Ενδιαφέρουσες απόψεις

Η θετικότητα στον πληθυσμό μαθητών - καθηγητών, όσων δηλαδή έκαναν το self test, την προηγούμενη εβδομάδα άγγιζε το 0.5%. Πάμε τώρα σε μια απλουστεύτικη ανάλυση για λόγους οικονομίας χρόνου και κυριως έλλειψης δεδομένων. Παρακαλω μην την κρίνετε για την ακρίβεια της ομως σταθείτε στο συμπέρασμα.

Θέλετε να προσθέσουμε άλλους τόσους θετικους επειδή τα self test δεν ειναι ακριβή και επειδή το δείγμα στα λύκεια ισως δεν είναι αντιπροσωπευτικο; Ας το κάνουμε έχοντας κατά νου ότι κινούμαστε σε ένα ασφαλές σενάριο της χειροτερης συνθήκης και ας πουμε οτι στη κοινότητα έχουμε 1% μαξιμουμ νοσουντων στη πιο οξεία στιγμή της πανδημιας.

Αν λαβουμε τωρα υποψη ότι κάνει μισό μήνα ο κύκλος της νοσησης τότε λαμβάνοντας το 1% επί 12 επί 2 συμπεράνουμε ότι απο το ξέσπασμα της πανδημίας πριν ένα χρόνο έχει νοσησει έως το 24% του πληθυσμού μάξιμουμ. Στη πραξη οσοι νοσησαν ειναι περίπου οι μισοί από αυτους γιατί δεν είμαστε 12 μήνες συνεχώς στη κορύφωση της πανδημίας. Αρα μια χρονική ολοκλήρωση θα έπρεπε να λάβει υπόψη τη διακύμανση του ποσοστού των ανα κάθε στιγμή νοσουντων.

Συνεχιζοντας ωστόσο τους χονδρικους υπολογισμούς στην ασφαλή πλευρά ας προσθέσουμε και τους εμβολιασμούς και ας πούμε λοιπόν οτι εχουμε σήμερα ενα 24% μάξιμουμ που έχουν ανοσία. Τι σημαίνει αυτό; Σημαινει οτι βρισκομαστε πολύ μακρυά ακομα από την ανοσία αγέλης και ότι χωρίς απρόοπτα ακολουθώντας τη στρατηγική της κυβερνησης θα έχουμε ανοσία αγέλης περιμενοντας ένα χρόνο ακόμα. Με μισανοικτη την οικονομία, με λοκνταουν και ακορντεόν και με το ΕΣΥ σε οριακή κατάσταση. Αυτή είναι η στρατηγική των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Παμε τώρα λίγο πίσω στο 1%. Το 1% του πληθυσμού ειναι φαινομενικά ενα μικρο ποσοστό. Ομως δεν ειναι, γιατί η δυναμική της πανδημίας έχει αποδείξει ότι η μετάδοση αποκτά αλματώδη ρυθμό εαν αφεθεί ανεξελεγκτη. Κι όμως σκεφτείτε ότι για να βρεθούμε τη χειρότερη στιγμή της πανδημίας να έχουμε μόνο 1% να νοσούν αυτό έγινε ακριβως επειδή είχαμε αυτά τα μέτρα, τα ημιτελή, τα άδικα, τα καταστροφικά, τα αβιωτα. Όλα τα μέτρα. Και τα λογικά και τα παράλογα. Και το 9η ώρα σπίτι και τη μάσκα σε εξωτερικούς χώρους.

