Με τον συνάδελφο Γιάννο Κατσουρίδη στον κυπριακό τηλεοπτικό σταθμό Sigma και στην εκπομπή Μεσημέρι και κάτι του δημοσιογράφου Χρίστου Μιχάλαρου συζητάμε για την εκλογή Κασσελάκη στην ηγεσία του Σύριζα
Το αποτέλεσμα των πρόσφατων Προεδρικών εκλογών στην Κύπρο δίνει τροφή για πολλούς προβληματισμούς οι οποίοι, όμως, στρέφονται γύρω από τον άξονα Τομής/ Συνέχειας.
Εκδήλωση με αντικείμενο τις πρόσφατες Προεδρικές Εκλογές
Συντονίζει ο Χ. Τσαρδανίδης και ομιλητές είναι οι Γ. Μαυρής, Π. Τσάκωνας και Σ. Σακελλαρόπουλος
Συντονίζει ο Χ. Τσαρδανίδης και ομιλητές είναι οι Γ. Μαυρής, Π. Τσάκωνας και Σ. Σακελλαρόπουλος
Άρθρα
Σχετικά με την «απολογία» του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου Χαράλαμπου Βατυλιώτη (Βάτη) στην Κομιντέρν γύρω από τη στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου στην εξέγερση του 1931
των Σπύρου Σακελλαρόπουλου και Μανώλη Χουμεριανού
Μέσα από πρωτογενές υλικό των σοβιετικών αρχείων παρουσιάζεται η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου στην αποτυχημένη εξέγερση του 1931 ενάντια στην Βρετανική Αποικιοκρατία. Αναδεικνύονται οι αντιφάσεις και ολιγωρίες του ΚΚΚ στη διάρκεια της εξέγερσης και παρουσιάζεται η θέση της Κομιντέρν για τα γεγονότα. H θέση του άρθρου είναι πως μια σειρά από συνολικότερα προβλήματα που αντιμετώπιζε η Κομιντέρν εκείνη την περίοδο (αποτυχία δεύτερης νικηφόρας επανάστασης στην Ευρώπη, άνοδος του φασισμού, χαρακτηριστικά των αντιαποικιοκρατικών αγώνων) θα έχουν δημιουργήσει το έδαφος για να ακολουθήσει τη συγκεκριμένη αντιφατική γραμμή το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου (ΚΚΚ).
Μέσα από πρωτογενές υλικό των σοβιετικών αρχείων παρουσιάζεται η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου στην αποτυχημένη εξέγερση του 1931 ενάντια στην Βρετανική Αποικιοκρατία. Αναδεικνύονται οι αντιφάσεις και ολιγωρίες του ΚΚΚ στη διάρκεια της εξέγερσης και παρουσιάζεται η θέση της Κομιντέρν για τα γεγονότα. H θέση του άρθρου είναι πως μια σειρά από συνολικότερα προβλήματα που αντιμετώπιζε η Κομιντέρν εκείνη την περίοδο (αποτυχία δεύτερης νικηφόρας επανάστασης στην Ευρώπη, άνοδος του φασισμού, χαρακτηριστικά των αντιαποικιοκρατικών αγώνων) θα έχουν δημιουργήσει το έδαφος για να ακολουθήσει τη συγκεκριμένη αντιφατική γραμμή το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου (ΚΚΚ).
Στο παρόν κείμενο εξετάζεται η σχέση της εξέγερσης του 1821 και των Ρωμιών της Κύπρου από δύο πλευρές. Η πρώτη σχετίζεται με τις εξελίξεις που επέφερε η επανάσταση στο νησί και δεύτερη με το πώς οι Έλληνες της Κύπρου συνδέθηκαν με την ελληνική επανάσταση.
Greece, especially after the fall of so-called “existing socialism”, has been transformed into a recipient country for immigrants. An examination, employing Marxist methodology, is undertaken of the social stratification of the foreign labour force in Greece before (2001) and during (2017) the crisis. The changes are highlighted and their causes investigated. In addition to this, a comparison is made between the social stratification of the country's total workforce and that of the foreign workers (2017), and an interpretation offered of the differences that emerge.
Ο Νίκος Πουλαντζάς επιχειρεί να εμβαθύνει και να εκλαϊκεύσει με το συγκεκριμένο άρθρο βασικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στο τελευταίο του βιβλίο Το Κράτος, η Εξουσία, Ο Σοσιαλισμός. Αναδεικνύει το ειδικό φαινόμενο του Αυταρχικού Κρατισμού και υπογραμμίζει τη σημασία που έχει ως απάντηση η χάραξη ενός δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό. Την πορεία αυτή την προσεγγίζει ως μια δύσκολη «συνάντηση» μιας κυβέρνησης σοσιαλιστών- κομμουνιστών με τα νέα κοινωνικά κινήματα. Επηρεασμένος από τις εξελίξεις της δεκαετίας του ‘70 και τη σταδιακή υποχώρηση της κομμουνιστικής αριστεράς θεωρεί πως μπορούν οι λαϊκοί αγώνες να μετασχηματίσουν το σύνολο των κρατικών μηχανισμών. Με αυτό τον τρόπο, όμως, υποβαθμίζει τον ταξικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού κράτους και τον ιδιαίτερο ρόλο του σκληρού πυρήνα του.
