The recent emergence of the COVID pandemic which continues globally, apart from its given medical-biological consequences, presents significant aspects, with which this article will deal with.
Άρθρα
On the apologia by the leader of the Communist Party of Cyprus Charalambos Vatyliotis (Vatis) to the Comintern concerning the stance of the CPC in the uprising of 1931
Abstract
Employing primary material from the Soviet archives, a presentation is offered of theattitude of the Communist Party of Cyprus (CPC) to the failed revolt of 1931 against British colonialism. The CPC’s contradictions and shortcomings are exposed through outlining the course of the revolt, along with a presentation of the Comintern’s position on these events. The argument put forward is that there were a number of more general problems facing the Comintern at this time that paved the way for the CPC’s pursuit of this specific contradictory line. Among these general problems were the failure to achieve a further revolutionary breakthrough in Europe, the rise of fascism and the characteristics of the anti-colonial struggles of that time.
Employing primary material from the Soviet archives, a presentation is offered of theattitude of the Communist Party of Cyprus (CPC) to the failed revolt of 1931 against British colonialism. The CPC’s contradictions and shortcomings are exposed through outlining the course of the revolt, along with a presentation of the Comintern’s position on these events. The argument put forward is that there were a number of more general problems facing the Comintern at this time that paved the way for the CPC’s pursuit of this specific contradictory line. Among these general problems were the failure to achieve a further revolutionary breakthrough in Europe, the rise of fascism and the characteristics of the anti-colonial struggles of that time.
Στο παρόν κείμενο εξετάζεται η ζωή και η πολιτική διαδρομή του Νίκου Βαβούδη μέσα από τη χρήση σοβιετικών και ελληνικών αρχείων. Αναδεικνύεται η ένταξή του κομμουνιστικό κίνημα από πολύ μικρή ηλικία στη Μυτιλήνη καθώς και η δράση του στο συνδικαλισμό στον Πειραιά, η μετέπειτα εκπαίδευσή του στην ΕΣΣΔ αλλά και η στράτευσή του στο πλευρό των Δημοκρατικών στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Η επιστροφή του στην Ελλάδα τον βρίσκει στο πολύ νευραλγικό πόστο του ανταποκριτή πληροφοριών από την Ελλάδα προς την έδρα του ΚΚΕ στο Βουκουρέστι και αντίστροφα. Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις ήταν κάτι περισσότερο αφού λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της παρανομίας λειτουργούσε και σαν καθοδηγητής των παράνομων οργανώσεων. Σε αυτό συνέβαλε και η εκτίμηση με την οποία τον περιέβαλαν οι Σοβιετικοί αλλά και η ηγεσία του ΚΚΕ. Οι μετά θάνατον κατηγορίες που του αποδόθηκαν για «χαφιεδισμό», τόσο δικό του όσο και του Ν. Πλουμπίδη, σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονταν στην αλήθεια, αλλά αντανακλούσαν το κλίμα της ήττας της εποχής και της εύκολης ανεύρεσης ενόχων. Ωστόσο και η έκθεση αποκατάστασής του που συντάχθηκε από την «αντιζαχαριαδική» πλευρά λίγα χρόνια αργότερα, περισσότερο αποσκοπούσε στη νομιμοποίηση της πλευράς Κολιγιάννη παρά στην ανάδειξη των πραγματικών αιτίων που οδήγησαν στη σπίλωση ενός πολύ σημαντικού αγωνιστή.
Αν θελήσει κανείς να επικεντρωθεί στις πιο σημαντικές εξελίξεις στη διεθνή σκηνή των τελευταίων εβδομάδων θα μπορούσε να αναφέρει την πραγματοποίηση του Βrexit, τα πρόσφατα γεγονότα στη Συρία με την προσπάθεια των δυνάμεων του Άσαντ να καταλάβουν την Ιντλτίμπ και την παλινδρόμηση στη Λιβύη μεταξύ της έντασης των πολεμικών αντιπαραθέσεων και των προσπαθειών διεθνούς μεσολάβησης. Η κοινή συνισταμένη των τριών αυτών γεγονότων, πέραν το ότι επηρεάζουν πολύ περισσότερους διεθνείς παράγοντες από αυτούς που με μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται να αφορούν, είναι πως αναδεικνύεται ο κυριαρχικός ρόλος του Έθνους- Κράτους.
Abstract
The aim of this article is to present and criticize Althusser’s and Poulantzas’ key positions on the State and its mechanisms. To begin with there is a discussion on the notion that the State is an aggregation of Ideological and Repressive Apparatuses and on the position according to which the State is an instrument. This is followed by a rejection of Althusser’s and Poulantzas’ claims in the light of the thesis that the State is the material outcome of a correlation of forces in the context of a specific mode of production but that there is a limit to the changes that may be made within the capitalist mode of production.
Key words
Marxism, State, Poulantzas, Althusser
The aim of this article is to present and criticize Althusser’s and Poulantzas’ key positions on the State and its mechanisms. To begin with there is a discussion on the notion that the State is an aggregation of Ideological and Repressive Apparatuses and on the position according to which the State is an instrument. This is followed by a rejection of Althusser’s and Poulantzas’ claims in the light of the thesis that the State is the material outcome of a correlation of forces in the context of a specific mode of production but that there is a limit to the changes that may be made within the capitalist mode of production.
