Υπόθεση Κενάν Αγιάς: Πώς βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός;
Ο Κενάν Αγιάς, αφού εξέτισε 13 χρόνια φυλάκισης στην Τουρκία, πρώτα το 1993 στα 17 του χρόνια και έπειτα το 2009, διέφυγε στην Κύπρο. Την εμπιστεύθηκε, όπως τόσοι άλλοι Κούρδοι και Κούρδισσες, των οποίων η ζωή κινδυνεύει στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν. Σκέφτηκε ότι ο κυπριακός λαός είναι αδελφικός λαός, ξέρει τι σημαίνει τουρκική γενοκτονική πολιτική και τι επιβίωση μέσα στην τουρκοκρατία. Σκέφτηκε τον κοινό μας αγωνιστή, Θεόφιλο Γεωργιάδη και την Επιτροπή Αλληλεγγύης, που έδωσε τόσους μάχες για τους διωκόμενους Κούρδους τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Και το 2011, η Κυπριακή Δημοκρατία του παραχώρησε πολιτικό άσυλο, αναγνωρίζοντας πως η σωματική του ακεραιότητα, η ελευθερία και η αξιοπρέπειά του, τίθενται σε κίνδυνο αν καταλήξει ξανά στα χέρια του τουρκικού καθεστώτος.
Όλα αυτά, διαγράφηκαν σε μερικά λεπτά, την Τετάρτη 19 Απριλίου, μια κατάμαυρη μέρα για την κυπριακή δικαιοσύνη, τη δημοκρατία, την πολιτεία και την κοινωνία μας. Ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, Μιχάλης Παπαθανασίου, απορροφώντας τις αυθαιρεσίες των γερμανικών εγγράφων και την έωλη εμμονή της Νομικής Υπηρεσίας, συναίνεσε στην έκδοση του Κούρδου αγωνιστή Κενάν Αγιάς στη Γερμανία. Δεν σκέφτηκε πού βρίσκεται, δεν διάβασε δυο και τρεις φορές την άρτια αγόρευση του συνηγόρου του Αγιάς, του αδελφού μας Ευστάθιου Ευσταθίου, και δολοφόνησε απνευστί την εμπιστοσύνη Κυπρίων και Κούρδων. Γιατί;
Ίσως να θεώρησε πως υπηρετεί μια κυπρογερμανική διακρατική σχέση ή πως αυτός ο άνθρωπος, είναι επικίνδυνος για τους Ευρωπαίους ή τους Τούρκους πολίτες. Ίσως να αντιμετώπισε την υπόθεση ως μια απλή υπόθεση, στην οποία ο ίδιος θέτει δήθεν τους όρους.
Η απόφαση έκδοσης του Κενάν Αγιάς δεν αντέχεται. Όπως δεν αντέχεται ο εξευτελισμός 24 χρόνων λόγω της παράδοσης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην Τουρκία, έστω κι αν τα μεγέθη είναι διαφορετικά. Το όνειδος είναι βαρύ και η κατάσταση απαράδεκτη.
Πώς γίνεται να μην αναγνωρίστηκε, από τον Επαρχιακό Δικαστή και τη Νομική Υπηρεσία, ότι η κατάσταση στην Τουρκία δεν είναι υπόθεση τρομοκρατίας; Πώς γίνεται να καταδίκασαν έναν άνθρωπο που το έγκλημά του ήταν μερικές ομιλίες για το δίκαιο του κουρδικού λαού; Πώς γίνεται να χώνεψαν και να εξέφρασαν τη χυδαία δικαιολογία για συμμετοχή στο PKK, που δεν υφίσταται, δρα ή τρομοκρατεί την Ευρώπη;
Το όνειδος είναι βαρύ μα ο αγώνας συνεχίζεται. Κατά το κουρδικό παράδειγμα, άλλωστε, φίλοι είναι μόνο τα βουνά. Βάστα, Κενάν Αγιάς. Θα νικήσουμε.