Ο νόμος Πιερρακάκη ως κερκόπορτα για την επιβολή διδάκτρων στα δημόσια ΑΕΙ
Παρεμβάσεις

Ο νόμος Πιερρακάκη ως κερκόπορτα για την επιβολή διδάκτρων στα δημόσια ΑΕΙ

Το νομοσχέδιο που κατέβασε η Κυβέρνηση για την εγκατάσταση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων στη χώρα, που για επικοινωνιακούς λόγους βαπτίστηκαν «Μη Κερδοσκοπικά», δεν αφορά μόνο τα τελευταία αλλά περιλαμβάνει πλήθος διατάξεων και για τα Δημόσια ΑΕΙ. Σίγουρα, πολλές από αυτές περιλαμβάνουν τεχνικές, φαινομενικά, διαστάσεις της λειτουργίας των ΑΕΙ που όμως έχουν και πολιτικό περιεχόμενο αφού αποσκοπούν στην ενδυνάμωση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους. Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί το σύνολο αυτών των αλλαγών, ωστόσο θα επικεντρωθώ σε μια πλευρά η σημασία της οποίας δε έχει αναδειχθεί όσο απαιτεί το περιεχόμενό της.
Μαζικό συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, με αγωνιστικές αποφάσεις
Παρεμβάσεις

Μαζικό συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, με αγωνιστικές αποφάσεις

του Σπύρου Σακελλαρόπουλου
Το 16ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ) – πιο απλά της Ομοσπονδίας των Καθηγητών στα Δημόσια Πανεπιστήμια της χώρας- πραγματοποιήθηκε υβριδικά μεταξύ 2 και 4 Φεβρουαρίου 2024. 
Παρεμβάσεις

Σχετικά με τις πρόσφατες Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο: Τομή ή Συνέχεια;

Το αποτέλεσμα των πρόσφατων Προεδρικών εκλογών στην  Κύπρο δίνει τροφή για πολλούς προβληματισμούς οι οποίοι, όμως, στρέφονται γύρω από τον άξονα Τομής/ Συνέχειας.
 
Παρεμβάσεις

Ομιλία για τις Προεδρικές Κυπριακές εκλογές

Εκδήλωση με αντικείμενο τις πρόσφατες Προεδρικές Εκλογές 
Συντονίζει ο Χ. Τσαρδανίδης και ομιλητές είναι οι Γ. Μαυρής, Π. Τσάκωνας και Σ. Σακελλαρόπουλος 
Σχετικά με την «απολογία» του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου Χαράλαμπου Βατυλιώτη (Βάτη) στην Κομιντέρν γύρω από τη στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου στην εξέγερση του 1931
Άρθρα

Σχετικά με την «απολογία» του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου Χαράλαμπου Βατυλιώτη (Βάτη) στην Κομιντέρν γύρω από τη στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου στην εξέγερση του 1931

των Σπύρου Σακελλαρόπουλου και Μανώλη Χουμεριανού
Μέσα από πρωτογενές υλικό των σοβιετικών αρχείων παρουσιάζεται η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου στην αποτυχημένη εξέγερση του 1931 ενάντια στην Βρετανική Αποικιοκρατία. Αναδεικνύονται οι αντιφάσεις και ολιγωρίες του ΚΚΚ στη διάρκεια της εξέγερσης και παρουσιάζεται η θέση της Κομιντέρν για τα γεγονότα.  H θέση του άρθρου είναι πως μια σειρά από συνολικότερα προβλήματα που αντιμετώπιζε η Κομιντέρν εκείνη την περίοδο (αποτυχία δεύτερης νικηφόρας επανάστασης στην Ευρώπη, άνοδος του φασισμού, χαρακτηριστικά των αντιαποικιοκρατικών αγώνων) θα έχουν δημιουργήσει το έδαφος για να ακολουθήσει τη συγκεκριμένη αντιφατική γραμμή το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου (ΚΚΚ).     
To 1821 και η Κύπρος
Άρθρα