Key words
Marxism, State, Poulantzas, Althusser
Άρθρα
H παράδοξη συνύπαρξη δύο κομμουνιστικών κομμάτων σε ένα: η περίπτωση ΚΚΚ και ΑΚΕΛ (1941- 1944)
Το παρόν άρθρο ασχολείται με την ταυτόχρονη συνύπαρξη δύο κομμουνιστικών κομμάτων στην κυπριακή πολιτική ζωή (Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου και ΑΚΕΛ, όπου το πρώτο αποτελεί παράνομο τμήμα του δεύτερου).
(γράφτηκε στις 23 Ιουνίου του 2013)
Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 εισήλθε στο λεξιλόγιο των ελλήνων πολιτικών ταγών η έννοια της «αξιολόγησης» των Πανεπιστημίων. Σύμφωνα με τη συλλογιστική που αναπτύχθηκε, και αναπαράχθηκε κατά κόρον από τα ΜΜΕ, τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι πολύ χαμηλού επιπέδου και η μόνη λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η «αξιολόγησή» τους έτσι ώστε να βελτιωθεί η ποιότητά τους.
Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 εισήλθε στο λεξιλόγιο των ελλήνων πολιτικών ταγών η έννοια της «αξιολόγησης» των Πανεπιστημίων. Σύμφωνα με τη συλλογιστική που αναπτύχθηκε, και αναπαράχθηκε κατά κόρον από τα ΜΜΕ, τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι πολύ χαμηλού επιπέδου και η μόνη λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η «αξιολόγησή» τους έτσι ώστε να βελτιωθεί η ποιότητά τους.
Άρθρα
The theoretical weakness of theses positing emergence of a transnational bourgeoisie and a transnational state. A critique of the views of William Robinson
This article presents a critique of the thesis positing the emergence of a transnational bourgeoisie and transnational state as outlined in the work of William Robinson. Given the Marxist character of Robinson’s views, the present critique shares common ground methodologically, rejecting, however, notions such as so- called globalization or exploitation of one country by another, lack of national identity of multinational corporations,formation of a “global” proletariat and the need for manifestation of social resistance at the “global” level.On the contrary, this articleemphasizes concepts such as non-territorial imperialism, the reproduction of capitalist exploitation and domination exclusively within the context of national formations and the key role of the state in the capitalist mode of production. It is within that framework that the reasons for the establishment of so-called “supranational” organizations can best be interpreted.
Άρθρα
The issue of Globalization through the theory of Imperialism and the periodization of modes of production
Critical Sociology vol 35, no1, pp. 57-78, 2009.
The aim of this article is to illustrate why the notions of mode of production and of social formation are still necessary for understanding the transformations taking place in the modern phase of imperialism.The basic object is to demonstrate the enduring significance of the Leninist theory of imperialism as a method used to analyse the current era of the capitalist development. What we have been witnessing over the last years is not the emergence of a new mode of production or the transition to a new stage of capitalism, so-called globalization, but merely imperialism in its modern phase.
The aim of this article is to illustrate why the notions of mode of production and of social formation are still necessary for understanding the transformations taking place in the modern phase of imperialism.The basic object is to demonstrate the enduring significance of the Leninist theory of imperialism as a method used to analyse the current era of the capitalist development. What we have been witnessing over the last years is not the emergence of a new mode of production or the transition to a new stage of capitalism, so-called globalization, but merely imperialism in its modern phase.
Άρθρα
From territorial to non territorial capitalist imperialism: The necessity of a revaluation of Marxist theories of imperialism
Rethinking Marxism vol 27 no1, pp. 85-106, 2015
(in collaboration with Panagiotis Sotiris)
During the 1990’s ‘globalization’ emerged as the most convenient term to describe world affairs. However, during the current decade imperialism has made an impressive come-back, both in political and theoretical debates. This had to do with the political conjuncture and the emergence of an aggressive American (or under American leadership) military interventionism, beginning with the war in Afghanistan, the brutal occupation of Iraq, the plans for a military strike against Iran.
(in collaboration with Panagiotis Sotiris)
During the 1990’s ‘globalization’ emerged as the most convenient term to describe world affairs. However, during the current decade imperialism has made an impressive come-back, both in political and theoretical debates. This had to do with the political conjuncture and the emergence of an aggressive American (or under American leadership) military interventionism, beginning with the war in Afghanistan, the brutal occupation of Iraq, the plans for a military strike against Iran.
Δημοσιεύτηκε στη νέα Σελίδα στις 11/3/2018
Ενα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχουν απασχολήσει τη δημόσια σφαίρα τα τελευταία χρόνια είναι το κατά πόσο η εφαρμογή των μνημονίων και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης συνέβαλαν ή όχι στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτό που θα δείξουμε σε αυτή τη σύντομη παρέμβαση είναι ότι αφενός αυξήθηκαν οι κοινωνικές ανισότητες αλλά ότι αφετέρου υπήρξαν ανακατατάξεις και στο εσωτερικό των ευπορότερων στρωμάτων.
