Εκδότης: Τόπος
Σειρά: Βιβλία
Σελίδες: 488
Σχήμα: 17 x 24
ISBN: 978-960-6863-72-1
Η Ελλάδα στον 19ο & 20ο αιώνα Εισαγωγή στην Ελληνική Κοινωνία
Η Ελλάδα στον 19ο & 20ο αιώνα
Εισαγωγή στην Ελληνική Κοινωνία
Συλλογικό Έργο
Επιστημονική επιμέλεια: Μωυσίδης Αντώνης Σακελλαρόπουλος Σπύρος
Σελ.: 488
Σχήμα: 17Χ24
ISBN: 978-960-6863-72-1
Τιμή: 32,90 €
Τιμή online: 29,91 €
Προσθήκη στο καλάθι
ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΥΔΟΞΟΥ: 20208
1η Έκδοση: Οκτώβριος 2010
Στις αρχές του 21ου αιώνα η ελληνική κοινωνία δείχνει να έχει πολλά ερωτήματα ανοιχτά αναζητώντας τη φυσιογνωμία της.
Με άξονες τις παραδοσιακές δομές και λειτουργίες του παρελθόντος και πρότυπο-κατεύθυνση το δυτικό-νεωτερικό παράδειγμα, η ελληνική κοινωνία πορεύθηκε μέσα σε μία ιστορικά ιδιόμορφη διαρκή κίνηση κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτισμικών αποδιαρθρώσεων και ανασυνθέσεων. Μία πορεία που αποδεικνύεται δύσκολη καθώς θεσμικές δυσλειτουργίες, οικονομικές υστερήσεις και πολιτισμικές μεταβολές αναδεικνύουν τις δομικές ιδιομορφίες και αδυναμίες της.
Στο βιβλίο αυτό, ως εισαγωγή στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, καταβάλλεται η προσπάθεια να απεικονισθεί και να αναλυθεί, μέσα από τα κείμενα 20 ειδικών επιστημόνων, η ευρύτερη δυνατή εικόνα της πορείας της από την ίδρυση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Αναλύονται βασικές συνιστώσες της συγκρότησης και λειτουργίας της, που επιτρέπουν στον αναγνώστη να αποκτήσει μία συνολική εικόνα της φυσιογνωμίας και να προσεγγίσει ερμηνευτικά τις σύγχρονες λειτουργίες και δυσλειτουργίες.
Οι θεματικές ενότητες που αναλύονται, χωρίς να εξαντλούν όλο το δυνατό φάσμα των ζητημάτων, καλύπτουν και τους δύο αιώνες (19ο και 20ό), κατά την ίδια κατανομή, πλην δύο ειδικών θεμάτων (Κυπριακό ζήτημα και η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση), περιλαμβάνοντας την ανάλυση των κοινωνικών δομών, το αγροτικό ζήτημα, τις πολιτικές δυνάμεις, την οικονομία, την εξωτερική πολιτική, την καθημερινή ζωή και τις τέχνες, τον πολιτισμό και την κίνηση των ιδεών.
.................................................................
Διαβάστε στον Οδηγό Ανάγνωσης τα Περιεχόμενα και την Εισαγωγή των επιμελητών.