Του Σπύρου Σακελλαρόπουλου
Στο άρθρο αρχικά συζητείται η θέση πως το κράτος είναι μια συνάρθρωση ιδεολογικών και κατασταλτικών μηχανισμών και η θέση σύμφωνα με την οποία το κράτος είναι ένα όργανο. Στη συνέχεια ακολουθεί η κριτική προσέγγιση των ισχυρισμών του Althusser και του Πουλαντζά υπό το πρίσμα της θέσης ότι το κράτος είναι το αποτέλεσμα ενός συσχετισμού δυνάμεων στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου τρόπου παραγωγής αλλά και ότι υπάρχει ένα όριο στις αλλαγές που μπορεί να γίνει μέσα στον καπιταλιστικό σύστημα. Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως και οι αγώνες εγγράφονται στο εσωτερικό του κράτους, και το κράτος έχει ταξικό πρόσημο. Η αδυναμία του Πουλαντζά είναι πως ενώ σωστά επισημαίνει, κάνοντας κριτική στον Αλτουσέρ, πως η εργαλειακή αντίληψη του κράτους δεν απαντά στο ερώτημα γιατί αν το κράτος είναι εργαλείο η αστική τάξη επιλέγει αυτό το κράτος και όχι κάποιο άλλο που θα της διασφάλιζε μεγαλύτερη κατανομή του πλούτου, από την άλλη εμφανίζεται αδύναμος να εξηγήσει πως η αστική τάξη μπορεί και εξουσιάζει με τη συγκεκριμένη μορφή κράτους. Ταυτόχρονα δεν τονίζει πως η εγγραφή των λαϊκών αγώνων στο εσωτερικό του Κράτους μπορεί σε μια χρονική στιγμή να παίρνει τη μορφή λαϊκών κατακτήσεων αλλά σε δεύτερο χρόνο το Κράτος μπορεί να κατορθώσει να ενσωματώσει αυτή τη δυναμική μεταλλάσσοντάς την σε στοιχείο αναπαραγωγής της εξουσίας του κεφαλαίου (πχ το κράτος πρόνοιας ως παράμετρος αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, ή η καθολική ψηφοφορία ως νομιμοποιητική διαδικασία). Ίσως το βασικό πρόβλημα για τις θέσεις του Πουλαντζά να είναι η μετατόπιση των απόψεών του από την «ανάγκη συντριβής της κρατικής μηχανής» στη δυνατότητα σταδιακής μετεξέλιξης του κράτους σε σοσιαλιστική κατεύθυνση μέσα από την ένταση της ταξικής πάλης. Από την πλευρά του ο Αλτουσέρ ενώ εμμένει στη διαδικασία επαναστατικής ρήξης με το αστικό κράτος τραβάει το ραβδί προς την άλλη πλευρά μη αναγνωρίζοντας την ύπαρξη δύο γεωγραφιών στο εσωτερικό του κράτους όπου στη μια υπεισέρχεται η ταξική πάλη ενώ η άλλη μένει αλώβητη. Καταλήγει έτσι σε μια υποτίμηση της σημασίας της εκτύλιξης επιμέρους λαϊκών αγώνων καθώς και στις δυνατότητες που υπάρχουν, για όσο το επιτρέψει ο εκάστοτε ταξικός συσχετισμός δύναμης, για απόσπαση κατακτήσεων από τις κυριαρχούμενες τάξεις.
The recent emergence of the COVID pandemic which continues globally, apart from its given medical-biological consequences, presents significant aspects, with which this article will deal with.
Άρθρα
On the apologia by the leader of the Communist Party of Cyprus Charalambos Vatyliotis (Vatis) to the Comintern concerning the stance of the CPC in the uprising of 1931
Abstract
Employing primary material from the Soviet archives, a presentation is offered of theattitude of the Communist Party of Cyprus (CPC) to the failed revolt of 1931 against British colonialism. The CPC’s contradictions and shortcomings are exposed through outlining the course of the revolt, along with a presentation of the Comintern’s position on these events. The argument put forward is that there were a number of more general problems facing the Comintern at this time that paved the way for the CPC’s pursuit of this specific contradictory line. Among these general problems were the failure to achieve a further revolutionary breakthrough in Europe, the rise of fascism and the characteristics of the anti-colonial struggles of that time.
Employing primary material from the Soviet archives, a presentation is offered of theattitude of the Communist Party of Cyprus (CPC) to the failed revolt of 1931 against British colonialism. The CPC’s contradictions and shortcomings are exposed through outlining the course of the revolt, along with a presentation of the Comintern’s position on these events. The argument put forward is that there were a number of more general problems facing the Comintern at this time that paved the way for the CPC’s pursuit of this specific contradictory line. Among these general problems were the failure to achieve a further revolutionary breakthrough in Europe, the rise of fascism and the characteristics of the anti-colonial struggles of that time.
Στο παρόν κείμενο εξετάζεται η ζωή και η πολιτική διαδρομή του Νίκου Βαβούδη μέσα από τη χρήση σοβιετικών και ελληνικών αρχείων. Αναδεικνύεται η ένταξή του κομμουνιστικό κίνημα από πολύ μικρή ηλικία στη Μυτιλήνη καθώς και η δράση του στο συνδικαλισμό στον Πειραιά, η μετέπειτα εκπαίδευσή του στην ΕΣΣΔ αλλά και η στράτευσή του στο πλευρό των Δημοκρατικών στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Η επιστροφή του στην Ελλάδα τον βρίσκει στο πολύ νευραλγικό πόστο του ανταποκριτή πληροφοριών από την Ελλάδα προς την έδρα του ΚΚΕ στο Βουκουρέστι και αντίστροφα. Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις ήταν κάτι περισσότερο αφού λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της παρανομίας λειτουργούσε και σαν καθοδηγητής των παράνομων οργανώσεων. Σε αυτό συνέβαλε και η εκτίμηση με την οποία τον περιέβαλαν οι Σοβιετικοί αλλά και η ηγεσία του ΚΚΕ. Οι μετά θάνατον κατηγορίες που του αποδόθηκαν για «χαφιεδισμό», τόσο δικό του όσο και του Ν. Πλουμπίδη, σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονταν στην αλήθεια, αλλά αντανακλούσαν το κλίμα της ήττας της εποχής και της εύκολης ανεύρεσης ενόχων. Ωστόσο και η έκθεση αποκατάστασής του που συντάχθηκε από την «αντιζαχαριαδική» πλευρά λίγα χρόνια αργότερα, περισσότερο αποσκοπούσε στη νομιμοποίηση της πλευράς Κολιγιάννη παρά στην ανάδειξη των πραγματικών αιτίων που οδήγησαν στη σπίλωση ενός πολύ σημαντικού αγωνιστή.