Ενα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχουν απασχολήσει τη δημόσια σφαίρα τα τελευταία χρόνια είναι το κατά πόσο η εφαρμογή των μνημονίων και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης συνέβαλαν ή όχι στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτό που θα δείξουμε σε αυτή τη σύντομη παρέμβαση είναι ότι αφενός αυξήθηκαν οι κοινωνικές ανισότητες αλλά ότι αφετέρου υπήρξαν ανακατατάξεις και στο εσωτερικό των ευπορότερων στρωμάτων.
Δημοσιεύτηκε στις 6 Ιουνίου 2016 στο www.ektosgrammis.gr
Στη διάρκεια του 2015 είχαμε την πραγματοποίηση τριών πανεθνικού χαρακτήρα εκλογικών αναμετρήσεων που η κάθε μία έχει από μόνη της ιδιαίτερη σημασία για τις πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Έχοντας παρέλθει ένα μικρό χρονικό διάστημα που μας επιτρέπει να δούμε με απόσταση αυτές τις εξελίξεις θα επιχειρήσουμε με το συγκεκριμένο άρθρο όχι τόσο την εξαγωγή αμιγώς πολιτικών συμπερασμάτων αλλά την ανάδειξη των διαφορών στην κοινωνική γεωγραφία της ψήφου και μέσω αυτής την ερμηνεία ορισμένων πλευρών του εκλογικού αποτελέσματος.
Στη διάρκεια του 2015 είχαμε την πραγματοποίηση τριών πανεθνικού χαρακτήρα εκλογικών αναμετρήσεων που η κάθε μία έχει από μόνη της ιδιαίτερη σημασία για τις πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Έχοντας παρέλθει ένα μικρό χρονικό διάστημα που μας επιτρέπει να δούμε με απόσταση αυτές τις εξελίξεις θα επιχειρήσουμε με το συγκεκριμένο άρθρο όχι τόσο την εξαγωγή αμιγώς πολιτικών συμπερασμάτων αλλά την ανάδειξη των διαφορών στην κοινωνική γεωγραφία της ψήφου και μέσω αυτής την ερμηνεία ορισμένων πλευρών του εκλογικού αποτελέσματος.
This article examines the structure of contemporary society of the Republic of Cyprus in the theoretical context of the Marxist model. The decisive role in determining social stratification at the theoretical level is assigned to the concepts of exploitation and domination.
Το Κυπριακό ζήτημα είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα κι αυτό για δύο λόγους: Αφενός γιατί εμπλέκονται πολλοί παράγοντες (ε/κ κοινότητα, τ/κ κοινότητα, Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, ΟΗΕ). Αφετέρου γιατί το γεγονός πως δεν έχει, εδώ και δεκαετίες, καταληχθεί μια λύση που να βρίσκει σύμφωνους, καταρχάς, τους κατοίκους του νησιού αποδεικνύει από μόνο του τη δυσκολία του ζητήματος.
Η δικτατορία των Συνταγματαρχών αποτελεί το αποτέλεσμα της αντιφάσεων των μετεμφυλιακών δομών εξουσίας και ανάδειξης του στρατού σε σχετικά αυτοτελές κέντρο εξουσίας που εξέφραζε την πιο επιθετική στρατηγική του αστικού συνασπισμού εξουσίας. Η λήξη του εμφυλίου πολέμου το 1949 θα βρει τη συντηρητική δεξιά νικήτρια, την κομμουνιστική αριστερά νικημένη και το Στρατό, λόγω της καθοριστικής συμμετοχής του στην τελική έκβαση του πολέμου, αλλά και λόγω της ειδικής βαρύτητας ακροδεξιών και αντικομμουνιστικών ιδεολογημάτων στη διαμόρφωση της κυρίαρχης ιδεολογίας, να επιτυγχάνει την ανεξαρτησία του έναντι των υπολοίπων κέντρων της αστικής εξουσίας (Παλάτι, Κοινοβούλιο).
Nepal, a small Asian country situated between India and China, experienced a bloody civil war which lasted from 1996 to 2006. The aim of this article is to identify the factors that led to this civil confrontation and the conditions under which an initially small leftist party, the CPN-Maoist, won the leadership of the popular layers, emerged as the hegemonic rival to the autocratic royal power and modified the balance of forces, contributing to the abolition of the monarchy and the transformation of Nepal into a secular state. For all this to become comprehensible, however, what is required is that one embark on a detailed presentation of the political and social history of Nepal, subsequently highlighting the particular issues that have put their stamp on this specific course of social development.