Διαβαστε τη βιβλιοκριτκή του Βασίλη Ασημακόπουλου που δημοσιεύτηκε στην Αυγή της 28/7/2011
Βιβλιοπαρουσίαση του συλλογικού έργου Η Ελλάδα στον 19ο & 20ο αιώνα- Εισαγωγή στην Ελληνική Κοινωνία, επιμέλεια Α.Μωϋσίδη- Σ. Σακελλαρόπουλου, εκδ. Τόπος, 2010
του Βασίλη Ασημακόπουλου, Υποψήφιου Διδάκτορα Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Στα αφετηριακά σημεία ιστορικών κύκλων, οι εθνικοί κοινωνικοί σχηματισμοί, τα άτομα, τα συλλογικά υποκείμενα, διαπερνώνται από διαδικασίες αναστοχασμού ή τάσεις αυτογνωσίας του παρελθόντος και του παρόντος, επιχειρώντας να σχεδιάσουν το μέλλον τους. Από την εξέλιξη της αναστοχαστικής και αυτογνωσιακής αυτής διαδικασίας, κρίνεται η πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία της ιστορικής περιόδου. Η ερμηνεία της ιστορίας, η συλλογική μνήμη του εθνικού και ταξικού αγώνα που επικρατεί, αντανακλάται διαλεκτικά και σχετικά αυτόνομα στα κυρίαρχα κάθε φορά αναλυτικά και αφηγηματικά σχήματα. Τη δεκαετία του ’70 λ.χ. κυριάρχησαν οι αφηγήσεις της εξέλιξης του εθνικού και κοινωνικού γίγνεσθαι με βασικά αναλυτικά σχήματα τη θεωρία της εξάρτησης στις διάφορες εκδοχές της, τη μεθοδολογία της ταξικής πάλης ή και το συνδυασμό τους. Ήταν μια προσπάθεια αφήγησης από την οπτική των ‘από κάτω’, των κυριαρχούμενων κοινωνικών στρωμάτων, που στη μεταπολιτευτική συγκυρία, διεκδικούσαν την ηγεμονία. Πολλές φορές και οι ίδιοι οι διανοούμενοι, που παρήγαγαν τις εργασίες αυτές, ήταν και οργανικά με τη στενή ή την ευρεία έννοια, στρατευμένοι στη λαϊκή υπόθεση της εθνικής ανεξαρτησίας ή της κοινωνικής αλλαγής ή της σύνδεσης του εθνικού με το κοινωνικό ζήτημα, στις πιο γόνιμες, κατά τη γνώμη μας, εκδοχές.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, στον ιστορικό κύκλο που ανοίγεται την περίοδο 1989-1990, τα κυρίαρχα αναλυτικά σχήματα και μεθοδολογικά εργαλεία, εγγράφουν την εξέλιξη της κοινωνικής και πολιτικής πάλης, την ήττα της καθόλου αριστεράς, είτε στη σοσιαλιστική, είτε στην κομμουνιστική της εκδοχή, την επικράτηση του (νεο)φιλελευθερισμού, των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που εκπροσωπεί. Η πλειοψηφία των διανοουμένων και πάντως οι επικρατούσες αφηγήσεις του ιστορικού γίγνεσθαι, συσπειρώνονται γύρω από το εκσυγχρονιστικό ρεύμα, στη θεωρητική, αλλά και την υπαρκτή πλευρά του. Είναι εκφραστές της νέας αστικής ηγεμονίας και του κυρίαρχου αφηγήματος των ‘από πάνω’ που εντελώς σχηματικά- και ως εκ τούτου ελλιπώς- κωδικοποιούμε ως ‘εξευρωπαϊσμό’, με τους υλικούς και ιδεολογικούς όρους της υπαρκτής Ε.Ε.
Το συλλογικό έργο «Η Ελλάδα στον 19ο και 20ο αιώνα- Εισαγωγή στην Ελληνική Κοινωνία», υπό την επιμέλεια των Α. Μωϋσίδη και Σπ. Σακελλαρόπουλου, εκδόσεις Τόπος, 2010, κυκλοφορεί σε μια ιστορική συγκυρία του τέλους ενός ιστορικού κύκλου και της αρχής ενός νέου. Αν αποδεχθούμε την περιεκτική φράση του Αλτουσέρ ότι πολιτικό είναι αυτό που η ιστορική φάση της ταξικής πάλης καθιστά επίκαιρο, τότε το ανωτέρω έργο είναι επίκαιρο, έχοντας πολλά να συνεισφέρει στην υπόθεση του κριτικού αναστοχασμού, της διαδικασίας εθνικής και κοινωνικής αυτογνωσίας μας, ένα από τα επίδικα ζητήματα της περιόδου.
