Η κρατική εξουσία στο πλαίσιο της Γ’ ελληνικής δημοκρατίας, που ξεκινά με την πτώση της δικτατορίας τη νύχτα της 23ης προς την 24η Ιουλίου 1974, χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μιας φιλολαϊκής τομής εντός μιας καπιταλιστικής συνέχειας. Για να μπορέσουμε όμως να κατανοήσουμε αυτή τη θέση και να αντιληφθούμε τη δυναμική που έχει ακόμα για τη σημερινή εποχή θα πρέπει να μεταφερθούμε στο διάστημα που προηγήθηκε και που οδήγησε στην αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.