Η κρατική εξουσία στο πλαίσιο της Γ’ ελληνικής δημοκρατίας, που ξεκινά με την πτώση της δικτατορίας τη νύχτα της 23ης προς την 24η Ιουλίου 1974, χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μιας φιλολαϊκής τομής εντός μιας καπιταλιστικής συνέχειας. Για να μπορέσουμε όμως να κατανοήσουμε αυτή τη θέση και να αντιληφθούμε τη δυναμική που έχει ακόμα για τη σημερινή εποχή θα πρέπει να μεταφερθούμε στο διάστημα που προηγήθηκε και που οδήγησε στην αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην ΕΡΤ δεν ήταν παρά αποτέλεσμα της όξυνσης της συνολικής κρίσης που διέπει τον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό από το 2010. Η ρητορεία του greek success γρήγορα έφτασε στα όριά της επιβεβαιώνοντας αυτό που λέει ο λαός μας πως «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια». Σε αντίθεση με της θριαμβολογίες των κυβερνητικών κέντρων και των υποτακτικών τους στα ΜΜΕ η ελληνική οικονομία μόνο σε φάση ανάκαμψης δε βρίσκεται.
Ο Ριζοσπάστης της 4ης Μαΐου δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Καλεί το λαό κάτω από ξένη σημαία» του οποίου ο συντάκτης υπογράφει με το αρχικό «Ι». Το συγκεκριμένο κείμενο αποτελεί μια απόπειρα τοποθέτησης του Περισσού απέναντι στο εγχείρημα της Συμπόρευσης δυνάμεων και αγωνιστών σε έναν άλλο δρόμο.
Το 19ο συνέδριο του ΚΚΕ ανήκει πια στην ιστορία. Το κείμενο αυτό βγαίνει στη δημοσιότητα λίγο μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών του κόμματος ακριβώς γιατί ο σκοπός του δεν είναι η παρέμβαση στο εσωτερικό ενός άλλου πολιτικού φορέα αλλά η ένταξη του προβληματισμού που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο των αναζητήσεων για μια διαφορετική πορεία του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας.
Θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Η σημερινή πολιτική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέχει μίλια από τις απαιτήσεις των καιρών. Ο λαός μας περνά τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση σε περίοδο ειρήνης και όλες οι ενδείξεις φανερώνουν πως το επόμενο διάστημα τα πράγματα συνεχώς θα χειροτερεύουν. Από την άλλη τα αποτελέσματα των κοινωνικών αγώνων στην περίοδο των μνημονίων μόνο αμελητέα δεν είναι:
Το παρόν κείμενο αποσκοπεί στο να κωδικοποιήσει ορισμένα συμπεράσματα από τις εξελίξεις της ταξικής πάλης στο εσωτερικό της χώρας κατά τα τελευταία τρία χρόνια, ευελπιστώντας να συμβάλει στο σχετικό διάλογο που έχει ανοίξει εντός της Αριστεράς και επιχειρώντας να προτείνει ορισμένες απαντήσεις για τη στρατηγική της αριστεράς στον τόπο μας.
Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιουνίου είναι πως στη συγκεκριμένη συγκυρία ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός διέπεται από βαθιά ταξική πόλωση που αντανακλάται και σε πολωτική πόλωση.
Η αναφορά στο ότι η χώρα μας διέρχεται μια πρωτοφανή κρίση είναι περίπου περιττή αφού αυτό μπορεί ο καθένας να το διαπιστώσει στην καθημερινότητά του. Μια σημαντική επίπτωση της οικονομικής κρίσης είναι η κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης που διαπερνά τα δύο μεγάλα κόμματα, και κυρίως το χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Ευτυχές λοιπόν το 1512, να είμαστε κακά και του χρόνου χειρότερα! Γιατί; Πού βρίσκετε το λάθος ή την υπερβολή; Στο «1512» ή στο «κακά» και στου «χρόνου χειρότερα»;
Σε σχέση με το προηγούμενο σημείωμά μας http://aristerovima.gr/blog.php?id=2756 αναπτύχθηκαν μια σειρά ερωτήματα και προβληματισμοί τα οποία δημιουργούν την ανάγκη για μια επαναφορά στο θέμα και τη διατύπωση ορισμένων απαντήσεων.