Αν θελήσει κανείς να επικεντρωθεί στις πιο σημαντικές εξελίξεις στη διεθνή σκηνή των τελευταίων εβδομάδων θα μπορούσε να αναφέρει την πραγματοποίηση του Βrexit, τα πρόσφατα γεγονότα στη Συρία με την προσπάθεια των δυνάμεων του Άσαντ να καταλάβουν την Ιντλτίμπ και την παλινδρόμηση στη Λιβύη μεταξύ της έντασης των πολεμικών αντιπαραθέσεων και των προσπαθειών διεθνούς μεσολάβησης. Η κοινή συνισταμένη των τριών αυτών γεγονότων, πέραν το ότι επηρεάζουν πολύ περισσότερους διεθνείς παράγοντες από αυτούς που με μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται να αφορούν, είναι πως αναδεικνύεται ο κυριαρχικός ρόλος του Έθνους- Κράτους.
Abstract
The aim of this article is to present and criticize Althusser’s and Poulantzas’ key positions on the State and its mechanisms. To begin with there is a discussion on the notion that the State is an aggregation of Ideological and Repressive Apparatuses and on the position according to which the State is an instrument. This is followed by a rejection of Althusser’s and Poulantzas’ claims in the light of the thesis that the State is the material outcome of a correlation of forces in the context of a specific mode of production but that there is a limit to the changes that may be made within the capitalist mode of production.
Key words
Marxism, State, Poulantzas, Althusser
The aim of this article is to present and criticize Althusser’s and Poulantzas’ key positions on the State and its mechanisms. To begin with there is a discussion on the notion that the State is an aggregation of Ideological and Repressive Apparatuses and on the position according to which the State is an instrument. This is followed by a rejection of Althusser’s and Poulantzas’ claims in the light of the thesis that the State is the material outcome of a correlation of forces in the context of a specific mode of production but that there is a limit to the changes that may be made within the capitalist mode of production.
Key words
Marxism, State, Poulantzas, Althusser
Άρθρα
H παράδοξη συνύπαρξη δύο κομμουνιστικών κομμάτων σε ένα: η περίπτωση ΚΚΚ και ΑΚΕΛ (1941- 1944)
Το παρόν άρθρο ασχολείται με την ταυτόχρονη συνύπαρξη δύο κομμουνιστικών κομμάτων στην κυπριακή πολιτική ζωή (Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου και ΑΚΕΛ, όπου το πρώτο αποτελεί παράνομο τμήμα του δεύτερου).
(γράφτηκε στις 23 Ιουνίου του 2013)
Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 εισήλθε στο λεξιλόγιο των ελλήνων πολιτικών ταγών η έννοια της «αξιολόγησης» των Πανεπιστημίων. Σύμφωνα με τη συλλογιστική που αναπτύχθηκε, και αναπαράχθηκε κατά κόρον από τα ΜΜΕ, τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι πολύ χαμηλού επιπέδου και η μόνη λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η «αξιολόγησή» τους έτσι ώστε να βελτιωθεί η ποιότητά τους.
Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 εισήλθε στο λεξιλόγιο των ελλήνων πολιτικών ταγών η έννοια της «αξιολόγησης» των Πανεπιστημίων. Σύμφωνα με τη συλλογιστική που αναπτύχθηκε, και αναπαράχθηκε κατά κόρον από τα ΜΜΕ, τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι πολύ χαμηλού επιπέδου και η μόνη λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η «αξιολόγησή» τους έτσι ώστε να βελτιωθεί η ποιότητά τους.
Άρθρα
The theoretical weakness of theses positing emergence of a transnational bourgeoisie and a transnational state. A critique of the views of William Robinson
This article presents a critique of the thesis positing the emergence of a transnational bourgeoisie and transnational state as outlined in the work of William Robinson. Given the Marxist character of Robinson’s views, the present critique shares common ground methodologically, rejecting, however, notions such as so- called globalization or exploitation of one country by another, lack of national identity of multinational corporations,formation of a “global” proletariat and the need for manifestation of social resistance at the “global” level.On the contrary, this articleemphasizes concepts such as non-territorial imperialism, the reproduction of capitalist exploitation and domination exclusively within the context of national formations and the key role of the state in the capitalist mode of production. It is within that framework that the reasons for the establishment of so-called “supranational” organizations can best be interpreted.
Άρθρα
The issue of Globalization through the theory of Imperialism and the periodization of modes of production
Critical Sociology vol 35, no1, pp. 57-78, 2009.
The aim of this article is to illustrate why the notions of mode of production and of social formation are still necessary for understanding the transformations taking place in the modern phase of imperialism.The basic object is to demonstrate the enduring significance of the Leninist theory of imperialism as a method used to analyse the current era of the capitalist development. What we have been witnessing over the last years is not the emergence of a new mode of production or the transition to a new stage of capitalism, so-called globalization, but merely imperialism in its modern phase.
The aim of this article is to illustrate why the notions of mode of production and of social formation are still necessary for understanding the transformations taking place in the modern phase of imperialism.The basic object is to demonstrate the enduring significance of the Leninist theory of imperialism as a method used to analyse the current era of the capitalist development. What we have been witnessing over the last years is not the emergence of a new mode of production or the transition to a new stage of capitalism, so-called globalization, but merely imperialism in its modern phase.
Άρθρα
From territorial to non territorial capitalist imperialism: The necessity of a revaluation of Marxist theories of imperialism
Rethinking Marxism vol 27 no1, pp. 85-106, 2015
(in collaboration with Panagiotis Sotiris)
During the 1990’s ‘globalization’ emerged as the most convenient term to describe world affairs. However, during the current decade imperialism has made an impressive come-back, both in political and theoretical debates. This had to do with the political conjuncture and the emergence of an aggressive American (or under American leadership) military interventionism, beginning with the war in Afghanistan, the brutal occupation of Iraq, the plans for a military strike against Iran.
(in collaboration with Panagiotis Sotiris)
During the 1990’s ‘globalization’ emerged as the most convenient term to describe world affairs. However, during the current decade imperialism has made an impressive come-back, both in political and theoretical debates. This had to do with the political conjuncture and the emergence of an aggressive American (or under American leadership) military interventionism, beginning with the war in Afghanistan, the brutal occupation of Iraq, the plans for a military strike against Iran.