Ενδιαφέρουσες απόψεις
Η ανάδειξη Τατάρ στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας: μια ανάλυση του αποτελέσματος και των πιθανών επιπτώσεων
Γιάννος Κατσουρίδης
Η ανάδειξη Τατάρ στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας: μια ανάλυση του αποτελέσματος και των πιθανών επιπτώσεων
Η ανάδειξη Τατάρ στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας: μια ανάλυση του αποτελέσματος και των πιθανών επιπτώσεων
Φώτης Τερζάκης
Η θριαμβολογία τού Κυριάκου Μητσοτάκη και στελεχών τού κόμματός του —η προσπάθειά τους να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά υπέρ τους την καταδίκη τής Χρυσής Αυγής— δεν είναι μόνο θρασύτατη, ανιστορική και προσβλητική για τη νοημοσύνη μας. Στην αμετροέπειά της, διαδηλώνει αθέλητα εκείνο που κυρίως πασχίζει να κρύψει:
Η θριαμβολογία τού Κυριάκου Μητσοτάκη και στελεχών τού κόμματός του —η προσπάθειά τους να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά υπέρ τους την καταδίκη τής Χρυσής Αυγής— δεν είναι μόνο θρασύτατη, ανιστορική και προσβλητική για τη νοημοσύνη μας. Στην αμετροέπειά της, διαδηλώνει αθέλητα εκείνο που κυρίως πασχίζει να κρύψει:
Κώστας Ράπτης
Τα “ελληνοτουρκικά” δεν είναι πια αυτό που ξέραμε – και ασφαλώς δεν είναι μόνο “ελληνοτουρκικά”. Εξού και αποτυγχάνουν τα παραδοσιακά εργαλεία όχι αντιμετώπισης, αλλά ακόμη και κατευνασμού του Ταγίπ Ερντογάν – όπως διαπιστώνουν μετά τη νέα έξοδο του ερευνητικού σκάφους “Ορούτς Ρέις” όσοι, με πρώτη την καγκελάριο Μέρκελ, είχαν το προηγούμενο διάστημα μεσολαβήσει για έναν διάλογο που φαινόταν στέρεα δρομολογημένος.
Τα “ελληνοτουρκικά” δεν είναι πια αυτό που ξέραμε – και ασφαλώς δεν είναι μόνο “ελληνοτουρκικά”. Εξού και αποτυγχάνουν τα παραδοσιακά εργαλεία όχι αντιμετώπισης, αλλά ακόμη και κατευνασμού του Ταγίπ Ερντογάν – όπως διαπιστώνουν μετά τη νέα έξοδο του ερευνητικού σκάφους “Ορούτς Ρέις” όσοι, με πρώτη την καγκελάριο Μέρκελ, είχαν το προηγούμενο διάστημα μεσολαβήσει για έναν διάλογο που φαινόταν στέρεα δρομολογημένος.
Κώστας Ράπτης
Μια υπενθύμιση με νόημα. Σε ανάρτηση της στο Twitter η ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα σημειώνει: “Η θέση της Ρωσίας ως μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι θέση αρχής. Θεωρούμε τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 ‘ακρογωνιαίο λίθο’ του διεθνούς καθεστώτος των θαλασσών”. Και προσθέτει: “Η Σύμβαση προβλέπει ρητά το κυρίαρχο δικαίωμα όλων των κρατών για χωρικά ύδατα έως 12 ναυτικά μίλια και ορίζει τις αρχές και τους τρόπους της οριοθέτησης ΑΟΖ. Αυτό αφορά και τη Μεσόγειο“.
Μια υπενθύμιση με νόημα. Σε ανάρτηση της στο Twitter η ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα σημειώνει: “Η θέση της Ρωσίας ως μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι θέση αρχής. Θεωρούμε τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 ‘ακρογωνιαίο λίθο’ του διεθνούς καθεστώτος των θαλασσών”. Και προσθέτει: “Η Σύμβαση προβλέπει ρητά το κυρίαρχο δικαίωμα όλων των κρατών για χωρικά ύδατα έως 12 ναυτικά μίλια και ορίζει τις αρχές και τους τρόπους της οριοθέτησης ΑΟΖ. Αυτό αφορά και τη Μεσόγειο“.
Συνέντευξη
«Πολέμησα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στη Συρία, για να σπουδάσω. Εδώ για να σπουδάσεις θες 50-60 χιλιαδες το χρόνο για δίδακτρα στο πανεπιστήμιο. Πήγα στο στρατό για να πληρώσουν εκείνοι, και τα είδα από μέσα. Το πρώτο, λοιπόν, είναι να σταματήσουν όλους τους πολέμους. Να φύγουν από το ΝΑΤΟ, να μην υπάρχει ΝΑΤΟ. Να κλείσουμε όλες τις βάσεις που έχουμε εκτός συνόρων. Έχουμε πάνω από χίλιες βάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και εδώ λένε ότι δεν έχουν λεφτά [για τους εργάτες και τους αγρότες] αλλά για να συντηρούν χίλιες βάσεις έχουν». Συνέντευξη με τον Κρις Χελάλι, υποψήφιο του Κόμματος Κομμουνιστών των ΗΠΑ, στο Βερμόντ, για το Κογκρέσο.
Λαμπρινή Θωμά
«Πολέμησα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στη Συρία, για να σπουδάσω. Εδώ για να σπουδάσεις θες 50-60 χιλιαδες το χρόνο για δίδακτρα στο πανεπιστήμιο. Πήγα στο στρατό για να πληρώσουν εκείνοι, και τα είδα από μέσα. Το πρώτο, λοιπόν, είναι να σταματήσουν όλους τους πολέμους. Να φύγουν από το ΝΑΤΟ, να μην υπάρχει ΝΑΤΟ. Να κλείσουμε όλες τις βάσεις που έχουμε εκτός συνόρων. Έχουμε πάνω από χίλιες βάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και εδώ λένε ότι δεν έχουν λεφτά [για τους εργάτες και τους αγρότες] αλλά για να συντηρούν χίλιες βάσεις έχουν». Συνέντευξη με τον Κρις Χελάλι, υποψήφιο του Κόμματος Κομμουνιστών των ΗΠΑ, στο Βερμόντ, για το Κογκρέσο.