Κατά πρώτον, επειδή είναι συλλογικό έργο, αποτελούμενο από αυτοτελείς εργασίες διαφορετικών συγγραφέων και ακαδημαϊκών, μπορεί κανείς να διακρίνει διαφορετικά αναλυτικά σχήματα και μεθοδολογικά εργαλεία, τόσο μαρξιστικά, όσο και φιλελεύθερα, αναπαράγοντας σε λανθάνουσα κατάσταση την πάλη για την ιδεολογική ηγεμονία, την οποία η άνοδος του κοινωνικού ανταγωνισμού θέτει εκ νέου σε αμφισβήτηση.
Στα θετικά, ίσως και πρωτοποριακά στοιχεία του εγχειρήματος, που προσμετράται στους επιμελητές της έκδοσης, είναι η κατ’ ουσίαν συγκριτική παρουσίαση αντίστοιχων εθνικών και κοινωνικών ζητημάτων της ελληνικής κοινωνίας του 19ου και του 20ου αιώνα, πέραν των χρονολογίων και της επισκόπησης της ιστορικής εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας στον 19ο αιώνα (Μ. Κορασίδου) και στον 20ο αιώνα (Δ.Ι. Παπαδημητρίου), όπως οι κοινωνικές δομές του 19ου αιώνα (Σ. Πετμεζάς), η κοινωνική δομή στην Ελλάδα τον 20ο αιώνα (Α. Λύτρας), το αγροτικό ζήτημα τον 19ο αιώνα (Θ. Καλαφάτης) και το αγροτικό ζήτημα κατά τον 20ο αιώνα (Α. Μωϋσίδης), η εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους κατά τον 19ο αιώνα (Λ. Λούβη) και η ελληνική εξωτερική πολιτική κατά τον 20ο αιώνα (Χ. Τσαρδανίδης), Οικονομική ιστορία της Ελλάδας του 19ου αιώνα (Θ. Σακελλαρόπουλος) και Ελληνική Οικονομία κατά τον 20ο αιώνα (Γ. Μηλιός), Καθημερινότητα του ελληνικού 19ου αιώνα (Ε. Ζέη) και Καθημερινή Ζωή στην Ελλάδα του 20ου αιώνα (Σ. Γεωργούλας), Μια περιδιάβαση στο ρομαντικά χρόνια: 1830- 1880 (Γ. Παπαθεοδώρου) και Πολιτισμικές εκφράσεις κατά τον 20ο αιώνα (Σ. Ροζάνης), Εξουσία και πολιτική στην Ελλάδα του 19ου αιώνα (Ν. Μαρωνίτη) και Οι πολιτικές δυνάμεις και το κομματικό σύστημα κατά τον 20ο αιώνα (Ευ. Παπαβλασόπουλος & Μ. Σπουρδαλάκης).
Στις αδυναμίες της έκδοσης είναι κατά τη γνώμη μας η απουσία πραγμάτευσης ακόμα και σε συγκριτική βάση του φαινόμενου της μετανάστευσης στο 19ο και 20ο αιώνα ως αυτοτελές ζήτημα, η απουσία αναλύσεων για τη μικρασιατική καταστροφή, τη δεκαετία του ’40, την εσωτερική μετανάστευση και την αθηναϊκή υπερσυσσώρευση, το γλωσσικό ζήτημα, το ρόλο της Εκκλησίας.
Συνοψίζοντας πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο συλλογικό έργο, που με τη βοήθεια της καλαίσθητης έκδοσης, επιτυγχάνει τον διακηρυγμένο και στην εισαγωγή των επιμελητών σκοπό του, να τεθούν στον αναγνώστη υποθέσεις, ερωτήματα-προκλήσεις και ερμηνευτικά σχήματα για την εξέλιξη της φυσιογνωμίας της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, καθώς επίσης μια εισαγωγική γνώση στους προπτυχιακούς φοιτητές και κάλυψη των διδακτικών αναγκών, λόγω της διαπιστωμένης σχετικής έλλειψης στην ελληνική βιβλιογραφία.