Δημοσιεύτηκε στη νέα Σελίδα στις 11/3/2018
Ενα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχουν απασχολήσει τη δημόσια σφαίρα τα τελευταία χρόνια είναι το κατά πόσο η εφαρμογή των μνημονίων και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης συνέβαλαν ή όχι στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτό που θα δείξουμε σε αυτή τη σύντομη παρέμβαση είναι ότι αφενός αυξήθηκαν οι κοινωνικές ανισότητες αλλά ότι αφετέρου υπήρξαν ανακατατάξεις και στο εσωτερικό των ευπορότερων στρωμάτων.
Ενα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχουν απασχολήσει τη δημόσια σφαίρα τα τελευταία χρόνια είναι το κατά πόσο η εφαρμογή των μνημονίων και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης συνέβαλαν ή όχι στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτό που θα δείξουμε σε αυτή τη σύντομη παρέμβαση είναι ότι αφενός αυξήθηκαν οι κοινωνικές ανισότητες αλλά ότι αφετέρου υπήρξαν ανακατατάξεις και στο εσωτερικό των ευπορότερων στρωμάτων.
Αλέξανδρος Μπίστης
Όπως στρώνεις, κοιμάσαι. Δεν θα μπορούσε να ισχύει κάτι διαφορετικό για τον ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ. O νέος Πρόεδρος είναι αυτός ακριβώς που αρμόζει στο κόμμα που συνειδητά διαμόρφωσαν από το 2013 και ολοκλήρωσαν από το καλοκαίρι του 2015 μέχρι σήμερα, αυτοί που τώρα από "ιδιοκτήτες" του βρέθηκαν ξαφνικά "φιλοξενούμενοι".
Όπως στρώνεις, κοιμάσαι. Δεν θα μπορούσε να ισχύει κάτι διαφορετικό για τον ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ. O νέος Πρόεδρος είναι αυτός ακριβώς που αρμόζει στο κόμμα που συνειδητά διαμόρφωσαν από το 2013 και ολοκλήρωσαν από το καλοκαίρι του 2015 μέχρι σήμερα, αυτοί που τώρα από "ιδιοκτήτες" του βρέθηκαν ξαφνικά "φιλοξενούμενοι".
Του Χρήστου Λάσκου
Το κόμμα του Τσίπρα ολοκλήρωσε τη διαδρομή του. Όποιος κι αν εκλεγεί την επόμενη Κυριακή αυτό δεν αλλάζει.Το κόμμα του Τσίπρα ολοκλήρωσε τη διαδρομή του. Όποιος κι αν εκλεγεί την επόμενη Κυριακή αυτό δεν αλλάζει.
Το κόμμα του Τσίπρα ολοκλήρωσε τη διαδρομή του. Όποιος κι αν εκλεγεί την επόμενη Κυριακή αυτό δεν αλλάζει.Το κόμμα του Τσίπρα ολοκλήρωσε τη διαδρομή του. Όποιος κι αν εκλεγεί την επόμενη Κυριακή αυτό δεν αλλάζει.
Παναγιώτης Σωτήρης
Διάφορες εξελίξεις το τελευταίο διάστημα έχουν χαρακτηριστεί «εκπλήξεις», με την έννοια ότι δεν αναλογούσαν στη δυναμική που φαίνονταν να έχουν τα πράγματα.
Διάφορες εξελίξεις το τελευταίο διάστημα έχουν χαρακτηριστεί «εκπλήξεις», με την έννοια ότι δεν αναλογούσαν στη δυναμική που φαίνονταν να έχουν τα πράγματα.
Γράφει ο Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Με κάποια μέρη και την ιστορία τους δεν παίζουμε
Με κάποια μέρη και την ιστορία τους δεν παίζουμε
Διονύσιος Σκλήρης
Αν ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί έναν άτυπο παγκόσμιο πόλεμο, τότε τα νέα μέτωπά του φαίνεται ότι έχουν μεταφερθεί στη Δυτική Αφρική.
Δημήτρης Τσίρκας
Πολλά έχουν καταλογιστεί στον Στέφανο Κασσελάκη, στο σύντομο διάστημα που μονοπωλεί την επικαιρότητα, αλλά ότι θα έφτανε να κατηγορηθεί και για ματσίλα, είναι κάτι που δεν θα το περίμενε κανείς, με δεδομένο ότι ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοικτά γκέι.
Πολλά έχουν καταλογιστεί στον Στέφανο Κασσελάκη, στο σύντομο διάστημα που μονοπωλεί την επικαιρότητα, αλλά ότι θα έφτανε να κατηγορηθεί και για ματσίλα, είναι κάτι που δεν θα το περίμενε κανείς, με δεδομένο ότι ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοικτά γκέι.
Θάνος Καμήλαλης
Kάθε εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή, μετά από μία οποιαδήποτε καταστροφή, από αυτές που έχουν γίνει κανονικότητα κατά τη διακυβέρνησή του, είναι μία ατέλειωτη επίθεση στη λογική. Μία δοκιμασία για όποιον προσπαθεί να παρακολουθήσει τον ειρμό. Περιλαμβάνει, κατά κανόνα, διαστρέβλωση, ανόμοιες συγκρίσεις, ωμά ψέματα, άγνοια των επιστημονικών δεδομένων, μετάθεση ευθυνών και το απαραίτητο, για τον τρόπο που πολιτεύεται, κλείσιμο του ματιού στην ακροδεξιά, όσο επικίνδυνο κι αν αυτό αποδειχθεί για ανθρώπινες ζωές. Mία σειρά από επιχειρήματα χωρίς αρχή, μέση και τέλος, χωρίς συνοχή, στη λογική του «ό,τι πιάσει». Λίγο το Μάουι, λίγο η Τενερίφη, λίγο η κλιματική κρίση, λίγη αμφισβήτηση της έκτασης της καταστροφής, λίγο evros pass και λίγο «φταίνε οι πρόσφυγες». Αυτό δεν είναι λογοδοσία και ανάληψη ευθύνης για τις μεγαλύτερες καταστροφές στην Ευρώπη από πυρκαγιές φέτος, είναι ουσιαστικά ένας μπουφές για να διαλέξουν οι υποστηρικτές του ό,τι θέλουν να πιστεύουν.