Λαμπρινή Θωμά
Νίκος Μπογιόπουλος
«Ώρα έντεκα π.μ. – Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ – Οι Γερμανοί εκκενώνουν οριστικά την πρωτεύουσα – Ο γερμανός διοικητής και όλο το στρατηγείο του Λυκαβηττού ανεχώρησαν – Η Αθήνα κηρύχτηκε ανοχύρωτη».
Ενδιαφέρουσες απόψεις
Το Πρώτο και τα υπόλοιπα ψέματα για την επάνω πλατεία και τους Αγανακτισμένους
Μηνάς Κωνσταντίνου
Το έγραψε ο Πρωθυπουργός σε άρθρο του το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το αναπαρήγαγαν οι εκπρόσωποι του κόμματος και διάφορα στελέχη, το αναμάσησαν εργολαβικά μέσα από τα χωνιά τους οι πληρωμένες πένες και το τάγμα της τηλεοπτικής και έντυπης ενημέρωσης, για να το επαναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο μικρόψυχο μήνυμά του μετά την ανακοίνωση της καταδίκης. «Οι πλατείες του μίσους και τα θολά νερά των αντιμνημονίων» έφεραν τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Μία ξεκάθαρα φτιαγμένη σε γραφεία επικοινωνία «γραμμή» που εάν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είχε την οποιαδήποτε σχέση με την αλήθεια, θα σήμανε τον εξοστρακισμό του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά και της δράκας του. Φευ. Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε μπροστά σε μία συκοφαντική και δόλια παραχάραξη της ιστορίας. Και αυτό δεν μπορεί να περάσει έτσι.
Το έγραψε ο Πρωθυπουργός σε άρθρο του το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το αναπαρήγαγαν οι εκπρόσωποι του κόμματος και διάφορα στελέχη, το αναμάσησαν εργολαβικά μέσα από τα χωνιά τους οι πληρωμένες πένες και το τάγμα της τηλεοπτικής και έντυπης ενημέρωσης, για να το επαναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο μικρόψυχο μήνυμά του μετά την ανακοίνωση της καταδίκης. «Οι πλατείες του μίσους και τα θολά νερά των αντιμνημονίων» έφεραν τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Μία ξεκάθαρα φτιαγμένη σε γραφεία επικοινωνία «γραμμή» που εάν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είχε την οποιαδήποτε σχέση με την αλήθεια, θα σήμανε τον εξοστρακισμό του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά και της δράκας του. Φευ. Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε μπροστά σε μία συκοφαντική και δόλια παραχάραξη της ιστορίας. Και αυτό δεν μπορεί να περάσει έτσι.
Δημήτρης ΚουσουρήςH μόνη πραγματική, η μόνη κρίσιμη απόφαση για την υπόθεσή μας πάρθηκε από τον Παύλο Φύσσα, εκείνη τη νύχτα που στάθηκε να αντικρίσει κατάματα το τέρας στη λεωφόρο Τσαλδάρη στην Αμφιάλη, καθορίζοντας ανεπιστρεπτί το μέλλον, το δικό του, των φονιάδων του, όλων μας. Το ότι η συμμορία που τον δολοφόνησε ήταν βραχίονας μιας ανοιχτά ναζιστικής οργάνωσης, της πιο εφιαλτικής του μεταπολέμου, με ρίζες στους μηχανισμούς της Χούντας και με παραστρατιωτική-δολοφονική δράση από τη δεκαετία του 1990, το ξέρουν πια όλοι όποια και αν είναι η απόφαση της δίκης.
Του Κώστα Ράπτη
Η αιφνιδιαστική ανακοίνωση χθες Τρίτη από τον Ταγίπ Ερντογάν και τον "πρωθυπουργό” της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου Ερσίν Τατάρ ότι την Πέμπτη ανοίγει τμήμα, μήκους περίπου δύο χιλιομέτρων, του παραλιακού μετώπου των Βαρωσίων, δηλ. της περίκλειστης και εγκαταλελειμμένης από το 1974 πόλης της Αμμοχώστου, αποτελεί μια κίνηση με τριπλή στόχευση.
Η αιφνιδιαστική ανακοίνωση χθες Τρίτη από τον Ταγίπ Ερντογάν και τον "πρωθυπουργό” της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου Ερσίν Τατάρ ότι την Πέμπτη ανοίγει τμήμα, μήκους περίπου δύο χιλιομέτρων, του παραλιακού μετώπου των Βαρωσίων, δηλ. της περίκλειστης και εγκαταλελειμμένης από το 1974 πόλης της Αμμοχώστου, αποτελεί μια κίνηση με τριπλή στόχευση.