Εισαγωγή στην Ελληνική Κοινωνία
Συλλογικό Έργο
Επιστημονική επιμέλεια: Μωυσίδης Αντώνης Σακελλαρόπουλος Σπύρος
Σελ.: 488
Σχήμα: 17Χ24
ISBN: 978-960-6863-72-1
Τιμή: 32,90 €
Τιμή online: 29,91 €
Προσθήκη στο καλάθι
ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΥΔΟΞΟΥ: 20208
1η Έκδοση: Οκτώβριος 2010
Στις αρχές του 21ου αιώνα η ελληνική κοινωνία δείχνει να έχει πολλά ερωτήματα ανοιχτά αναζητώντας τη φυσιογνωμία της.
Με άξονες τις παραδοσιακές δομές και λειτουργίες του παρελθόντος και πρότυπο-κατεύθυνση το δυτικό-νεωτερικό παράδειγμα, η ελληνική κοινωνία πορεύθηκε μέσα σε μία ιστορικά ιδιόμορφη διαρκή κίνηση κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτισμικών αποδιαρθρώσεων και ανασυνθέσεων. Μία πορεία που αποδεικνύεται δύσκολη καθώς θεσμικές δυσλειτουργίες, οικονομικές υστερήσεις και πολιτισμικές μεταβολές αναδεικνύουν τις δομικές ιδιομορφίες και αδυναμίες της.
Στο βιβλίο αυτό, ως εισαγωγή στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, καταβάλλεται η προσπάθεια να απεικονισθεί και να αναλυθεί, μέσα από τα κείμενα 20 ειδικών επιστημόνων, η ευρύτερη δυνατή εικόνα της πορείας της από την ίδρυση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Αναλύονται βασικές συνιστώσες της συγκρότησης και λειτουργίας της, που επιτρέπουν στον αναγνώστη να αποκτήσει μία συνολική εικόνα της φυσιογνωμίας και να προσεγγίσει ερμηνευτικά τις σύγχρονες λειτουργίες και δυσλειτουργίες.
Οι θεματικές ενότητες που αναλύονται, χωρίς να εξαντλούν όλο το δυνατό φάσμα των ζητημάτων, καλύπτουν και τους δύο αιώνες (19ο και 20ό), κατά την ίδια κατανομή, πλην δύο ειδικών θεμάτων (Κυπριακό ζήτημα και η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση), περιλαμβάνοντας την ανάλυση των κοινωνικών δομών, το αγροτικό ζήτημα, τις πολιτικές δυνάμεις, την οικονομία, την εξωτερική πολιτική, την καθημερινή ζωή και τις τέχνες, τον πολιτισμό και την κίνηση των ιδεών.
.................................................................
Διαβάστε στον Οδηγό Ανάγνωσης τα Περιεχόμενα και την Εισαγωγή των επιμελητών.