Kάθε εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή, μετά από μία οποιαδήποτε καταστροφή, από αυτές που έχουν γίνει κανονικότητα κατά τη διακυβέρνησή του, είναι μία ατέλειωτη επίθεση στη λογική. Μία δοκιμασία για όποιον προσπαθεί να παρακολουθήσει τον ειρμό. Περιλαμβάνει, κατά κανόνα, διαστρέβλωση, ανόμοιες συγκρίσεις, ωμά ψέματα, άγνοια των επιστημονικών δεδομένων, μετάθεση ευθυνών και το απαραίτητο, για τον τρόπο που πολιτεύεται, κλείσιμο του ματιού στην ακροδεξιά, όσο επικίνδυνο κι αν αυτό αποδειχθεί για ανθρώπινες ζωές. Mία σειρά από επιχειρήματα χωρίς αρχή, μέση και τέλος, χωρίς συνοχή, στη λογική του «ό,τι πιάσει». Λίγο το Μάουι, λίγο η Τενερίφη, λίγο η κλιματική κρίση, λίγη αμφισβήτηση της έκτασης της καταστροφής, λίγο evros pass και λίγο «φταίνε οι πρόσφυγες». Αυτό δεν είναι λογοδοσία και ανάληψη ευθύνης για τις μεγαλύτερες καταστροφές στην Ευρώπη από πυρκαγιές φέτος, είναι ουσιαστικά ένας μπουφές για να διαλέξουν οι υποστηρικτές του ό,τι θέλουν να πιστεύουν.
Ενδιαφέρουσες απόψεις
Η ουκρανική αντεπίθεση δεν επιτυγχάνει τους σκοπούς της, αλλά οι διαπραγματεύσεις αργούν
Παναγιώτης Σωτήρης
Η κατάσταση στα μέτωπα του πολέμου στην Ουκρανία δείχνει ότι πολύ δύσκολα θα ανατραπεί ο συσχετισμός. Όμως, αυτό δεν φέρνει πιο κοντά τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις
Η κατάσταση στα μέτωπα του πολέμου στην Ουκρανία δείχνει ότι πολύ δύσκολα θα ανατραπεί ο συσχετισμός. Όμως, αυτό δεν φέρνει πιο κοντά τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις
Παναγιώτης Σωτήρης
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνειδητοποιεί ότι απέχει πολύ από το να είναι το κόμμα πάνω στο οποίο στηρίζονται οι διάφορες διακηρύξεις των στελεχών του
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνειδητοποιεί ότι απέχει πολύ από το να είναι το κόμμα πάνω στο οποίο στηρίζονται οι διάφορες διακηρύξεις των στελεχών του
Γεωργία Κριεμπάρδη
Μπορεί ο υπουργός εργασίας, Άδωνις Γεωργιάδης, να μην εντόπισε καμία παράβαση της νομοθεσίας στο βίντεο που κυκλοφόρησε και απεικονίζεται σερβιτόρος να σερβίρει μέσα στη θάλασσα, με το νερό να φτάνει έως τον λαιμό του, τους ξέγνοιαστους λουόμενους, όμως η πραγματικότητα έρχεται να τον διαψεύσει. Πρόστιμο επιβλήθηκα για τρίτη φορά στο συγκεκριμένο beach bar στη Ρόδο, όπου επιβεβαιώθηκε πως οι ξύλινες πλατφόρμες που ήταν τοποθετημένες στη θάλασσα προς τέρψη των επισκεπτών ήταν παράνομες. Υπάρχει το φιλελεύθερο επιχείρημα πως αν εργοδότης και εργαζόμενος έχουν συμφωνήσει κάποια πράγματα, όπως πχ ο δεύτερος να σερβίρει ακόμα και κολυμπώντας, δεν πέφτει λόγος σε κανέναν. Κι όμως, μας πέφτει. Μας πέφτει γιατί αυτός ο εργαζόμενος ακόμα κι αν συμφώνησε γι' αυτόν τον τρόπο εργασίας δεν το έκανε γιατί του αρέσει να κολυμπάει και θέλει να δροσίζεται. Το έκανε για τα επιπλέον χρήματα και τα φιλοδωρήματα των εύπορων λουόμενων, όπως είπε. Μας πέφτει λόγος γιατί δεν πρόκειται στην πραγματικότητα για υγιή συμφωνία, αλλά είναι στη βάση του κέρδους με όποιο κόστος και δυστυχώς ένας νέος άνθρωπος που θέλει να επιβιώσει στην Ελλάδα θα αναγκαστεί να δεχτεί ακόμη και να... κολυμπήσει. Κι αυτή είναι η ουσιαστική συζήτηση πίσω από το εν λόγω περιστατικό.
Μπορεί ο υπουργός εργασίας, Άδωνις Γεωργιάδης, να μην εντόπισε καμία παράβαση της νομοθεσίας στο βίντεο που κυκλοφόρησε και απεικονίζεται σερβιτόρος να σερβίρει μέσα στη θάλασσα, με το νερό να φτάνει έως τον λαιμό του, τους ξέγνοιαστους λουόμενους, όμως η πραγματικότητα έρχεται να τον διαψεύσει. Πρόστιμο επιβλήθηκα για τρίτη φορά στο συγκεκριμένο beach bar στη Ρόδο, όπου επιβεβαιώθηκε πως οι ξύλινες πλατφόρμες που ήταν τοποθετημένες στη θάλασσα προς τέρψη των επισκεπτών ήταν παράνομες. Υπάρχει το φιλελεύθερο επιχείρημα πως αν εργοδότης και εργαζόμενος έχουν συμφωνήσει κάποια πράγματα, όπως πχ ο δεύτερος να σερβίρει ακόμα και κολυμπώντας, δεν πέφτει λόγος σε κανέναν. Κι όμως, μας πέφτει. Μας πέφτει γιατί αυτός ο εργαζόμενος ακόμα κι αν συμφώνησε γι' αυτόν τον τρόπο εργασίας δεν το έκανε γιατί του αρέσει να κολυμπάει και θέλει να δροσίζεται. Το έκανε για τα επιπλέον χρήματα και τα φιλοδωρήματα των εύπορων λουόμενων, όπως είπε. Μας πέφτει λόγος γιατί δεν πρόκειται στην πραγματικότητα για υγιή συμφωνία, αλλά είναι στη βάση του κέρδους με όποιο κόστος και δυστυχώς ένας νέος άνθρωπος που θέλει να επιβιώσει στην Ελλάδα θα αναγκαστεί να δεχτεί ακόμη και να... κολυμπήσει. Κι αυτή είναι η ουσιαστική συζήτηση πίσω από το εν λόγω περιστατικό.