To 1821 και η Κύπρος

Στο παρόν κείμενο εξετάζεται η σχέση της εξέγερσης του 1821 και των Ρωμιών της Κύπρου από δύο πλευρές. Η πρώτη σχετίζεται με τις εξελίξεις που επέφερε η επανάσταση στο νησί και δεύτερη με το πώς οι Έλληνες της Κύπρου συνδέθηκαν με την ελληνική επανάσταση.
Social stratification among immigrants in Greece
Άρθρα

Social stratification among immigrants in Greece

Greece, especially after the fall of so-called “existing socialism”, has been transformed into a recipient country for immigrants. An examination, employing Marxist methodology, is undertaken of the social stratification of the foreign labour force in Greece before (2001) and during (2017) the crisis. The changes are highlighted and their causes investigated. In addition to this, a comparison is made between  the social stratification of the country's total workforce and that of the foreign workers (2017), and an interpretation offered of the differences that emerge.
Σημείωση για το άρθρο του Ν. Πουλαντζά ‘Η κρίση των πολιτικών κομμάτων’
Άρθρα

Σημείωση για το άρθρο του Ν. Πουλαντζά ‘Η κρίση των πολιτικών κομμάτων’

Ο Νίκος Πουλαντζάς επιχειρεί να εμβαθύνει και να εκλαϊκεύσει με το συγκεκριμένο άρθρο βασικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στο τελευταίο του βιβλίο Το Κράτος, η Εξουσία, Ο Σοσιαλισμός. Αναδεικνύει το ειδικό φαινόμενο του Αυταρχικού Κρατισμού και υπογραμμίζει τη σημασία που έχει ως απάντηση η χάραξη ενός δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό. Την πορεία αυτή την προσεγγίζει ως μια δύσκολη «συνάντηση» μιας κυβέρνησης σοσιαλιστών- κομμουνιστών με τα νέα κοινωνικά κινήματα. Επηρεασμένος από τις εξελίξεις της δεκαετίας του ‘70 και τη σταδιακή υποχώρηση της κομμουνιστικής αριστεράς θεωρεί πως μπορούν οι λαϊκοί αγώνες να μετασχηματίσουν το σύνολο των κρατικών μηχανισμών. Με αυτό τον τρόπο, όμως, υποβαθμίζει τον ταξικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού κράτους και τον ιδιαίτερο ρόλο του σκληρού πυρήνα του.    
 