Θάνος Καμήλαλης
«Ο διάλογος πρέπει να γίνεται με ανοικτά σχολεία» λέει και ξαναλέει αυτές τις μέρες η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως. Εύηχο και χαριτωμένο, επικοινωνιακά γλυκό. Μόνο που στα αιτήματα μηνών της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και στις προτάσεις των λοιμωξιολόγων, η απάντησή της για τα σχολεία ήταν παγουρίνο και δωρέαν μάσκες - αερόστατα. Μόνο που απέναντι στο κύμα αντιδράσεων και καταλήψεων, οι απαντήσεις της, μετά τις απόπειρες συκοφάντησης των μαθητών, γίνονται ολοένα και πιο αυταρχικές. Ένας αυταρχισμός που διαπνέει σωρεία σημαντικών αποφάσεων της για την Παιδεία, από την αύξηση των μαθητών εν μέσω πανδημίας, στην ιδιωτική εκπαίδευση και στα βιβλία της ιστορίας. Ένας αυταρχισμός που μαζί με την αδιαφορία και ανεπάρκεια που έχουν προηγηθεί, μαζί με τις κοροϊδίες περί «μέσων όρων», υποκινεί τις μαζικές αντιδράσεις που παρακολουθούμε.
«Ο διάλογος πρέπει να γίνεται με ανοικτά σχολεία» λέει και ξαναλέει αυτές τις μέρες η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως. Εύηχο και χαριτωμένο, επικοινωνιακά γλυκό. Μόνο που στα αιτήματα μηνών της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και στις προτάσεις των λοιμωξιολόγων, η απάντησή της για τα σχολεία ήταν παγουρίνο και δωρέαν μάσκες - αερόστατα. Μόνο που απέναντι στο κύμα αντιδράσεων και καταλήψεων, οι απαντήσεις της, μετά τις απόπειρες συκοφάντησης των μαθητών, γίνονται ολοένα και πιο αυταρχικές. Ένας αυταρχισμός που διαπνέει σωρεία σημαντικών αποφάσεων της για την Παιδεία, από την αύξηση των μαθητών εν μέσω πανδημίας, στην ιδιωτική εκπαίδευση και στα βιβλία της ιστορίας. Ένας αυταρχισμός που μαζί με την αδιαφορία και ανεπάρκεια που έχουν προηγηθεί, μαζί με τις κοροϊδίες περί «μέσων όρων», υποκινεί τις μαζικές αντιδράσεις που παρακολουθούμε.
2310net
Εκδότες-σιχάματα που έστηναν ρεπορτάζ για γριούλες που προστατεύονται από τα πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής. Τα ακριβοπληρωμένα παπαγαλάκια του «τον σκότωσαν για το ποδόσφαιρο». Πανελίστριες που έβρισκαν σέξι τον ναζιστή Κασιδιάρη και συμπλεγματικοί κάθε είδους που αναφωνούσαν ‘καλά της έκανε’ όταν σήκωσε το βρώμικο, ματωμένο χέρι του για να χτυπήσει την Λιάνα Κανέλλη.
Εκδότες-σιχάματα που έστηναν ρεπορτάζ για γριούλες που προστατεύονται από τα πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής. Τα ακριβοπληρωμένα παπαγαλάκια του «τον σκότωσαν για το ποδόσφαιρο». Πανελίστριες που έβρισκαν σέξι τον ναζιστή Κασιδιάρη και συμπλεγματικοί κάθε είδους που αναφωνούσαν ‘καλά της έκανε’ όταν σήκωσε το βρώμικο, ματωμένο χέρι του για να χτυπήσει την Λιάνα Κανέλλη.
Λαμπρινή Θωμά
Δεν υπάρχει κανείς που να γνώρισε τη Μαφάλντα και να μην την αγάπησε. Δεν υπάρχει κανείς που να γνώρισε τη Μαφάλντα, το Νάντο, τη Σουζανίτα, το Μανωλίτο, το Φελίπε και να μη θυμάται κάποιες από τις πανέξυπνες, πολιτικές με έναν άμεσο και αστείο τρόπο, ατάκες που μας χάρισε ο Κίνο. Ένα ακόμη από τα σημαντικά τέκνα της μεγάλης αργεντίνικης σχολής των κόμικς, ο Quino μας, κατά κόσμον Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάντο Τεόν, που έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω ένα τεράστιο καλλιτεχνικό έργο, το οποίο αγαπήθηκε σε κάθε άκρη της γης. Και μια ηρωίδα οικουμενική και πάντα φρέσκια, τη Μαφάλντα.
Δεν υπάρχει κανείς που να γνώρισε τη Μαφάλντα και να μην την αγάπησε. Δεν υπάρχει κανείς που να γνώρισε τη Μαφάλντα, το Νάντο, τη Σουζανίτα, το Μανωλίτο, το Φελίπε και να μη θυμάται κάποιες από τις πανέξυπνες, πολιτικές με έναν άμεσο και αστείο τρόπο, ατάκες που μας χάρισε ο Κίνο. Ένα ακόμη από τα σημαντικά τέκνα της μεγάλης αργεντίνικης σχολής των κόμικς, ο Quino μας, κατά κόσμον Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάντο Τεόν, που έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω ένα τεράστιο καλλιτεχνικό έργο, το οποίο αγαπήθηκε σε κάθε άκρη της γης. Και μια ηρωίδα οικουμενική και πάντα φρέσκια, τη Μαφάλντα.