Κωνσταντίνος Πουλής
Ο καπετάνιος Τίλλαρντ, αφηγείται ο Ταμπούκι, παρακολούθησε από τη γέφυρα του πολεμικού σκάφους «Σαμπρίνα» τη γέννηση ενός μικρού νησιού. Κατέβασε δύο άνδρες στο νησί με την εντολή να βάλουν την αγγλική σημαία και το βάφτισε «Σαμπρίνα». Πριν να σηκώσει άγκυρα την επόμενη μέρα, η νήσος Σαμπρίνα είχε εξαφανιστεί. Σκέφτομαι αυτόν τον καπετάνιο που έσπευσε να βάλει υπερήφανα τη σημαία του σε ένα νησί που βούλιαξε την άλλη μέρα και μου φαίνεται ότι είναι μια πολύ ισχυρή αλληγορία της Πρώτη-Φορά-Αριστεράς.
Ο καπετάνιος Τίλλαρντ, αφηγείται ο Ταμπούκι, παρακολούθησε από τη γέφυρα του πολεμικού σκάφους «Σαμπρίνα» τη γέννηση ενός μικρού νησιού. Κατέβασε δύο άνδρες στο νησί με την εντολή να βάλουν την αγγλική σημαία και το βάφτισε «Σαμπρίνα». Πριν να σηκώσει άγκυρα την επόμενη μέρα, η νήσος Σαμπρίνα είχε εξαφανιστεί. Σκέφτομαι αυτόν τον καπετάνιο που έσπευσε να βάλει υπερήφανα τη σημαία του σε ένα νησί που βούλιαξε την άλλη μέρα και μου φαίνεται ότι είναι μια πολύ ισχυρή αλληγορία της Πρώτη-Φορά-Αριστεράς.
Ενδιαφέρουσες απόψεις
Ουκρανία: Γιατί εξανεμίζεται η πιθανότητα νίκης επί της Ρωσίας – Ο νέος μεγάλος κίνδυνος
Γιώργος Γεωρτζόγλου
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα ουκρανικά στρατεύματα δεν θα καταφέρουν να εκδιώξουν τις ρωσικές δυνάμεις από την Ουκρανία και αν ο Ζελένσκι δεν διαχειριστεί επιδέξια την ασταθή κατάσταση, μπορεί να χάσει τον πόλεμο.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα ουκρανικά στρατεύματα δεν θα καταφέρουν να εκδιώξουν τις ρωσικές δυνάμεις από την Ουκρανία και αν ο Ζελένσκι δεν διαχειριστεί επιδέξια την ασταθή κατάσταση, μπορεί να χάσει τον πόλεμο.
Ενδιαφέρουσες απόψεις
Οι εκλογικές μετατοπίσεις στις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαΐου Η εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί το τέλος του μνημονιακού διπολισμού
Του Γιάννη Μαυρή
Η εκτεταμένη αστοχία των προεκλογικών δημοσκοπήσεων, αλλά και -για τους ίδιους λόγους- των δημοσκοπήσεων εξόδου, στις πρόσφατες εκλογές, δεν επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων, σχετικά με τις εντυπωσιακές εκλογικές μετακινήσεις που κατέγραψε η κάλπη της 21ης Μαΐου. Και αυτό, γιατί οι δημοσκοπήσεις εξόδου, αφενός πάσχουν από τις ίδιες μεροληψίες με τις προεκλογικές έρευνες και αφετέρου δεν καταγράφουν τις μετακινήσεις προς και από την αποχή. Εναλλακτικά, τα πραγματικά εκλογικά αποτελέσματα προσφέρουν μια αξιόπιστη και πληρέστερη εικόνα για τις εκλογικές μετατοπίσεις, που έχουν επισυμβεί μεταξύ δύο ή περισσότερων εκλογικών αναμετρήσεων.
Η εκτεταμένη αστοχία των προεκλογικών δημοσκοπήσεων, αλλά και -για τους ίδιους λόγους- των δημοσκοπήσεων εξόδου, στις πρόσφατες εκλογές, δεν επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων, σχετικά με τις εντυπωσιακές εκλογικές μετακινήσεις που κατέγραψε η κάλπη της 21ης Μαΐου. Και αυτό, γιατί οι δημοσκοπήσεις εξόδου, αφενός πάσχουν από τις ίδιες μεροληψίες με τις προεκλογικές έρευνες και αφετέρου δεν καταγράφουν τις μετακινήσεις προς και από την αποχή. Εναλλακτικά, τα πραγματικά εκλογικά αποτελέσματα προσφέρουν μια αξιόπιστη και πληρέστερη εικόνα για τις εκλογικές μετατοπίσεις, που έχουν επισυμβεί μεταξύ δύο ή περισσότερων εκλογικών αναμετρήσεων.