Η συζήτηση Αλτουσέρ – Πουλαντζά σχετικά με το Κράτος
Άρθρα

Η συζήτηση Αλτουσέρ – Πουλαντζά σχετικά με το Κράτος



Του Σπύρου Σακελλαρόπουλου

Στο άρθρο αρχικά  συζητείται  η θέση πως το κράτος είναι μια συνάρθρωση ιδεολογικών και κατασταλτικών μηχανισμών και η θέση σύμφωνα με την οποία το κράτος είναι ένα όργανο. Στη συνέχεια ακολουθεί η κριτική προσέγγιση των ισχυρισμών του Althusser και του Πουλαντζά υπό το πρίσμα της  θέσης ότι το κράτος είναι το αποτέλεσμα ενός συσχετισμού δυνάμεων στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου τρόπου παραγωγής αλλά και ότι υπάρχει ένα όριο στις αλλαγές που μπορεί να γίνει μέσα στον καπιταλιστικό σύστημα. Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως  και οι αγώνες εγγράφονται στο εσωτερικό του κράτους, και το κράτος έχει ταξικό πρόσημο. Η αδυναμία του Πουλαντζά είναι πως ενώ σωστά επισημαίνει, κάνοντας κριτική στον Αλτουσέρ, πως η εργαλειακή αντίληψη  του κράτους δεν απαντά στο ερώτημα γιατί αν το κράτος είναι εργαλείο η αστική τάξη επιλέγει αυτό το κράτος και όχι κάποιο άλλο που θα της διασφάλιζε μεγαλύτερη κατανομή του πλούτου, από την άλλη εμφανίζεται αδύναμος να εξηγήσει πως η αστική τάξη μπορεί και εξουσιάζει με τη συγκεκριμένη μορφή κράτους. Ταυτόχρονα δεν τονίζει πως η εγγραφή των λαϊκών αγώνων στο εσωτερικό του Κράτους μπορεί σε μια χρονική στιγμή να παίρνει τη μορφή λαϊκών κατακτήσεων αλλά σε δεύτερο χρόνο το Κράτος μπορεί να κατορθώσει να ενσωματώσει αυτή τη δυναμική μεταλλάσσοντάς την σε στοιχείο αναπαραγωγής της εξουσίας του κεφαλαίου (πχ το κράτος πρόνοιας ως παράμετρος αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, ή η καθολική ψηφοφορία ως νομιμοποιητική διαδικασία).   Ίσως το βασικό πρόβλημα για τις θέσεις του Πουλαντζά να είναι η μετατόπιση των απόψεών του από την «ανάγκη συντριβής της κρατικής μηχανής» στη δυνατότητα σταδιακής μετεξέλιξης του κράτους σε σοσιαλιστική κατεύθυνση μέσα από την ένταση της ταξικής πάλης. Από την πλευρά του ο Αλτουσέρ ενώ εμμένει στη διαδικασία επαναστατικής ρήξης με το αστικό κράτος τραβάει το ραβδί προς την άλλη πλευρά μη αναγνωρίζοντας την ύπαρξη δύο γεωγραφιών στο εσωτερικό του κράτους όπου στη μια υπεισέρχεται η ταξική πάλη ενώ η άλλη μένει αλώβητη. Καταλήγει έτσι σε μια υποτίμηση της σημασίας της εκτύλιξης επιμέρους λαϊκών αγώνων καθώς και στις δυνατότητες που υπάρχουν, για όσο το επιτρέψει ο εκάστοτε ταξικός συσχετισμός δύναμης, για απόσπαση κατακτήσεων από τις κυριαρχούμενες τάξεις.
Η υπόθεση Νίκου Βαβούδη μέσα από τα ελληνικά και τα σοβιετικά αρχεία
Άρθρα

Η υπόθεση Νίκου Βαβούδη μέσα από τα ελληνικά και τα σοβιετικά αρχεία

Στο παρόν κείμενο εξετάζεται η ζωή και η πολιτική διαδρομή του Νίκου Βαβούδη μέσα από τη χρήση σοβιετικών και ελληνικών αρχείων. Αναδεικνύεται η ένταξή του κομμουνιστικό κίνημα από πολύ μικρή ηλικία στη Μυτιλήνη καθώς και η δράση του στο συνδικαλισμό στον Πειραιά, η μετέπειτα εκπαίδευσή του στην ΕΣΣΔ αλλά και η στράτευσή του στο πλευρό των Δημοκρατικών στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο.  Η επιστροφή του στην Ελλάδα τον βρίσκει στο πολύ νευραλγικό πόστο  του ανταποκριτή πληροφοριών από την Ελλάδα προς την έδρα του ΚΚΕ στο Βουκουρέστι και αντίστροφα. Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις ήταν κάτι περισσότερο αφού λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της παρανομίας λειτουργούσε και σαν καθοδηγητής των παράνομων οργανώσεων. Σε αυτό συνέβαλε και η εκτίμηση με την οποία τον περιέβαλαν οι Σοβιετικοί αλλά και η ηγεσία του ΚΚΕ. Οι μετά θάνατον κατηγορίες που του αποδόθηκαν για «χαφιεδισμό», τόσο δικό του όσο και του Ν. Πλουμπίδη, σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονταν στην αλήθεια,  αλλά αντανακλούσαν το κλίμα της ήττας της εποχής και της εύκολης ανεύρεσης ενόχων. Ωστόσο και η έκθεση αποκατάστασής του που συντάχθηκε από την «αντιζαχαριαδική» πλευρά λίγα χρόνια αργότερα, περισσότερο  αποσκοπούσε στη νομιμοποίηση της πλευράς Κολιγιάννη παρά στην ανάδειξη των πραγματικών αιτίων που οδήγησαν στη σπίλωση ενός πολύ σημαντικού αγωνιστή.
Η αβάσταχτη παρουσία του Έθνους- Κράτους
Παρεμβάσεις

