΚΟ στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε διάφορες ανά τον κόσμο δοκιμαζόμενες περιοχές.