Παναγιώτης Σωτήρης
Η νέα όξυνση στις σχέσεις ανάμεσα στους Σέρβους και τους Αλβανούς του Κοσόβου αντανακλά τη δυσκολία και τα όρια των προτεινόμενων λύσεων
Η νέα όξυνση στις σχέσεις ανάμεσα στους Σέρβους και τους Αλβανούς του Κοσόβου αντανακλά τη δυσκολία και τα όρια των προτεινόμενων λύσεων
Στάθης Κουβελάκης
Η σπινοζιανή συσχέτιση της λογικής του «μικρότερου κακού» με την Λύπη υποδεικνύει ότι μια επιλογή που διατυπώνεται με αυτούς τους όρους αποτελεί αδιάψευστη ένδειξη μιας πτωτικής πορείας, που επηρεάζει καθοριστικά τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε. Ας εξετάσουμε λοιπόν υπό το φως αυτής της πρότασης τα δεδομένα του προβλήματος, στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε στο δρόμο προς τις κάλπες της ερχόμενης Κυριακής
Η σπινοζιανή συσχέτιση της λογικής του «μικρότερου κακού» με την Λύπη υποδεικνύει ότι μια επιλογή που διατυπώνεται με αυτούς τους όρους αποτελεί αδιάψευστη ένδειξη μιας πτωτικής πορείας, που επηρεάζει καθοριστικά τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε. Ας εξετάσουμε λοιπόν υπό το φως αυτής της πρότασης τα δεδομένα του προβλήματος, στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε στο δρόμο προς τις κάλπες της ερχόμενης Κυριακής
Σύνταξη ΙΝ
Από ποιο σημείο της παγκόσμιας ιστορίας πρέπει ν’ αρχίσουμε να εξετάζουμε το ζήτημα των περιουσιών;
Από ποιο σημείο της παγκόσμιας ιστορίας πρέπει ν’ αρχίσουμε να εξετάζουμε το ζήτημα των περιουσιών;
Ενδιαφέρουσες απόψεις
«Μπαίνει ο Ανδρουλάκης και ο Βαρουφάκης σε μια τράπεζα…»: Πώς ο Μητσοτάκης ανατινάζει την προεκλογική συζήτηση
Θάνος Καμήλαλης
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πολεμάει τον λαϊκισμό. Έτσι λέει τουλάχιστον. Βάζει ένα ξόρκισμα του λαϊκισμού σχεδόν σε κάθε του δήλωση. Μέχρι και με τη χούντα τον συνέδεσε, στο μήνυμα που έγραψε αρχικά πως «Ελληνίδες και Έλληνες τιμούν την επέτειο» του πραξικοπήματος. Με το πού ξεκίνησε όμως η προεκλογική περίοδος, τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιεί στον λόγο του αναβλύζουν φτήνια, κινδυνολογία και ωμά ψεύδη. «Θα κλείσουν οι τράπεζες, θα πληρώνεστε σε "Δήμητρες"» λέει και ξαναλέει εδώ και λίγες μέρες, χωρίς κανένα έλεος για την πραγματικότητα και την κοινή λογική.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πολεμάει τον λαϊκισμό. Έτσι λέει τουλάχιστον. Βάζει ένα ξόρκισμα του λαϊκισμού σχεδόν σε κάθε του δήλωση. Μέχρι και με τη χούντα τον συνέδεσε, στο μήνυμα που έγραψε αρχικά πως «Ελληνίδες και Έλληνες τιμούν την επέτειο» του πραξικοπήματος. Με το πού ξεκίνησε όμως η προεκλογική περίοδος, τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιεί στον λόγο του αναβλύζουν φτήνια, κινδυνολογία και ωμά ψεύδη. «Θα κλείσουν οι τράπεζες, θα πληρώνεστε σε "Δήμητρες"» λέει και ξαναλέει εδώ και λίγες μέρες, χωρίς κανένα έλεος για την πραγματικότητα και την κοινή λογική.
Αλέκος Μιχαηλίδης
Πώς γίνεται να καταδίκασαν έναν άνθρωπο που το έγκλημά του ήταν μερικές ομιλίες για το δίκαιο του κουρδικού λαού;
Βασίλης Σ. Κανέλλης
Χιλιάδες μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα βρίσκονται μπλεγμένοι στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι και γι' αυτούς;
Χιλιάδες μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα βρίσκονται μπλεγμένοι στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι και γι' αυτούς;
Ενδιαφέρουσες απόψεις
Στο δρόμο για τις εκλογές η κυβέρνηση παρουσιάζει τους δημόσιους υπαλλήλους ως «βαθύ κράτος»
Παναγιώτης Σωτήρης
Η συνέντευξη Σκέρτσου στην «Καθημερινή» έδειξε μια πλευρά της ρητορικής που θα χρησιμοποιήσει η ΝΔ στην πορεία προς τις εκλογές
Η συνέντευξη Σκέρτσου στην «Καθημερινή» έδειξε μια πλευρά της ρητορικής που θα χρησιμοποιήσει η ΝΔ στην πορεία προς τις εκλογές
Παναγιώτης Σωτήρης
Πρέπει να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε το τραπεζικό σύστημα ως ένα άβατο για τη δημοκρατική παρέμβαση
Πρέπει να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε το τραπεζικό σύστημα ως ένα άβατο για τη δημοκρατική παρέμβαση
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Σε ατμόσφαιρα κοινωνικής εξέγερσης περιδινίζεται αυτό τον καιρό η Γαλλία. Μία εβδομάδα μετά την επιβολή του νομοσχέδιου για τις συντάξεις με προεδρικό διάταγμα και μία ημέρα μετά την τηλεοπτική παρέμβαση του Εμανουέλ Μακρόν- την ήθελε πυροσβεστική, αλλά έριξε λάδι στη φωτιά- οι Γάλλοι πλημμύρισαν τους δρόμους 285 πόλεων. Ήταν οι πιο ογκώδεις διαδηλώσεις (1,1 εκατομμύριο σύμφωνα με την αστυνομία, 3,5 εκατομμύρια σύμφωνα με τα συνδικάτα) από τα μέσα Ιανουαρίου, όταν κατατέθηκε το επίμαχο νομοσχέδιο. Στο διάστημα αυτό μετράμε εννέα γενικές απεργίες, με τη δέκατη να ακολουθεί την ερχόμενη Τρίτη, 28 Μαρτίου και να υποχρεώνει τον Βρετανό βασιλιά να αναβάλει προγραμματισμένη επίσκεψή του στο Παρίσι. Η αναταραχή ξεπερνάει κατά πολύ το θέμα των συντάξεων και αποκτά χαρακτηριστικά γενικευμένης κοινωνικής ανυπακοής, που τροφοδοτείται από την οργή για την ακρίβεια, τις ανισότητες, τον αυταρχισμό και τον ελιτισμό της Μακρονίας- παράγοντες που είναι ενεργοί όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά στις περισσότερες χώρες της Δύσης. Το άρθρο που ακολουθεί είχε γραφτεί λίγο πριν τις μεγάλες διαδηλώσεις της περασμένης Πέμπτης, που ενίσχυσαν τα βασικά του συμπεράσματα.