Διαβαστε τη βιβλιοκριτκή του Βασίλη Ασημακόπουλου που δημοσιεύτηκε στην Αυγή της 28/7/2011
Βιβλιοπαρουσίαση του συλλογικού έργου Η Ελλάδα στον 19ο & 20ο αιώνα- Εισαγωγή στην Ελληνική Κοινωνία, επιμέλεια Α.Μωϋσίδη- Σ. Σακελλαρόπουλου, εκδ. Τόπος, 2010
του Βασίλη Ασημακόπουλου, Υποψήφιου Διδάκτορα Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Στα αφετηριακά σημεία ιστορικών κύκλων, οι εθνικοί κοινωνικοί σχηματισμοί, τα άτομα, τα συλλογικά υποκείμενα, διαπερνώνται από διαδικασίες αναστοχασμού ή τάσεις αυτογνωσίας του παρελθόντος και του παρόντος, επιχειρώντας να σχεδιάσουν το μέλλον τους. Από την εξέλιξη της αναστοχαστικής και αυτογνωσιακής αυτής διαδικασίας, κρίνεται η πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία της ιστορικής περιόδου. Η ερμηνεία της ιστορίας, η συλλογική μνήμη του εθνικού και ταξικού αγώνα που επικρατεί, αντανακλάται διαλεκτικά και σχετικά αυτόνομα στα κυρίαρχα κάθε φορά αναλυτικά και αφηγηματικά σχήματα. Τη δεκαετία του ’70 λ.χ. κυριάρχησαν οι αφηγήσεις της εξέλιξης του εθνικού και κοινωνικού γίγνεσθαι με βασικά αναλυτικά σχήματα τη θεωρία της εξάρτησης στις διάφορες εκδοχές της, τη μεθοδολογία της ταξικής πάλης ή και το συνδυασμό τους. Ήταν μια προσπάθεια αφήγησης από την οπτική των ‘από κάτω’, των κυριαρχούμενων κοινωνικών στρωμάτων, που στη μεταπολιτευτική συγκυρία, διεκδικούσαν την ηγεμονία. Πολλές φορές και οι ίδιοι οι διανοούμενοι, που παρήγαγαν τις εργασίες αυτές, ήταν και οργανικά με τη στενή ή την ευρεία έννοια, στρατευμένοι στη λαϊκή υπόθεση της εθνικής ανεξαρτησίας ή της κοινωνικής αλλαγής ή της σύνδεσης του εθνικού με το κοινωνικό ζήτημα, στις πιο γόνιμες, κατά τη γνώμη μας, εκδοχές.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, στον ιστορικό κύκλο που ανοίγεται την περίοδο 1989-1990, τα κυρίαρχα αναλυτικά σχήματα και μεθοδολογικά εργαλεία, εγγράφουν την εξέλιξη της κοινωνικής και πολιτικής πάλης, την ήττα της καθόλου αριστεράς, είτε στη σοσιαλιστική, είτε στην κομμουνιστική της εκδοχή, την επικράτηση του (νεο)φιλελευθερισμού, των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που εκπροσωπεί. Η πλειοψηφία των διανοουμένων και πάντως οι επικρατούσες αφηγήσεις του ιστορικού γίγνεσθαι, συσπειρώνονται γύρω από το εκσυγχρονιστικό ρεύμα, στη θεωρητική, αλλά και την υπαρκτή πλευρά του. Είναι εκφραστές της νέας αστικής ηγεμονίας και του κυρίαρχου αφηγήματος των ‘από πάνω’ που εντελώς σχηματικά- και ως εκ τούτου ελλιπώς- κωδικοποιούμε ως ‘εξευρωπαϊσμό’, με τους υλικούς και ιδεολογικούς όρους της υπαρκτής Ε.Ε.
Το συλλογικό έργο «Η Ελλάδα στον 19ο και 20ο αιώνα- Εισαγωγή στην Ελληνική Κοινωνία», υπό την επιμέλεια των Α. Μωϋσίδη και Σπ. Σακελλαρόπουλου, εκδόσεις Τόπος, 2010, κυκλοφορεί σε μια ιστορική συγκυρία του τέλους ενός ιστορικού κύκλου και της αρχής ενός νέου. Αν αποδεχθούμε την περιεκτική φράση του Αλτουσέρ ότι πολιτικό είναι αυτό που η ιστορική φάση της ταξικής πάλης καθιστά επίκαιρο, τότε το ανωτέρω έργο είναι επίκαιρο, έχοντας πολλά να συνεισφέρει στην υπόθεση του κριτικού αναστοχασμού, της διαδικασίας εθνικής και κοινωνικής αυτογνωσίας μας, ένα από τα επίδικα ζητήματα της περιόδου.