Η αβάσταχτη παρουσία του Έθνους- Κράτους

Αν θελήσει κανείς να επικεντρωθεί στις πιο σημαντικές εξελίξεις στη διεθνή σκηνή των τελευταίων εβδομάδων θα μπορούσε να αναφέρει την πραγματοποίηση του Βrexit, τα πρόσφατα γεγονότα στη Συρία με την προσπάθεια των δυνάμεων του Άσαντ να καταλάβουν την Ιντλτίμπ και την παλινδρόμηση στη Λιβύη μεταξύ της έντασης των πολεμικών αντιπαραθέσεων και των προσπαθειών διεθνούς μεσολάβησης. Η κοινή συνισταμένη των τριών αυτών γεγονότων, πέραν το ότι επηρεάζουν πολύ περισσότερους διεθνείς παράγοντες από αυτούς που με μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται να αφορούν, είναι πως αναδεικνύεται ο κυριαρχικός ρόλος του Έθνους- Κράτους.
 
H παράδοξη συνύπαρξη δύο κομμουνιστικών κομμάτων σε ένα: η περίπτωση ΚΚΚ και ΑΚΕΛ (1941- 1944)
Άρθρα

H παράδοξη συνύπαρξη δύο κομμουνιστικών κομμάτων σε ένα: η περίπτωση ΚΚΚ και ΑΚΕΛ (1941- 1944)

Το παρόν άρθρο ασχολείται με την ταυτόχρονη συνύπαρξη δύο κομμουνιστικών κομμάτων στην κυπριακή πολιτική ζωή (Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου και ΑΚΕΛ, όπου το πρώτο αποτελεί παράνομο τμήμα του δεύτερου).
The issue of Globalization through the theory of Imperialism and the periodization of modes of production
Άρθρα

The issue of Globalization through the theory of Imperialism and the periodization of modes of production

Critical Sociology vol 35, no1, pp. 57-78, 2009.

The aim of this article is to illustrate why the notions of mode of production and of social formation are still necessary for understanding the transformations taking place in the modern phase of imperialism.The basic object is to demonstrate the enduring significance of the Leninist theory of imperialism as a method used to analyse the current era of the capitalist development. What we have been witnessing over the last years is not the emergence of a new mode of production or the transition to a new stage of capitalism, so-called globalization, but merely imperialism in its modern phase.
Το αποτύπωμα της κρίσης
Παρεμβάσεις

Το αποτύπωμα της κρίσης

Δημοσιεύτηκε στη νέα Σελίδα στις 11/3/2018


Ενα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχουν απασχολήσει τη δημόσια σφαίρα τα τελευταία χρόνια είναι το κατά πόσο η εφαρμογή των μνημονίων και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης συνέβαλαν ή όχι στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτό που θα δείξουμε σε αυτή τη σύντομη παρέμβαση είναι ότι αφενός αυξήθηκαν οι κοινωνικές ανισότητες αλλά ότι αφετέρου υπήρξαν ανακατατάξεις και στο εσωτερικό των ευπορότερων στρωμάτων.
Φαίνεται πως η κυβέρνηση έχει μεγάλη αδυναμία στα προσωπικά μας δεδομένα
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Φαίνεται πως η κυβέρνηση έχει μεγάλη αδυναμία στα προσωπικά μας δεδομένα