Σε ατμόσφαιρα κοινωνικής εξέγερσης περιδινίζεται αυτό τον καιρό η Γαλλία. Μία εβδομάδα μετά την επιβολή του νομοσχέδιου για τις συντάξεις με προεδρικό διάταγμα και μία ημέρα μετά την τηλεοπτική παρέμβαση του Εμανουέλ Μακρόν- την ήθελε πυροσβεστική, αλλά έριξε λάδι στη φωτιά- οι Γάλλοι πλημμύρισαν τους δρόμους 285 πόλεων. Ήταν οι πιο ογκώδεις διαδηλώσεις (1,1 εκατομμύριο σύμφωνα με την αστυνομία, 3,5 εκατομμύρια σύμφωνα με τα συνδικάτα) από τα μέσα Ιανουαρίου, όταν κατατέθηκε το επίμαχο νομοσχέδιο. Στο διάστημα αυτό μετράμε εννέα γενικές απεργίες, με τη δέκατη να ακολουθεί την ερχόμενη Τρίτη, 28 Μαρτίου και να υποχρεώνει τον Βρετανό βασιλιά να αναβάλει προγραμματισμένη επίσκεψή του στο Παρίσι. Η αναταραχή ξεπερνάει κατά πολύ το θέμα των συντάξεων και αποκτά χαρακτηριστικά γενικευμένης κοινωνικής ανυπακοής, που τροφοδοτείται από την οργή για την ακρίβεια, τις ανισότητες, τον αυταρχισμό και τον ελιτισμό της Μακρονίας- παράγοντες που είναι ενεργοί όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά στις περισσότερες χώρες της Δύσης. Το άρθρο που ακολουθεί είχε γραφτεί λίγο πριν τις μεγάλες διαδηλώσεις της περασμένης Πέμπτης, που ενίσχυσαν τα βασικά του συμπεράσματα.
Γιώργος Πλειός
Είναι ορατό με γυμνό μάτι ότι τα περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης είναι αμήχανα, ξαφνιασμένα έως και τρομαγμένα από τις αντιδράσεις φορέων και πολιτών γι’ αυτό που συντελέστηκε στα Τέμπη. Αυτό το «έγκλημα» (εντός ή εκτός εισαγωγικών) δεν έγινε ούτε με μαχαίρι, ούτε με σκοινί ή φαρμακευτική ουσία, ούτε με πιστόλι αλλά με ένα μέσο μαζικής μεταφοράς. Τρεις είναι, μεταξύ άλλων, ορισμένες από τις πιο σημαντικές αιτίες αυτού του κύματος οργής.
Είναι ορατό με γυμνό μάτι ότι τα περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης είναι αμήχανα, ξαφνιασμένα έως και τρομαγμένα από τις αντιδράσεις φορέων και πολιτών γι’ αυτό που συντελέστηκε στα Τέμπη. Αυτό το «έγκλημα» (εντός ή εκτός εισαγωγικών) δεν έγινε ούτε με μαχαίρι, ούτε με σκοινί ή φαρμακευτική ουσία, ούτε με πιστόλι αλλά με ένα μέσο μαζικής μεταφοράς. Τρεις είναι, μεταξύ άλλων, ορισμένες από τις πιο σημαντικές αιτίες αυτού του κύματος οργής.
Θάνος Καμήλαλης
Τα συμπεράσματα από τη ρήξη ΣΥΡΙΖΑ - Παύλου Πολάκη είναι δύο: Το πρώτο και βασικό, είναι πως εισαγγελική παρέμβαση εναντίον του βουλευτή, για έρευνα εναντίον του αλλά και άλλων πολιτών, για δήθεν «διέγερση σε βία» μέσω αναρτήσεων του διαδικτύου, είναι απαράδεκτη και σκανδαλώδης. Το δεύτερο είναι ότι από το 2015 και έπειτα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένος σε έναν μονόδρομο, τόσο ως προς τις συνεργασίες, όσο και ως προς τους «χαλαρούς» ψηφοφόρους. Κυνηγάει, ξανά και ξανά, αυτό το περίφημο κέντρο, τον χώρο που έχει περάσει πλέον στη σφαίρα του μύθου, τον διακαή πόθο του Αλέξη Τσίπρα και του επιτελείου του.
Τα συμπεράσματα από τη ρήξη ΣΥΡΙΖΑ - Παύλου Πολάκη είναι δύο: Το πρώτο και βασικό, είναι πως εισαγγελική παρέμβαση εναντίον του βουλευτή, για έρευνα εναντίον του αλλά και άλλων πολιτών, για δήθεν «διέγερση σε βία» μέσω αναρτήσεων του διαδικτύου, είναι απαράδεκτη και σκανδαλώδης. Το δεύτερο είναι ότι από το 2015 και έπειτα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένος σε έναν μονόδρομο, τόσο ως προς τις συνεργασίες, όσο και ως προς τους «χαλαρούς» ψηφοφόρους. Κυνηγάει, ξανά και ξανά, αυτό το περίφημο κέντρο, τον χώρο που έχει περάσει πλέον στη σφαίρα του μύθου, τον διακαή πόθο του Αλέξη Τσίπρα και του επιτελείου του.