Ομως αυτό το λίγο το 1% ειναι και το σημείο στο οποίο κρασαρει και το ΕΣΥ παροτι μεσα στο 1% λογίζονται και όλοι οι ασυμπτωματικοι και όλοι όσοι νοσούν ελαφρια. Ας πούμε τωρα με μια υποθεση εργασίας ότι η κυβέρνηση ειχε εισακουσει τις φωνές που λένε (και σωστά το λένε απλά δεν λένε μόνο αυτό) να αυξήσει τις ΜΕΘ να φτιάξει κι άλλα κρεβάτια κλπ. Καταλαβαίνετε ότι το θέμα δεν είναι ποσοτικό. Αν είχαμε ένα διπλάσιο ΕΣΥ θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε ένα 2% νοσουντων; Πάλι θα χανονταν άδικα άνθρωποι στα ράντζα εντατικής θεραπείας. Πάλι θα είχαμε τα ίδια προβλήματα απλά ίσως προσεγγιζαμε την ανοσία αγέλης με ταχύτερο ρυθμό και ίσως θα είχαμε λίγο λιγότερο αυστηρά η παράλογα μέτρα αλλά πάλι θα είχαμε και τέτοια για να κρατηθουμε στο 2%.

Αρα το πρόβλημα αποδεικνύεται ότι πρεπει να αντιμετωπίσει πολύ πιο πολυδιαστατα. Χρειάζονται πολλαπλασιαστες στο τρόπο που επιτυγχάνει αποτελεσματικότητα το ΕΣΥ και οχι να σταθούμε μόνο στο πόσα κρεβάτια και ΜΕΘ διαθέτει. Πολλαπλασιαστες όπως ένα δημόσιο δίκτυο πρωτοβάθμιας υγείας, όπως τα μαζικά τεστ, όπως σχεδιο για το πως θα λειτουργήσουν οι χώροι εργασίας και οχι απλα έλεγχοι. Θα χρειάζονταν παραλληλα με αυτα και ταχυτερη υλοποίηση των εμβολιασμών. Θα χρειάζονταν να αντιμετωπιστει και η υπόλοιπη νοσηροτητα γιατί αυτή είναι μια βραδυφλεγης βομβα με επιπλέον θυματα που δεν έχει σκάσει ακόμα.

Ομως σε ολα αυτά η ελληνική κυβέρνηση των υποτιθέμενων αριστων παίρνει 0 μαζί και με τις περισσότερες ευρωπαϊκές. Η Ευρώπη κινδυνεύει να μείνει ξεχασμένη στην εντατική όταν άλλες χώρες θα το έχουν ξεπεράσει πιο γρήγορα και με λιγότερες απώλειες.

Θέλετε να πουμε οτι το λοκνταουν είναι αποτυχημένο; Θα συμφωνήσω. Κατά τη γνώμη μου τετοιες πολιτικές θα έπρεπε από τη πλευρά τους να πετυχαίνουν κάτι καλύτερο από το 1%. Αλλά αυτό θα σημαινε αυστηρή, Κινεζικου τύπου προσήλωση στον στόχο και αυτοπειθαρχια του πληθυσμού. Σχεδιασμενη παρέμβαση στο πως θα λειτουργήσει η παραγωγή με μετρα ασφαλειας και τηλεεργασια και οχι αυτο το καραγκιοζιλικι που βλέπουμε. Ναι απο αυτή τη σκοπιά είναι αποτυχημένο. Τι θα είχαμε πετύχει με ενα πιο πετυχημένο λοκνταουν; Θα είχαμε σίγουρα λιγότερους αδικοχαμενους και σίγουρα όχι τόσους μήνες με την οικονομία μισανοιχτη. Θα ειμασταν ακόμα πιο μακρυά από την ανοσία αγέλης αλλά θα μπορούσαμε σε συνδυασμό με μια αλλη πολιτική στην υγεία και ταχύτερους εμβολιασμούς να πορευτουμε συνολικά καλύτερα με μικρότερο συνολικό κόστος και στην οικονομία.

Ομως αποτυχημένο το λένε και οι θιασώτες της σπουδης του κυρίου Ιωαννιδη. Ας μας πούνε τέλος πάντων όσοι υποστηρίζουν αυτή τη λογική με τι ποσοστό νοσουντων θα ήταν ικανοποιημένοι; Με πόσους θανάτους καθημερινά; Τι κόστος σε ζωή που τώρα χάνονται και άνθρωποι ηλικίας 50 χρονων έχει το πάθος για τη λευτεριά του κεφαλαιου;