Γράφει ο Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Η υπόθεση με το πώς βρέθηκε η λίστα των ομογενών στα χέρια της κ. Ασημακοπούλου είναι πιο σοβαρή από όσο αφήνει η κυβέρνηση να εννοηθεί
Η εμμονή με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η μεταφορά του κόστους και πώς οι «καταληψίες» προάγουν την επιστήμη
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Η εμμονή με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η μεταφορά του κόστους και πώς οι «καταληψίες» προάγουν την επιστήμη


Παναγιώτης Σωτήρης
Η πρόκριση του ιδιωτικού σε βάρος του δημοσίου είναι ιδεολογικό πρόταγμα και όχι «αυτονόητη επιλογή»
Γιατί ο Μακρόν πρότεινε να σπάσει το «ταμπού» για την παρουσία στρατιωτών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Γιατί ο Μακρόν πρότεινε να σπάσει το «ταμπού» για την παρουσία στρατιωτών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία


Παναγιώτης Σωτήρης
Οι δηλώσεις του Γάλλου προέδρου αντανακλούν την αμηχανία απέναντι στον συσχετισμό που έχει διαμορφωθεί στο μέτωπο του πολέμου στην Ουκρανία
Είναι «ιδιωτικό» πανεπιστήμιο το MIT; Διαφέρει από το κρατικό Berkeley;
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Είναι «ιδιωτικό» πανεπιστήμιο το MIT; Διαφέρει από το κρατικό Berkeley;



Περικλής Γκόγκας
Πολλά λέγονται για το θέμα της ίδρυσης μη-κρατικών πανεπιστημίων, αλλά συνήθως από ανθρώπους που δεν έχουν είτε καμία σχέση, είτε βαθιά γνώση στο θέμα. Έτσι τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών είναι ελλιπέστατα και πολλές φορές αστεία. Περιορίζονται, έτσι, σε ιδεοληψίες και «απόψεις» επιφανειακές έως και τραγικά λανθασμένες και σχεδόν πάντα με κομματικό πρόσημο
Περί «λαϊκιστών», «αντιμεταρρυθμιστών» και άλλων δαιμονίων, που αφορίζει η κυβέρνηση
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Περί «λαϊκιστών», «αντιμεταρρυθμιστών» και άλλων δαιμονίων, που αφορίζει η κυβέρνηση

Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Η κυβέρνηση αποδίδει όλα τα προβλήματα στους «λαϊκιστές» και τους «εχθρούς των μεταρρυθμίσεων»
Τελικά ποιος καθορίζει την ατζέντα: το Μαξίμου ή η κοινή γνώμη;
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Τελικά ποιος καθορίζει την ατζέντα: το Μαξίμου ή η κοινή γνώμη;

Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Το Μέγαρο Μαξίμου έχει αφεθεί να διαμορφώνει μόνο του την επικαιρότητα, ερήμην της κοινωνίας και αποσιωπώντας τα κρίσιμα προβλήματα
Ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η νέα μας Μεγάλη Ιδέα
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η νέα μας Μεγάλη Ιδέα

Παντελής Κυπριανός, Πανεπιστήμιο Πατρών πρώην  πρόεδρος της ΑΔΙΠ
Τα πρώτα πανεπιστήμια στην Ευρώπη ήταν «ιδιωτικά». Συντεχνίες καθηγητών ή φοιτητών αρχικά, πέρασαν στη συνέχεια στον έλεγχο των εκκλησιών, Ηγεμόνων, πόλεων. Με εξαιρέσεις (Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών, το σημερινό Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών στη Γαλλία), αυτά καταργήθηκαν ή έγιναν δημόσια παντού στο πλαίσιο του εθνικού κράτους. Μεταπολεμικά, λόγω του σοβιετικού ανταγωνισμού, οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν όλα τα δικά τους ΑΕΙ, δημόσια και ιδιωτικά, με στόχο την ανταγωνιστική κατάρτιση του πολυπόθητου ανθρωπίνου κεφαλαίου. Στη δεκαετία του 1980, άνοιξε ένας νέος κύκλος με την απόσυρση του κράτους και τη μετατροπή της εκπαίδευσης από αγαθό σε υπηρεσία, εξέλιξη που οδήγησε τα ΑΕΙ στην αναζήτηση πόρων και στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Έκτοτε λίγα πράγματα άλλαξαν, με σημαντικότερο τη διεκδίκηση της ταχύτατα αυξανόμενης «αγοράς» των φοιτητών.