Κατά πρώτον, επειδή είναι συλλογικό έργο, αποτελούμενο από αυτοτελείς εργασίες διαφορετικών συγγραφέων και ακαδημαϊκών, μπορεί κανείς να διακρίνει διαφορετικά αναλυτικά σχήματα και μεθοδολογικά εργαλεία, τόσο μαρξιστικά, όσο και φιλελεύθερα, αναπαράγοντας σε λανθάνουσα κατάσταση την πάλη για την ιδεολογική ηγεμονία, την οποία η άνοδος του κοινωνικού ανταγωνισμού θέτει εκ νέου σε αμφισβήτηση.
Στα θετικά, ίσως και πρωτοποριακά στοιχεία του εγχειρήματος, που προσμετράται στους επιμελητές της έκδοσης, είναι η κατ’ ουσίαν συγκριτική παρουσίαση αντίστοιχων εθνικών και κοινωνικών ζητημάτων της ελληνικής κοινωνίας του 19ου και του 20ου αιώνα, πέραν των χρονολογίων και της επισκόπησης της ιστορικής εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας στον 19ο αιώνα (Μ. Κορασίδου) και στον 20ο αιώνα (Δ.Ι. Παπαδημητρίου), όπως οι κοινωνικές δομές του 19ου αιώνα (Σ. Πετμεζάς), η κοινωνική δομή στην Ελλάδα τον 20ο αιώνα (Α. Λύτρας), το αγροτικό ζήτημα τον 19ο αιώνα (Θ. Καλαφάτης) και το αγροτικό ζήτημα κατά τον 20ο αιώνα (Α. Μωϋσίδης), η εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους κατά τον 19ο αιώνα (Λ. Λούβη) και η ελληνική εξωτερική πολιτική κατά τον 20ο αιώνα (Χ. Τσαρδανίδης), Οικονομική ιστορία της Ελλάδας του 19ου αιώνα (Θ. Σακελλαρόπουλος) και Ελληνική Οικονομία κατά τον 20ο αιώνα (Γ. Μηλιός), Καθημερινότητα του ελληνικού 19ου αιώνα (Ε. Ζέη) και Καθημερινή Ζωή στην Ελλάδα του 20ου αιώνα (Σ. Γεωργούλας), Μια περιδιάβαση στο ρομαντικά χρόνια: 1830- 1880 (Γ. Παπαθεοδώρου) και Πολιτισμικές εκφράσεις κατά τον 20ο αιώνα (Σ. Ροζάνης), Εξουσία και πολιτική στην Ελλάδα του 19ου αιώνα (Ν. Μαρωνίτη) και Οι πολιτικές δυνάμεις και το κομματικό σύστημα κατά τον 20ο αιώνα (Ευ. Παπαβλασόπουλος & Μ. Σπουρδαλάκης).
Στις αδυναμίες της έκδοσης είναι κατά τη γνώμη μας η απουσία πραγμάτευσης ακόμα και σε συγκριτική βάση του φαινόμενου της μετανάστευσης στο 19ο και 20ο αιώνα ως αυτοτελές ζήτημα, η απουσία αναλύσεων για τη μικρασιατική καταστροφή, τη δεκαετία του ’40, την εσωτερική μετανάστευση και την αθηναϊκή υπερσυσσώρευση, το γλωσσικό ζήτημα, το ρόλο της Εκκλησίας.
Συνοψίζοντας πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο συλλογικό έργο, που με τη βοήθεια της καλαίσθητης έκδοσης, επιτυγχάνει τον διακηρυγμένο και στην εισαγωγή των επιμελητών σκοπό του, να τεθούν στον αναγνώστη υποθέσεις, ερωτήματα-προκλήσεις και ερμηνευτικά σχήματα για την εξέλιξη της φυσιογνωμίας της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, καθώς επίσης μια εισαγωγική γνώση στους προπτυχιακούς φοιτητές και κάλυψη των διδακτικών αναγκών, λόγω της διαπιστωμένης σχετικής έλλειψης στην ελληνική βιβλιογραφία.