Παναγιώτης Σωτήρης
Η σκέψη της Ροσάντα εξαρχής σφραγίζεται από ένα ιδιαίτερο κριτικό πνεύμα
Η σκέψη της Ροσάντα εξαρχής σφραγίζεται από ένα ιδιαίτερο κριτικό πνεύμα
Μιχάλης Παναγιωτάκης
“Μια εβδομάδα καταλήψεων μας πρόσφερε πολύ περισσότερη γνώση για την πολιτική και την ιδιότητα του πολίτη από ότι πολλά χρόνια σπουδών στην τάξη” – Ana Júlia Pires Ribeiro, 16χρονη τότε μαθήτρια, καταθέτοντας στο κοινοβούλιο της Βραζιλιάνικης επαρχίας του Παρανά για τις μαθητικές καταλήψεις του 2016
“Μια εβδομάδα καταλήψεων μας πρόσφερε πολύ περισσότερη γνώση για την πολιτική και την ιδιότητα του πολίτη από ότι πολλά χρόνια σπουδών στην τάξη” – Ana Júlia Pires Ribeiro, 16χρονη τότε μαθήτρια, καταθέτοντας στο κοινοβούλιο της Βραζιλιάνικης επαρχίας του Παρανά για τις μαθητικές καταλήψεις του 2016
Δημήτρης Τσίρκας
Κάθε χρόνο, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ξεσπά και ένα κύμα καταλήψεων σε σχολεία της χώρας, με το συγκεκριμένο μέσο να έχει αποκτήσει, η αλήθεια είναι, έναν τελετουργικό χαρακτήρα. Προβλήματά φυσικά στα σχολεία υπάρχουν και είναι πολλά – ελλείψεις σε καθηγητές, υποβαθμισμένα έως ακατάλληλα κτήρια κ.ο.κ., αλλά συναντούν την αδιαφορία του υπουργείου, παρά τις διαμαρτυρίες των μαθητών. Οι καταλήψεις λοιπόν, κάνουν τον κύκλο τους και σε λίγες μέρες κλείνουν αθόρυβα.
Κάθε χρόνο, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ξεσπά και ένα κύμα καταλήψεων σε σχολεία της χώρας, με το συγκεκριμένο μέσο να έχει αποκτήσει, η αλήθεια είναι, έναν τελετουργικό χαρακτήρα. Προβλήματά φυσικά στα σχολεία υπάρχουν και είναι πολλά – ελλείψεις σε καθηγητές, υποβαθμισμένα έως ακατάλληλα κτήρια κ.ο.κ., αλλά συναντούν την αδιαφορία του υπουργείου, παρά τις διαμαρτυρίες των μαθητών. Οι καταλήψεις λοιπόν, κάνουν τον κύκλο τους και σε λίγες μέρες κλείνουν αθόρυβα.
Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
79 χρονιά πριν ιδρυόταν το ΕΑΜ και ξεκινούσε μια εποποιία που παραμένει σημείο αναφοράς
79 χρονιά πριν ιδρυόταν το ΕΑΜ και ξεκινούσε μια εποποιία που παραμένει σημείο αναφοράς
Βασίλης Σ. Κανέλλης
Με ημίμετρα και δηλώσεις που προκαλούν σύγχυση δεν σταματάμε τον κοροναϊό...
Με ημίμετρα και δηλώσεις που προκαλούν σύγχυση δεν σταματάμε τον κοροναϊό...
Θανάσης Καμπαγιάννης
Έχουν δικαίωμα οι πολίτες να εκφέρουν άποψη για μια ποινική δίκη πριν την έκδοση της απόφασης; Το ερώτημα αυτό, που αποτελεί παραλλαγή της γνωστής συζήτησης για το αν οι δικαστικές αποφάσεις κρίνονται, απασχόλησε τις τελευταίες μέρες τον δημόσιο λόγο με αφορμή τις αναρτήσεις χιλιάδων ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την επικείμενη απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Η φράση “Δεν είναι αθώοι” – ή ακόμα χειρότερα “Είναι ένοχοι” – στηλιτεύτηκε ως παρέμβαση στη δικαιοσύνη και ως καταπάτηση του τεκμηρίου της αθωότητας. “Αφήστε τη δικαιοσύνη να κάνει απερίσπαστη το έργο της”, είναι η επωδός όσων αντέδρασαν στο αυτοκόλλητο που ξεφύτρωσε σε χιλιάδες φωτογραφίες προφίλ, αλλά και στα ψηφίσματα και τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα μετά την ανακοίνωση της ημερομηνίας έκδοσης της απόφασης για την 7η Οκτωβρίου.
Έχουν δικαίωμα οι πολίτες να εκφέρουν άποψη για μια ποινική δίκη πριν την έκδοση της απόφασης; Το ερώτημα αυτό, που αποτελεί παραλλαγή της γνωστής συζήτησης για το αν οι δικαστικές αποφάσεις κρίνονται, απασχόλησε τις τελευταίες μέρες τον δημόσιο λόγο με αφορμή τις αναρτήσεις χιλιάδων ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την επικείμενη απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Η φράση “Δεν είναι αθώοι” – ή ακόμα χειρότερα “Είναι ένοχοι” – στηλιτεύτηκε ως παρέμβαση στη δικαιοσύνη και ως καταπάτηση του τεκμηρίου της αθωότητας. “Αφήστε τη δικαιοσύνη να κάνει απερίσπαστη το έργο της”, είναι η επωδός όσων αντέδρασαν στο αυτοκόλλητο που ξεφύτρωσε σε χιλιάδες φωτογραφίες προφίλ, αλλά και στα ψηφίσματα και τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα μετά την ανακοίνωση της ημερομηνίας έκδοσης της απόφασης για την 7η Οκτωβρίου.