 
Η ακρίβεια είναι ελληνική
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Η ακρίβεια είναι ελληνική


Ήταν 18 Οκτωβρίου του 2023 όταν ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ένιωσε για πρώτη φορά την ανάγκη να δηλώσει ότι «η Ελλάδα δεν είναι μπανανία», στέλνοντας ένα δήθεν αυστηρό μήνυμα σε πολυεθνικές που πωλούν τα προϊόντα τους αυστηρότερα στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες. Σχεδόν τρεις μήνες μετά, η διακήρυξη αυτή επαναλήφθηκε, σε σύσκεψη για «μέτρα κατά της ακρίβειας»: «Η Ελλάδα δεν είναι “μπανανία” και ότι ο πληθωρισμός της απληστίας δεν μπορεί να είναι ανεκτός». Είναι σίγουρα προβληματικό όταν ο Πρωθυπουργός μιας χώρας αναγκάζεται να επαναλαμβάνει μονίμως κάτι τέτοιο, για να πείσει το κοινό του. Είναι ωστόσο θετικό ότι για μία φορά, μετά από χρόνια ψεμάτων, έχουμε ομολογία από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι η ακρίβεια δεν είναι απλά ένα «παγκόσμιο φαινόμενο», αλλά έχει και πολύ σημαντικές ελληνικές ιδιαιτερότητες.
«Νέα Αριστερά». Δηλαδή;
Ενδιαφέρουσες απόψεις

«Νέα Αριστερά». Δηλαδή;


Νομίζω ότι η «Νέα Αριστερά» δεν έχει τύχη ως Αριστερά. Όχι ως τιμωρία στο «έγκλημα καθοσιώσεως», που διέπραξαν τα μέλη της, αλλά για τρεις ανυπέρβλητους λόγους: Δεν έχει την παραμικρή επαφή με κινήματα· δεν διαθέτει την παραμικρή πρόσβαση σε νεολαία· δεν έχει τον παραμικρό πολιτικό συνομιλητή στην Αριστερά. Είναι καταδικασμένη, λοιπόν, να ψάξει διέξοδο κι αυτή στο «κέντρο». Προνομιακός χώρος επαφής είναι το ΠΑΣΟΚ.
Ο Ζελένσκι πρέπει να φύγει πριν καταρρεύσει η Ουκρανία – «Μετά βίας κρατιέται στον πόλεμο»
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Ο Ζελένσκι πρέπει να φύγει πριν καταρρεύσει η Ουκρανία – «Μετά βίας κρατιέται στον πόλεμο»

Γιώργος Γεωρτζόγλου
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, δεν είναι διατεθειμένος να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, ενώ ο ουκρανικός στρατός οπισθοχωρεί σχεδόν παντού κατά μήκος της γραμμής επαφής.
Μη-κρατικά ΑΕΙ και παράκαμψη του Συντάγματος: τα σοβαρά και ανοιχτά ερωτήματα
Ενδιαφέρουσες απόψεις

Μη-κρατικά ΑΕΙ και παράκαμψη του Συντάγματος: τα σοβαρά και ανοιχτά ερωτήματα

Παναγιώτης Σωτήρης
Οι κυβερνητικές εξαγγελίες γεννούν σοβαρά ερωτήματα για το μέλλον της ανώτατης εκπαίδευσης και της παιδείας ως δημόσιου αγαθού