Γιώργος Καραγιάννης
Το 1985 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με υπουργό Παιδείας τον Απόστολο Κακλαμάνη, λίγους μήνες μετά τη δεύτερη εκλογική νίκη στις εκλογές της 2ας Ιουνίου, επιχειρεί να δώσει μια λύση στο χρονίζον ζήτημα της μοναστηριακής περιουσίας. Καταθέτει λοιπόν στη Βουλή ( 14.10.1985), νομοσχέδιο για τη «ρύθμιση θεμάτων μοναστηριακής περιουσίας». Η κατάθεση αυτή αποτέλεσε και την απαρχή μιας σύγκρουσης που κορυφώθηκε στη διετία 1987/1988 και κατέληξε σε μια νίκη (ποιάς άλλης) της Εκκλησίας αφού οι ψήφοι και το ποίμνιο υπερτερούσαν των εξαγγελιών του Ανδρέα Παπανδρέου και του κόμματός του ( σάμπως υλοποίησαν και τίποτα από αυτά που επαγγέλονταν μέχρι το 1981;).
Το 1985 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με υπουργό Παιδείας τον Απόστολο Κακλαμάνη, λίγους μήνες μετά τη δεύτερη εκλογική νίκη στις εκλογές της 2ας Ιουνίου, επιχειρεί να δώσει μια λύση στο χρονίζον ζήτημα της μοναστηριακής περιουσίας. Καταθέτει λοιπόν στη Βουλή ( 14.10.1985), νομοσχέδιο για τη «ρύθμιση θεμάτων μοναστηριακής περιουσίας». Η κατάθεση αυτή αποτέλεσε και την απαρχή μιας σύγκρουσης που κορυφώθηκε στη διετία 1987/1988 και κατέληξε σε μια νίκη (ποιάς άλλης) της Εκκλησίας αφού οι ψήφοι και το ποίμνιο υπερτερούσαν των εξαγγελιών του Ανδρέα Παπανδρέου και του κόμματός του ( σάμπως υλοποίησαν και τίποτα από αυτά που επαγγέλονταν μέχρι το 1981;).
Κώστας Ράπτης
Οικονομική κρίση, αποδυνάμωση του κυβερνώντος πολιτικού μπλοκ, όξυνση της θρησκευτικής ρητορικής, στροφή στον εθνικισμό προς τα έξω και στον αυταρχισμό εντός των συνόρων. Η Τουρκία έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση και στο παρελθόν: για την ακρίβεια, επί των ημερών του Αντνάν Μεντερές, ο οποίος αποτελεί ένα από τα πρότυπα του Ταγίπ Ερντογάν – πλην κατέληξε στην αγχόνη.
Οικονομική κρίση, αποδυνάμωση του κυβερνώντος πολιτικού μπλοκ, όξυνση της θρησκευτικής ρητορικής, στροφή στον εθνικισμό προς τα έξω και στον αυταρχισμό εντός των συνόρων. Η Τουρκία έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση και στο παρελθόν: για την ακρίβεια, επί των ημερών του Αντνάν Μεντερές, ο οποίος αποτελεί ένα από τα πρότυπα του Ταγίπ Ερντογάν – πλην κατέληξε στην αγχόνη.
Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
7 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, πρέπει επιτέλους να αποδοθεί δικαιοσύνη. Πρέπει οι ναζί της Χρυσής Αυγής να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει
7 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, πρέπει επιτέλους να αποδοθεί δικαιοσύνη. Πρέπει οι ναζί της Χρυσής Αυγής να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει
ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Το 84% των φυλακισμένων στα νησιά του Αιγαίου (το 52% γυναικόπαιδα) προέρχονται από 5 εμπόλεμες ζώνες – Επίσημα στοιχεία
Μετά τα γεγονότα στη Μόρια, ένας εθνικιστικός εσμός, επιδοτούμενος από πολιτικά και μιντιακά κέντρα, επιδίδεται στη συνήθη σκατοψυχιά με «όπλο» το ψέμα, την παραχάραξη, τον δικολαβισμό, την πρόκληση καταγμάτων στο αυτονόητο, στο οφθαλμοφανές, στην αλήθεια.
Το 84% των φυλακισμένων στα νησιά του Αιγαίου (το 52% γυναικόπαιδα) προέρχονται από 5 εμπόλεμες ζώνες – Επίσημα στοιχεία
Μετά τα γεγονότα στη Μόρια, ένας εθνικιστικός εσμός, επιδοτούμενος από πολιτικά και μιντιακά κέντρα, επιδίδεται στη συνήθη σκατοψυχιά με «όπλο» το ψέμα, την παραχάραξη, τον δικολαβισμό, την πρόκληση καταγμάτων στο αυτονόητο, στο οφθαλμοφανές, στην αλήθεια.